Ալֆոնս Մարի Վենսան Լեոն Դոդե (фр. Alphonse Marie Vincent Léon Daudet, նոյեմբերի 16, 1867(1867-11-16)[1][2][3][…], Փարիզի 4-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա - հունիսի 30, 1942(1942-06-30)[4][5][6][…], Սեն Ռեմի դե Պրովանս), գրաքննադատ, հրապարակագիր, ժուռնալիստ, վիպասան, հուշագրությունների հեղինակ։
Արագ փաստեր Լեոն Դոդեֆր.՝ Léon Daudet, Ծննդյան անուն ...
Լեոն Դոդե
ֆր.՝ Léon Daudet |
|---|
 |
| Ծննդյան անուն | ֆր.՝ Alphonse Marie Vincent Léon Daudet |
|---|
| Ծնվել է | նոյեմբերի 16, 1867(1867-11-16)[1][2][3][…] |
|---|
| Ծննդավայր | Փարիզի 4-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա |
|---|
| Վախճանվել է | հունիսի 30, 1942(1942-06-30)[4][5][6][…] (74 տարեկան) |
|---|
| Վախճանի վայր | Սեն Ռեմի դե Պրովանս |
|---|
| Գերեզման | cemetery of Saint-Rémy-de-Provence |
|---|
| Մասնագիտություն | գրող, լրագրող, քաղաքական գործիչ, վիպասան, կենսագիր, հիշատակագիր և գրական քննադատ |
|---|
| Լեզու | ֆրանսերեն |
|---|
| Քաղաքացիություն |  Ֆրանսիա |
|---|
| Կրթություն | Փարիզի բժշկության դպրոց (1891), Շարլեմաժ լիցե և Լյուդովիկոս Մեծի լիցեյ |
|---|
| Գիտական աստիճան | բակալավրիատ (1884) |
|---|
| Ժանրեր | հուշագրություն, էսսե և Պամֆլետ |
|---|
| Անդամակցություն | Antisemitic League of France?, Ֆրանսիական հայրենիքի լիգա և Գոնկուրյան ակադեմիա |
|---|
| Կուսակցություն | Ակսյոն ֆրանսեզ |
|---|
| Աշխատավայր | La Nouvelle Revue?, Le Soleil?, Le Figaro, La Libre Parole?, Le Gaulois?, Le Journal? և L'Action Française? |
|---|
| Ամուսին | Marthe Daudet? և Jeanne Hugo? |
|---|
| Համատեղ ապրող | Lucienne Bréval? |
|---|
| Զավակներ | Philippe Daudet?, Charles Daudet?, François Daudet? և Claire Daudet? |
|---|
 |
 Léon Daudet Վիքիպահեստում |
Փակել
Ֆրանսիացի գրող Ալֆոնս Դոդեի (1840-1897) որդին։
Լեոն Դոդեն մանկուց շրջապատված է եղել մշակույթի անվանի գործիչներով, որ իր ծնողների ծանոթ-մտերիմներն էին։ Իր ստեղծագործական ուղին սկսել է որպես փարիզյան «Ազատ խոսք» (La Libre parole) թերթի գլխավոր խմբագիր, հետագայում (1907 թ.) Շառլ Մոռասի հետ հիմնադրել է «Աքսիոն ֆրանսեզ» (Action française - Ֆրանսիական գործողություն) թերթը, որն ուներ ազգայնական ու միապետական ուղղվածություն և դարձավ այդ նույն անվանումը կրող հակահանրապետական շարժման գլխավոր տպագիր օրգանը (ամենակատաղի հարձակումներն էր գործում երրորդ հանրապետության հաստատությունների վրա)։
Սուր բանավիճող հրապարակագիր[7] լինելով հանդերձ (Le stupide dixneuvième siècle, 1921)՝ Լեոն Դոդեն նաև լավ արձակագիր էր («Le voyage de Shakespeare», 1895)։ Եղել է Գոնկուրյան ակադեմիայի հիմնադիր անդամներից մեկը[7]։
Մարսել Պրուստը նրան է նվիրել իր իր գլուխգործոցը համարվող «Կորսված ժամանակի փնտրտուքներում» բազմահատոր վեպի երրորդ հատորը («Le de Côte de Guermantes»-ը)՝ այսպիսի ընծայագրով. «Լեոն Դոդեին՝ Partage de l'Enfant-ի, dell'Astre noir-ի, Monde des Images-ի և բազմաթիվ այլ գլուխգործոցների հեղինակին, աննմաման ընկերոջս, ի նշան երախտագիտության և սքանչացումի[8]։
