Հայկուհի Գարագաշ (մայիսի 3, 1900, Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն - ապրիլի 30, 1973, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ դերասանուհի, ՀԽՍՀ վաստակավոր արտիստ (1960)։
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մայիսի 3, 1900 |
| Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | ապրիլի 30, 1973 (72 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն | Վրաստան |
| Մասնագիտություն | դերասանուհի |
| Աշխատավայր | Գյումրիի Վարդան Աճեմյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոն, Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ և Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոն |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
Կենսագրություն
1917 թվականին սովորել է Թիֆլիսի Օվի Սևումյանի ղեկավարած թատերական ստուդիայում, ապա Զուբալովի անվան ժողովրդական թատրոնի դերասանուհի[1]։ 1922-1924 թվականներին եղել է Լենինականի դրամատիկական թատրոնի դերասանուհի, 1924-1944 թվականներին՝ Երևանի Սունդուկյանի անվան թատրոնի դերասանուհի։ 1930 թվականից հանդես է եկել որպես ասմունքող։ 1944-1957 թվականներին բեմական խոսք է դասավանդել Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտում։ Հայկական հեռուստատեսությամբ վարել է «Գյուլնազ տատի հեքիաթները» հաղորդաշարը[2]։
Դերերը թատրոնում
- Խամփերի, Գաբրիել Սունդուկյանի «Խաթաբալա»
- Քալի, Սունդուկյանի «Քանդած օջախ»
- Սալոնե, Սունդուկյանի «Էլի մեկ զոհ»
- Էմիլիա, Շեքսպիրի «Օթելլո»
- «Քրիստինե, Իբսենի «Նորա»
Ֆիլմագրություն
| Տարի | Ֆիլմ | Դեր |
|---|---|---|
| 1973 | Քաոս | Ոսկեհատ |
| 1968 | Միայն մեկ կյանք | դրվագ |
| 1966 | Լալվարի որսկանը | դրվագ |
| 1961 | Մայրամուտից առաջ | Ակիր |
| 1960 | Հյուսիսային ծիածան | դրվագ |
| 1958 | Առաջին սիրո երգը | ընկերուհի |
| 1957 | Ու՞մ է ժպտում կյանքը | Օվսաննա |
Ծանոթագրություններ
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
