Աբրամ Ֆեոդորովիչ Իոֆֆե (ռուս.՝ Абрам Фёдорович Иоффе, հոկտեմբերի 17 (29), 1880[1][2], Ռոմնի, Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] - հոկտեմբերի 14, 1960(1960-10-14)[2][3][4], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային ֆիզիկայի «հայրն» է, մեծ ֆիզիկոս։
Արագ փաստեր Աբրամ ԻոֆեАбрам Иоффе, Ծնվել է ...
Աբրամ Իոֆե Абрам Иоффе |
---|
|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 17 (29), 1880[1][2] Ռոմնի, Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] |
---|
Մահացել է | հոկտեմբերի 14, 1960(1960-10-14)[2][3][4] (79 տարեկան) Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
---|
Գերեզման | Լիտերատորսկիե մոստկի |
---|
Բնակության վայր(եր) | Սանկտ Պետերբուրգ |
---|
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
---|
Ազգություն | հրեա |
---|
Դավանանք | լյութերականություն |
---|
Մասնագիտություն | ֆիզիկոս և գյուտարար |
---|
Հաստատություն(ներ) | Սանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան, Ա. Ֆ. Իոֆեի անվան ֆիզիկա-տեխնիկական ինստիտուտ[5], Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի ֆիզիկա-մաթեմատիկական ինստիտուտ, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա[6] և Agrophysical Research Institute?[6] |
---|
Գործունեության ոլորտ | ֆիզիկա |
---|
Անդամակցություն | Լեոպոլդինա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա[5], Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Լինչեի ազգային ակադեմիա և Տարաս Շևչենկոյի անվան գիտական ընկերություն |
---|
Ալմա մատեր | Սանկտ Պետերբուրգի պետական տեխնոլոգիական ինստիտուտ (1902), Լյուդվիգ Մաքսիմիլիանի Մյունխենի համալսարան (1905), Սանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան[7] |
---|
Գիտական աստիճան | ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր |
---|
Տիրապետում է լեզուներին | ռուսերեն[8][9] |
---|
Գիտական ղեկավար | Վիլհելմ Ռենտգեն |
---|
Եղել է գիտական ղեկավար | Պյոտր Կապիցա, Իգոր Կուրչատով, Լև Լանդաու[7], Յակով Ռաուզին և Q4478745? |
---|
Հայտնի աշակերտներ | Պյոտր Կապիցա, Նիկոլայ Սեմյոնով[10], Յուլի Խարիտոն, Իգոր Կուրչատով, Անատոլի Ալեքսանդրով, Yakov Frenkel?, Anatolii Samoilovych?, Յակով Զելդովիչ, Boris Konstantinov?, Յակով Ռաուզին և Nina Alexandrovna Goryunova? |
---|
Պարգևներ | |
---|
Ստորագրություն
|
Abram Ioffe Վիքիպահեստում |
Փակել
Ավարտելով Պոլտավայի Ռոմնի քաղաքի վարժարանը՝ 1887 թվականին տեղափոխվել է Սանկտ-Պետերբուրգի տեխնոլոգիաների ինստիտուտ։ Հետագայում ուսումը շարունակել է Մյունխենում՝ աշակերտելով Ռենտգենին։ Դոկտորական ատենախոսությունը պաշտպանելուց հետո՝ 1905 թվականին, վերադարձել է Սանկտ-Պետերբուրգ։ 1918 թվականին հիմնել է ֆիզիկատեխնիկական ինստիտուտը, որն այժմ կրում է նրա անունը[11]։
Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս է (1955 թ.)։ Պարգևատրվել է Ստալինյան (1942) և Լենինյան (հետմահու, 1960) մրցանակներով։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 381)։ |