Լեոն Դոդեն ամուսնացել է Վիկտոր Հյուգոյի թոռնուհու՝ Ժաննա Հյուգոյի հետ, բայց կարճ ժամանակ անց ամուսնալուծվել են։ 1903 թվականին նա երկրորդ անգամ է ամուսնացել (իր զարմուհու՝ նույնպես միապետական հայացքների տեր Մարթա Ալյարի հետ)։ 1924 թվականին նրա 14-ամյա որդին՝ Ֆիլիպը, զոհվել է կասկածելի հանգամանքներում։ Ոստիկանությունը նրա մահը որակել է որպես ինքնասպանություն, բայց այդ վարկածը համոզիչ չի թվացել վշտացյալ հորը։
Վեպեր
- 1893։ L'Astre noir
- 1894։ Les Morticoles, G. Charpentier et E. Fasquelle [rééd. Valère 1939, avec des illustrations de Lucien Boucher; Fasquelle 1956 ; Grasset, Les Cahiers rouges, 1994]
- 1895։ Les Kamtchatka
- 1896։ Le Voyage de Shakespeare
- 1896։ Suzanne
- 1897։ La Flamme et l'Ombre
- 1899։ Sébastien Gouvès (roman contemporain)
- 1900։ La Romance du temps présent
- 1901։ Les Deux Étreintes
- 1905։ Le Partage de l'enfant (roman contemporain)
- 1906։ Les Primaires (roman contemporain)
- 1907։ Un sauvetage
- 1907։ La Lutte (roman d'une guérison)
- 1911։ La Mésentente (roman de mœurs conjugales)
- 1912։ Ceux qui montent (roman contemporain)
- 1912։ Le Lit de Procuste (roman contemporain)
- 1913։ La Fausse Étoile (roman contemporain)
- 1916։ La Vermine du monde (roman de l'espionnage allemand)
- 1917։ Le Cœur et l'Absence (roman du temps de guerre)
- 1917։ Le Bonheur d'être riche (roman)
- 1919։ Dans la lumière (roman contemporain)
- 1920։ L'amour est un songe
- 1921։ L'Entremetteuse (roman contemporain)
- 1922։ Sylla et son destin (récit de jadis et de toujours)
- 1924։ Le Drame des Jardies (roman contemporain)
- 1927։ Le Napus, fléau de l'an 2227, Ernest Flammarion (dystopie)
- 1929։ Le Cœur brûlé
- 1931։ Les Bacchantes (roman contemporain)
- 1933։ Un amour de Rabelais
- 1935։ Médée
- 1937։ Phryné ou Désir et Remords (roman contemporain)
- 1938։ Les Lys sanglants (roman historique)
}}
Էսսեներ
1896։ Les idées en marche
- 1913։ L'Avant-guerre
- 1915։ Contre l'Esprit allemand. De Kant à Krupp, Paris, Bloud et Gay (64 p.)
- 1915։ Hors du joug allemand. Mesures d'après-guerre
- 1916։ L'Hérédo, Paris, Bernard Grasset.
- 1919։ Le Monde des images, suite de L'Hérédo
- 1922։ Le Stupide XIXe siècle
- 1927։ À boire et à manger, établi sous la direction de Charles Forot, dessins de Jos Jullien ; Éditions du Pigeonnier, collection Guirlande du pigeonnier, St Félicien en Vivarais. Édition Originale tirée à 160 exemplaires
- Écrivains et artistes (huit volumes)։
- 1927։ Tome premier։ Shakespeare - Rabelais - Ronsard - Molière - Léonard de Vinci - Auguste Rodin - Félix Masseau - Claude Monet - Dostoïevsky - Frédéric Mistral - Les Hauts de Hurle-Vent - Théodore Aubanel.
