From Wikipedia, the free encyclopedia
Ռուսա Ա (ծ. թ. անհայտ մ.թ.ա. մոտ 765 - մ.թ.ա. 714), Վանի թագավորության թագավոր մ.թ.ա. մոտ 735-ից։ Սարդուրի Բ-ի որդին և հաջորդը։
Ռուսա Ա | |
|---|---|
| Ծնվել է՝ | անհայտ[1] |
| Մահացել է՝ | մ. թ. ա. 714[1] ինքնասպանություն |
| Երկիր | Վանի թագավորություն |
| միապետ | |
| Հայր | Սարդուրի Բ[1] |
| Երեխաներ | Մելարտուա, Արգիշտի Բ |
Մ․թ․ա․743 թվականին Արպադում, Քիշտանում ու Խալպուում Թիգլաթպալասար Գ-ի կողմից Տուշպայի պաշարումը և Սարդուրի Բ-ի կրած պարտությունը թուլացրեց ուրարտական պետությանը և տարածաշրջանում գերիշխեց Ասորեստանյան պետությունը։ Մ․թ․ա․735 թվականին Ասորեստանի ձեռնարկած հաջորդ արշավանքից հետո Սարդուրի Բ-ի քաղաքական վիճակը ավելի վատացավ։ Մ․թ․ա․735 թվականին մահացավ Սարդուրի Բ-ն և գահը անցավ նրա որդի Ռուսա Ա-ին[2]։
Կառավարման սկզբնական շրջանում Ռուսա Ա-ն զբաղվում է երկրի ներքին կյանքին վերաբերող հարցերով։ Նա ցանկանում էր ուժեղացնել թագավորական իշխանությունը և այդ նպատակով փոխարքայությունները մասնատում է։ Շուտով նաև սահմանափակում է նրանց իրավունքները և հասցնում նվազագույնի։
Ռուսա Ա-ն հանձն է առնում երկրի մայրաքաղաքը Տուշպայից Ռուսախինիլի տեղափոխելուն։ Մայրաքաղաքի տեղափոխման հիմնական պատճառը Թիգլաթպալասարի կողմից Տուշպային պատճառած ավերածություններն էին։
Ռուսա Ա-ն ցանկանում էր փոփոխություններ կատարել նաև արտաքին քաղաքականության մեջ։ Դեռ մ․թ․ա․8-րդ դարի 30-20-ական թվականներին տարածաշրջանում գերիշխող էր Թիգլաթպալասար Գ-ը, իսկ Ռուսա Ա-ին ոչինչ չէր մնում․ սպասել և խելամտորեն գործել իր համար բարենպաստ ժամանակ։ Դա նշանակում էր, որ Ռուսա Ա-ի ձեռքերը կապված էին երկրի հարավային հատվածներում, սակայն հյուսիս ծավալվելու համար ոչինչ կանգնած չէր նրա ճանապարհին[2]։
Ռուսա Ա-ն ընդարձակում է պետության սահմանները, հատկապես հյուսիս-արևելքում (Սևանի ավազան) և հարավ-արևելքում՝ (Ուրմիայի հյուսիսային ավազան)։ Սևանա լճի շրջանում Ռուսա Ա-ն ցանկանում էր վերականգնել նախկին դիրքերը և նաև գրավել ուրիշ տարածքներ։ Նրան հաջողվում է հնազանդեցնել Սևանա լճի արևմտյան և հարավային ավազանում գտնվող երկրներին, որոնք դեռ Սարդուրի Բ-ի ժամանակ ենթարկվում էին թագավորությանը և տարածվել նաև «լճից այն կողմ», որը նշանակում էր իր տարածքին միացնել լճի արևելյան ափերի լեռնային 19 երկրներին[2]։
Երկրի հարավում կրած անհաջողությունները Ռուսա Ա-ն փորձում էր մեղմացնել հյուսիսում նոր տարածքներ գրավելով, պաշտպանական ամրություններ կառուցելով և հարկահանություններ իրականացնելով։ Նրա կառուցած պաշտպանական ամրոցների մնացորդները հայտնաբերվել են Սևանա լճի արևմտյան և հարավային հատվածներում։
Ներքին դրությունը վերականգնելուց և հյուսիսային հատվածում նվաճումներ կատարելուց հետո Ռուսա Ա-ն հետաքրքրություն էր ցուցաբերում հարավ-արևելյան հատվածների նկատմամբ, հատկապես՝ Արդինի-Մուսասիրի։
