Գարրի Բարդին

Գարրի Յակովլևիչ Բարդին (իրական ազգանունը Բարդենշտեյն, սեպտեմբերի 11, 1941(1941-09-11)^[1], Օրենբուրգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ^[2]), խորհրդային, ռուս նկարիչ-մուլտիպլիկատոր, անիմացիոն ռեժիսոր, սցենարիստ և դերասան։ Հայտնի ստեղծագործություններ ունի պլաստինե և տիկնիկային մուլտիպլիկացիաների ժանրերում։

Գարրի Բարդին
Ծննդյան թիվ՝	սեպտեմբերի 11, 1941(1941-09-11)[1] (83 տարեկան)
Ծննդավայր՝	Օրենբուրգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[2]
Քաղաքացիություն՝	Ռուսաստան
Մասնագիտություն՝	սցենարիստ, մուլտիպլիկատոր, նկարիչ, ռեժիսոր, դերասան և կինոռեժիսոր
Պարգևներ՝	Ոսկե արմավենու ճյուղ կարճամետրաժ ֆիլմերի համար Տրիումֆ և Նիկա
IMDb։	ID 0054276
bardin.ru

Կենսագրություն

Ծնվել է Չկալովում՝ Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից լեյտենանտ Յակով Լվովիչ Բարդենշտեյնի և Ռոզալիյա Աբրամովնա Բարդենշտեյնի ընտանիքում^[3]։ Մարտական գործողությունների ավարտից հետո հայրը և իր ընտանիքը ուղարկվել են Էնգելս, այնուհետև ընտանիքը Լիեպայայում ապրել է մինչև հոր զորահավաքը՝ 1960 թվականը։ Ավարտել է Մոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական թատրոնի Վլադիմիր Նեմիրովիչ-Դանչենկոյի անվան դպրոց-ստուդիան (1968), աշխատել է Գոգոլի անվան դրամատիկական թատրոնում որպես դերասան, նկարանվել է ֆիլմում^[4]։ Այդ ժամանակ սկսել է օգտագործել իր բեմական կեղծանունը՝ Բարդինը։ 1974 թվականին Վասիլիյ Լիվանոնվի հետ համատեղ բեմարել է Դեն Ժուան ներկայացումը և հրավիրել է Սերգեյ Օբրազցովին՝ որպես պետական տիկնիկային թատրոնի ռեժիսոր-բեմադրիչ^[4]։

1975 թվականին Գարրի Բարիդին աշխատել է «Սոյուզմուլտֆիլմ» ստուդիայում, որպես ռեժիսոր-մուլտիպլիկատոր, որտեղ 15 տարում նկարահանել է 15 ֆիլմ` ստանալով բազմաթիվ մրցանակներ ինչպես հայրենիքում, այնպես էլ արտասահմանում։ «Նիկա» կինոմրցանակի 5 և այլ հեղինակավոր միջազգային մրցանակների սեփականատեր է։

Նա մանկական ճանաչողական հեռուստահաղորդման՝ «ABVGDeyka»-ի սցենարիստներից մեկն է։

1999 թվականին Գարրի Բարդինին շնորհվել է Ռուսաստանի Դաշնության պետական մրցանակ։ 2011 թվականին պարգևատրվել է Պատվո շքանշանով^[5]։

2014 թվականի մարտին Ուկրաինայի աջակցությամբ ստորագրեց ԿինոՍոյուզի «Մենք ձեզ հետ ենք» նամակը^[6]։

Նույն տարվա սեպտեմբերին ստորագրել է հայտարարություն, պահանջելով դադարեցնել ագրեսիվ արկածախնդրությունը, դուրս հանել երկրի տարածքից ռուսական զորքերը և դադարեցնել քարոզչությունը, նյութական ու ռազմական օգնություն տրամադրել Ուկրաինայի հարավ-արևելքում անջատողականներին^[7]։

Անձնական կյանք

• Առաջին ամուսնությունը տեղի է ունեցել 1960-ականների վերջին, դերասանուհի Սվետլանա Կոթիկովայի հետ (1945-1996): Ամուսնությունը տևեց ընդամենը մեկ տարի, երեխաներ չունեցան։
• Երկրորդ ամուսնությունը դերասանուհի Վալերիա Զակլունոյի հետ էր (1942—2016)։ Ամուսնությունը տևեց մեկ ամիս։
• Երրորդ ամուսնությունը Մարինա Յուրիևնայի Գերուլայթիսի հետ էր։ Ունեն մեկ որդի՝ Պավել Բարդին (ծնվ․ 1975), մասնագիտությամբ կինոռեժիսոր։