- 1928։ Tome deuxième։ Baudelaire - Beethoven - Berlioz - Bizet - Stendhal – Prosper Mérimée - Flaubert - Barbey d’Aurevilly - Maupassant - Zola - Pierre Loti - Sainte-Beuve - Les faux chefs-d’œuvre.
- 1928։ Tome troisième։ Marcel Proust - P.-J. Toulet - Santiago Rusiñol - Pol Neveux - Georges Hugo - François Coppée - Henry Céard - Gustave Geffroy - Anatole Le Braz - Rosny Aîné - Lucien Daudet - Pierre Benoit.
- 1928։ Tome quatrième։ Maurice Barrès - Paul Bourget - Abel Hermant - Raoul Ponchon - Robert-Louis Stevenson - Thomas Hardy - Paul Morand - Eugène Marsan - Louis Chadourne - Du talent littéraire - Joseph Kessel - Henri Béraud - Georges Bernanos - Georges Grappe - Henri Longnon - Abel Bonnard - Paul Valéry - Édouard Manet - Critiques d’art.
- 1929։ Tome cinquième։ Balzac - Victor Hugo - Oscar Wilde - André Antoine - Paul Hervieu - Mounet-Sully - Henry Bataille - Réjane - Georges Courteline - Maurice Donnay - Porto-Riche - Sarah Bernhardt - Alphonse Daudet - Henri Becque - Alexandre Dumas Fils - Francisque Sarcey - Ibsen - François de Curel - Maurice Mæterlinck - Lucien Dubech - Madame Cécile Sorel - La Loïe Fuller.
- 1929։ Tome sixième։ Charles Maurras - Jacques Bainville - Henri Massis - Jerôme et Jean Tharaud - Louis Dumur - René Benjamin - Jehan Sennep.
- 1929։ Tome septième։ Charles Le Goffic « Dixmude » - Henri Duteil. De Sauret la Honte à Mangin le Boucher - Camille Bellaigue. Propos de musique et de guerre - Maurice Mæterlinck - Marcel Schwob - Alfred Capus - De la conversation chez les écrivains - La mort d’André Beaunier - M. Louis Andrieux - L’unique dîner « Balzac » - À propos d’Anatole France. J.-J. Brousson, Marcel Le Goff - Pierre Gaxotte. Histoire de la Révolution française - Adrien de Meeüs. Histoire de la Belgique - La question de l’esprit - Livres rois et maîtres livres.
- 1929։ Tome huitième։ Sur la misère du théâtre contemporain - Le théâtre, le public et la critique - Le théâtre et le cinéma - Shakespeare et le cinéma - À propos de Carpeaux - Une exposition d’Antoine Bourdelle - Eugenio d’Ors։ Goya - Palacio Valdès։ Le roman d’un romancier - René Béhaine։ Avec les yeux de l’esprit - Contes et conteurs - Le temps, les écrivains, les livres - « Dessus de pendule » - La correspondance des écrivains et leur personnalité - À propos de de Sévigné - À propos de Lady Hamilton - Une enfance provençale - La première… parce que la plus vraie - Ceux du trimard - Le deuxième goût - Léo Larguier։ Avant le déluge - Le centenaire de Faust.
- 1928։ Courrier des Pays-Bas, Paris, Bernard Grasset [rééd. Grasset, 2000]
- tome 1։ La Ronde de nuit, Paris, Bernard Grasset.
- tome 2։ Les Horreurs de la guerre, Paris, Bernard Grasset.
- tome 3։ Mélancholia, Paris, Bernard Grasset.
- tome 4։ Les Pèlerins d'Emmaüs, Paris, Bernard Grasset.
- 1930։ Flammes (Polémique et Polémistes, Proudhon, les châtiments, Rochefort et Vallès, Clemenceau, Léon Bloy)
- 1933։ "Notre Provence" Արխիվացված 2014-08-21 Wayback Machine, 1933, en collaboration avec Charles Maurras
- 1936։ Panorama de la IIIe République
- 1936։ Bréviaire du journalisme
- 1939։ Deux idoles sanguinaires. La révolution et son fils Bonaparte. Paris, Albin Michel, 1939. Édition numérique.