Մ․թ․ա․ 727 թվականին Ասորեստանում գահը անցավ Սալմանասար Ե-ին, ում հիմնական խնդիրը երկրի ներքին գործերն էր և հատկապես Բաբելոնի խնդիրը։ Ծանր էր Ասորեստանի համար տվյալ ժամանակահատվածում և բազմաթիվ ապստամբություններից հետո Սալմանասար Ե-ի դեմ դավադրություն կազմակերպվեց և մ․թ․ա․ 722 թվականին նրան սպանեցին, իսկ գահը անցավ Սարգոն Բ-ին։
Ասորեստանում տիրող խառնակ իրավիճակից օգտվելով՝ Ռուսա Ա-ն կարողանում է ռազմական հաջողությունների հասնել երկրի հարավում։ Այդ հաջողությունների մասին են վկայում Թոփուզավայի ասսուրա-ուրարտական երկլեզվյան արձանագրությունները։ Ըստ այդ աղբյուրի Ռուսա Ա-ն պահպանում է իր դիրքերը երկրի հարավում և Արդինի-Մուսասիրում։ Այստեղ նա կառուցում է պաշտամունքային բնույթի կառույցներ, իր բանակը համալրում է Մուսասիրի թագավոր Ուրզանայի մարտակառքերով ու զորքերով։ Դրանից հետո նա շարժվում է «Ասորեստանի լեռները», մեծ կորուստներ պատճառում հակառակորդին և իր հաղթանակի պատվին Մուսասիրում տոնախմբություն կազմակերպում և զոհեր մատուցում[2]։
Սակայն իրավիճակը կտրուկ փոխվում է Սարգոնի գահակալությունից հետո։ Մինչև հիմնական արշավանքի սկիզբը Սարգոնը հետախույզների միջոցով փորձում է հասկանալ Ուրարտուի ներքին իրավիճակը։ Հենց այս շրջանի հետախուզական նամակներից տեղեկանում ենք Վանի թագավորության և կիմմերների միջև տեղի ունեցած ռազմական բախման մասին։ Ըստ այդ հաղորդումների Ուրարտական թագավորությանը ենթակա էին Վանա լճից հարավ ընկած Խուբուշկիան և Արդինի-Մուսասիրը։
Գլխավոր հակառակորդի՝ Ասորեստանի դեմ ստեղծել է ռազմաքաղաքական խմբավորումներ։ Ռուսա Ա-ի հետ դաշնակցել են Փռյուգիայի, Կապադովկիայի, Կիլիկիայի, Մելիդի քաղաքական միավորումները, Մանայի թագավորությունը։ Դրանով Ռուսա Ա-ն դժվարին կացության մեջ է դրել Ասորեստանի թագավոր Սարգոն II-ին։ Իրադրությունը փոխվել է, երբ մ.թ.ա. 715-ին Ռուսա Ա-ի զորաբանակը պարտվել է վաչկատուն կիմերներից։ Ռուսա Ա-ի դեմ ապստամբել են (Սարգոն II-ի դրդմամբ) որոշ կուսակալներ ու գավառակալներ։ Ռուսա Ա-ն ճնշել է այդ խռովությունը, սակայն մ.թ.ա. 714-ին Սարգոն II-ը ներխուժել է Վանի թագավորություն, ավերել ու կողոպտել նրա հարավային գավառները։ Պաշտամունքային կենտրոն Մուսասիրի տաճարի կործանումից հետո Ռուսա Ա-ն ինքնասպան է եղել։ Նրա հաջորդը՝ Արգիշտի Բ-ն, վերականգնել է նախկին վիճակը, խափանել Ասորեստանի նվաճողական ծրագրերը[3]։
Ռուսա Ա-ի արձանագրությունը։ Ռուսա Ա-ին վերաբերվող այդ սեպագիր արձանագրությունը թվագրվում է մ․թ․ա․ 735-714 թվականներով։ Արձանագրությունը գտնվում է Թեյշեբաինի կամ Օձաբերդ հնավայրի հյուսիսային կողմում։ Արձանագրության բարձրությունը 1 մետր է, լայնությունը՝ 1,5 մետր[4]։ Այս արձանագրության շնորհիվ իմանում ենք, որ նա գրավել է այստեղ գտնվող մի ամրոց, վերակառուցել է այն և անվանել է «Թեյշեբա աստծո քաղաք»[5]։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
