Թոմաս Բախ

Թոմաս Բախ (գերմ.՝ Thomas Bach, դեկտեմբերի 29, 1953(1953-12-29), Վյուրցբուրգ, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն)^[2], Գերմանիայի և Միջազգային օլիմպիական շարժման գործիչ, Միջազգային օլիմպիական կոմիտեի նախագահ 2013 թվականի սեպտեմբերի 10-ից, նախկինում՝ Գերմանիայի օլիմպիական մարզական կոնֆեդերացիայի նախագահ։ Վերաքննիչ կոմիտեի նախագահ (անգլ.՝ Appeals Arbitration Division)։ Նախկինում՝ սուսերամարտիկ, 1976 թվականի օլիմպիական չեմպիոն թիմային առաջնությունում, 1977 թվականի աշխարհի չեմպիոն թիմային առաջնությունում։

Թոմաս Բախ
Կուսակցություն՝	Գերմանիայի ազատ ժողովրդավարական կուսակցություն
Կրթություն՝	JMU
Գիտական աստիճան՝	երկու իրավունքների դոկտոր
Մասնագիտություն՝	սուսերամարտիկ, իրավաբան, մարզական պաշտոնյա և քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր	դեկտեմբերի 29, 1953(1953-12-29) (70 տարեկան)
Ծննդավայր	Վյուրցբուրգ, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն
Քաղաքացիություն	Գերմանիա
Ինքնագիր
Պարգևներ	[1] և

Կրթությամբ իրավաբան է, ավարտել է Վյուրցբուրգի համալսարանը։ Բացի մայրենի գերմաներենից տիրապետում է ֆրանսերենին, անգլերենին և իսպաներենին։

Սպորտային կարիերա

1970-ականներին-1980-ականների սկզբին՝ Գերմանիայի սուսերամարտի հավաքականի անդամ։

1973 թվականին նվաճել է արծաթ Գյոթեբորգում կայացած աշխարհի առաջնության թիմային առաջնությունում։

1976 թվականին Մոնրեալում 22-ամյա Բախը միակ անգամ հանդես եկավ Օլիմպիական խաղերում։ Արագավազորդների անհատական առաջնությունում նա դուրս չեկավ մրցուղի, իսկ թիմային առաջնությունում Մաթիաս Բերեմի, Հարալդ Խանի, Կլաուս Ռայխերտի և Էրիկ Զենս-Գորիուսի հետ նվաճեց ոսկե մեդալ՝ եզրափակչում հաղթելով Իտալիայի թիմին։ Գերմանիայի հավաքականի համար սա պատմության մեջ առաջին օլիմպիական հաղթանակն էր ռապիրիստների թիմային առաջնությունում, նախկինում նրանք երբեք նույնիսկ արծաթ չէին նվաճել։

1977 թվականին Գերմանիայի հավաքականը օլիմպիական ոսկուց հետո հաղթեց նաև Բուենոս Այրեսում կայացած աշխարհի առաջնությունում։ 1979 թվականին Ավստրալիայի Մելբուրնում Արևմտյան Գերմանիայի հավաքականը Բախի հետ միասին նվաճեց բրոնզե մեդալ սուսերամարտի թիմային մրցաշարում, 1981 թվականին Կլերմոն-Ֆերանում կայացած աշխարհի առաջնությունում գերմանացիները կրկին նվաճեցին բրոնզ։ Գերմանիայի հավաքականը, որի անդամն էր Բախը, 1980 թվականին Մոսկվայում կայացած Օլիմպիական խաղերում սուսերամարտիկների մրցաշարի հավանական ֆավորիտներից մեկն էր, բայց ԳԴՀ-ն աջակցեց 1980 թվականի Օլիմպիական խաղերի բոյկոտին և իր պատվիրակությունը չուղարկեց Մոսկվա։

1991 թվականին, 37 տարեկան հասակում, Բախը ընտրվեց ՄՕԿ-ի անդամ (ՄՕԿ-ի ապագա նախագահ Ժակ Ռոգեի հետ նույն տարում)։ 1996-2000 թվականներին եղել է ՄՕԿ-ի գործկոմի անդամ, 2000-2004 թվականներին՝ ՄՕԿ-ի փոխնախագահ, 2006 թվականին վերընտրվել է փոխնախագահի պաշտոնում։ Ղեկավարել է ՄՕԿ-ի մի շարք հանձնաժողովներ։ 2013 թվականի սեպտեմբերին գլխավորել Է ՄՕԿ իրավաբանական հանձնաժողովը և «Սպորտ և իրավունք» հանձնաժողովը։

Եղել է 2006 թվականի Գերմանիայի ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության կազմկոմիտեի դիտորդ խորհրդի անդամ։

Գերմանիայում, 2006 թվականի մայիսին, Բախի ակտիվ մասնակցությամբ, գերմանական մարզական միությունը և Գերմանիայի ազգային օլիմպիական կոմիտեն միավորվեցին Գերմանիայի օլիմպիական մարզական կոնֆեդերացիայի մեջ, որը համատեղում էր սպորտի նախարարության և օլիմպիական կոմիտեի գործառույթները:։ Նոր կազմակերպության մեջ են մտել մոտ 90 հազար մարզական ակումբներ՝ 27 մլն անդամներով (Գերմանիայի բնակչության մոտ մեկ երրորդը)։