- Réédition 8 volumes Ecrivains et Artistes. Paris, Éditions Séguier, 2017.
- Écrits d'exil, recueil de textes extraits des 4 tomes - La Ronde de nuit, Les Horreurs de la guerre, Melancholia et Les Pèlerins d’Emmaüs -, Paris, Éditions Séguier, 2019.
Պամֆլետներ
- 1923։ La Chambre nationale du 16 novembre, portraits et tendances
- 1930։ Le Nain de Lorraine (Raymond Poincaré)
- 1930։ Le Garde des Sceaux (Louis Barthou)
- 1930։ Le Voyou de Passage (Aristide Briand) (sobriquet donné par G. Clemenceau à A. Briand, repris ensuite par L. Daudet)
- Les Effondrements sociaux (quatre volumes) :
- 1930 : Vers d'Académie et vers de presse
- 1930 : Termites parlementaires
- 1931 : Les Humanités et la culture
- 1931 : Le Palais de police
Հուշագրություններ
- Souvenirs des milieux littéraires, politiques, artistiques et médicaux (six volumes) :
- 1914 : Fantômes et Vivants, 1914 (période 1880-1890 : Alphonse Daudet, Zola, Hugo, Goncourt)
- 1915 : Devant la douleur (études de médecine, maladie de son père)
- 1915 : L'Entre-Deux-Guerres (période 1890-1904։ "Le Figaro", Barrès, Schwob, Forain et Caran d'Ache)
- 1917։ Salons et Journaux (le salon de de Loynes, le journal Le Gaulois, le salon de Bulteau, le restaurant Weber
- 1918։ Le Poignard dans le dos (L'affaire Malvy, Almereyda, le Bonnet Rouge, l'influence secrète de Caillaux)
- 1920։ Au temps de Judas (l'affaire Dreyfus, la ligue de la Patrie française, l'affaire Syveton)
- 1921։ Vers le roi (l'Action française, l'Académie Goncourt)
- 1932։ La Pluie de sang (Sur la Première Guerre mondiale 1914-1918)
- 1933։ Député de Paris (période 1920- 1924, « Chambre Bleu horizon »)
- 1929- 1930։ Paris vécu (en deux tomes, Rive droite, Rive gauche), écrit en exil à Bruxelles (souvenirs évoqués, non plus selon un ordre chronologique, mais au fil de promenades)
Ի հիշատակ իր հոր
- 1898։ Alphonse Daudet (écrit à la mort de son père)
- 1940։ Quand vivait mon père (écrit deux ans avant sa propre mort)
- 2017։ Édouard Leduc, Autour d'Alphonse Daudet, Editions Complicités, 9782351200711
- https://books.google.fr/books?id=MnDvxTYYsZsC%7Cpages=402}}(չաշխատող+հղում).
- 2007։ Francis Bergeron, Léon Daudet, coll. Qui suis-je ?, Éditions Pardès, 978-2867143908
- 1992։ François Broche, Léon Daudet : le dernier imprécateur, Éditions Robert Laffont, 978-2221072073
- 1991։ François Huguenin|François Maillot, Léon Daudet, député royaliste, Éd. Albatros, 978-2727302896
- 1988։ Jean-Paul Clébert, Les Daudet, une famille bien française, 1840-1940|éditeur=Presses de la Renaissance 978-2856164549
- 1987։ Éric Vatré, Léon Daudet ou le Libre Réactionnaire, Éd. France-Empire, 978-2704805617
- https://www.cairn.info/revue-histoire-politique-2014-3-page-105.htm}}.
- http://www.cairn.info/revue-historique-2006-3-page-695.htm}}.
- https://www.cairn.info/revue-d-histoire-moderne-et-contemporaine-2012-4-page-97.htm}}.
- https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k56236838/f57.image}}.
autore=Marcel Proust|titolo=La parte di Guermantes|traduttore=Giovanni Raboni|città=Milano|editore=Mondadori|anno=1995|p=5}}
.svg){kind=small}
Ֆրանսիա
Léon Daudet Վիքիպահեստում