Ֆիլմագրություն

Ռեժիսորական ֆիլմագրություն

1. 1975 — Հասնել երկինք
2. 1976 — Ուրախ կարուսել № 8
3. 1977 — Շվիկի ու թռչնակի մասին
4. 1977 — Խիզախ տեսուչ Մամոչկինը
5. 1978 — Հոմայի արկածները
6. 1979 — Թռչող նավը
7. 1980 — Պիֆ-Պաֆ, օյ՜, օյ՜, օյ՜ (միասին ՝ Վիտալի Պեսկովի հետ)
8. 1981 — Ճանապարհային հեքիաթը
9. 1982 — Նախկինում մենք թռչուններ էինք
10. 1983 — Կոնֆլիկտ
11. 1986 — Բանկետ
12. 1987 — Ամուսնություն
13. 1990 — Մոխրագույն գայլը և Կարմիր Գլխարկը
14. 1997 — Չուչա
15. 2001 — Չուչա 2
16. 2004 — Չուչա 3
17. 2010 — Անճոռնի ճուտիկ
18. 2013 — Երեք մեղեդիներ^[8]
19. 2015 — Լսելով Բեթհովենին^[9]

Մրցանակներ և պարգևներ

• 2010 թվականին պարգևատրվել է «Տրիումֆ» մրցանակով^[10]։

Գրականություն

• Бардин Гарри И вот наступило потом…. — М.: Центр книги Рудомино, 2013. — 208 с. — 2000 экз. — ISBN 978-5-905626-97-5 Воспоминания о детстве, родителях, друзьях, коллегах, работе, о своих мультфильмах.
• Сергей Капков Энциклопедия отечественной мультипликации. — М.: Алгоритм, 2006. — 816 с. — 3000 экз. — ISBN 5-9265-0319-4 С. 92-94.
• Малюкова Лариса Гарри Бардин. «Стайер» // Сверхкино. Современная российская анимация. — СПб.: Умная Маша, 2013. — С. 96-105. — 368 с. — (Ассоциация анимационного кино). — ISBN 978-5-9904193-1-5

Ծանոթագրություններ

1. ČSFD (չեխերեն) — 2001.
2. http://www.russian-moscow.com/garri-bardin-grey-wolf-and-little-red-riding-hood/
3. Мы здесь
4. Наталья Василькова. Гарри Бардин // Наши мультфильмы / Арсений Мещеряков, Ирина Остаркова. — Интеррос, 2006. — ISBN 5-91105-007-2.
5. Указ Президента Российской Федерации от 13 октября 2011 г. № 1347
6. Мы с вами!. kinosoyuz.com (8 марта 2014).
7. Заявление «Круглого стола 12 декабря» к Маршу Мира 21-го сентября
8. Гарри Бардин представил в Москве свой новый фильм «Три мелодии». РИА Новости (19 ноября 2013). Проверено 14 июля 2014.
9. Гарри Бардин — новый фильм «Слушая Бетховена». 5.02.2015
10. Степанов В. Золотые эльфы: Объявлены лауреаты премии «Триумф» // Российская газета. № 5359 (280) от 10 декабря 2010 г. — (Проверено 10 декабря 2010).

Արտաքին հղումներ

• Официальный сайт Гарри Бардина
• Гарри Бардин на сайте Аниматор.ру
• Гарри Бардин Արխիվացված 2016-12-20 Wayback Machine // Энциклопедия отечественного кино, под ред. Л. Ю. Аркус; проект журнала «Сеанс»
• «Наши мультфильмы» Интеррос 2006, ISBN 5-91105-007-2, Гарри Бардин «Мультипликация — форма моей жизни», Наталья Василькова — статья о Гарри Бардине
• О Гарри Бардине Արխիվացված 2021-02-25 Wayback Machine на сайте GoodCinema.ru Արխիվացված 2021-02-25 Wayback Machine(ռուս.)
• Интервью с Гарри Бардиным
• Гарри Бардин: «В работе надо быть бескомпромиссным» . Интервью «Нашей газете» (Швейцария)
• «Культ личности. Гарри Бардин. Ведущий — Леонид Велехов». Радио «Свобода». 13.06.2015.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գարրի Բարդին» հոդվածին։