ՄՕԿ նախագահ

2013 թվականի սեպտեմբերին 59-ամյա Բախը դարձավ ՄՕԿ-ի նախագահի թեկնածուներից մեկը Ժակ Ռոգեի հեռանալուց հետո^[3][4]։

Սեպտեմբերի 10-ին Թոմաս Բախը ընտրվեց ՄՕԿ-ի նոր նախագահ^[5]։ Բախը դարձավ պատմության մեջ առաջին գերմանացին և առաջին օլիմպիական չեմպիոնը, որը գլխավորեց ՄՕԿ-ը։ Նրա օգտին քվեարկել է ՄՕԿ-ի 93 անդամներից 49-ը։ Հաղթողին մրցակցել է միայն պուերտոռիկացի Ռիչարդ Կարիոնը (29 ձայն)։

2021 թվականի մարտի 10-ին Թոմաս Բախը վերընտրվեց ՄՕԿ-ի նախագահի պաշտոնում քառամյա ժամկետով՝ ոչ այլընտրանքային հիմունքներով։ ՄՕԿ-ի 137-րդ նստաշրջանի ընթացքում նրա օգտին քվեարկել է 93 մարդ, դեմ՝ 1-ը^[6]։

Մրցանակներ

• 1981, «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի կավալերյան  խաչ
• 1984, «Բադեն-Վյուրթեմբերգ հողին մատուցած ծառայությունների համար» շքանշան
• 1993, «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի սպայական խաչ
• 2004, «Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար» շքանշանի հրամանատարական խաչ
• 2014, մարտի 22՝ Պատվո շքանշան (Ռուսաստան), Միջազգային օլիմպիական և պարալիմպիկ շարժման զարգացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և ռուս մարզիկների պատրաստման գործում ունեցած վաստակի համար^[7]
• 2015, Բելառուսի ազգային օլիմպիական կոմիտեի շքանշան՝ Բելառուսում օլիմպիական շարժման, զանգվածային սպորտի և բարձրագույն նվաճումների սպորտի զարգացման գործում բացառիկ ծառայությունների, ինչպես նաև օլիմպիզմի իդեալների և սկզբունքների քարոզչության, սպորտի մասսայականացման և առողջ ապրելակերպի խթանման գործում հատուկ ծառայությունների համար^[8].
• 2015, դեկտեմբերի 15, Արքայազն Յարոսլավ Իմաստունի V աստիճանի շքանշան (Ուկրաինա), սպորտի զարգացման և Ուկրաինայում օլիմպիական շարժման հանրահռչակման գործում նշանակալի անձնական ներդրման համար^[9]
• 2021, սեպտեմբերի 10, Արքայազն Յարոսլավ Իմաստունի IV աստիճանի շքանշան (Ուկրաինա), օլիմպիական շարժման զարգացման գործում ունեցած ակնառու անձնական ներդրման, օլիմպիզմի հումանիստական իդեալների և արժեքների հաստատման, զանգվածային սպորտի և բարձրագույն նվաճումների սպորտի հանրահռչակման համար^[10]։

Ծանոթագրություններ

1. https://www.president.gov.ua/documents/4602021-40069
2. «Биография Томаса Баха». ՌԻԱ Նովոստի (ռուսերեն). 10.09.2013. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 15-ին.
3. «Немец Бах станет первым официальным кандидатом на пост президента МОК». Р-Спорт. 2013 թ․ մայիսի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 19-ին. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 9-ին.
4. «Немец Бах объявил о выдвижении своей кандидатуры на пост главы МОК». Р-Спорт. 2013 թ․ մայիսի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 19-ին. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 9-ին.
5. «Томас Бах стал новым президентом Международного олимпийского комитета». Р-Спорт. 10 сентября 2013. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ սեպտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2013 թ․ սեպտեմբերի 10-ին.
6. Бах, какой президент // Коммерсантъ. Архивировано из первоисточника 10 Մարտի 2021.
7. Указ Президента Российской Федерации от 22 марта 2014 года № 166 «О награждении государственными наградами Российской Федерации иностранных граждан» Արխիվացված 2014-03-26 Wayback Machine
8. «Встреча с президентом МОК Томасом Бахом». Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ հունիսի 18-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 18-ին.
9. «Указ Президента України від 15 грудня 2015 року № 704 «Про нагородження Т.Баха орденом князя Ярослава Мудрого»». Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 15-ին.
10. «Указ Президента Украины от 10 сентября 2021 года № 460/2021 «О награждении Т. Баха орденом князя Ярослава Мудрого»». Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ սեպտեմբերի 12-ին.

Արտաքին հղումներ

• Томас Бах на официальном сайте МОК(անգլ.)(ֆր.)
• Томас Бах – օլիմպիական վիճակագրությունը Sports-Reference.com կայքում (անգլ.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Թոմաս Բախ» հոդվածին։