Վիլհելմ Վինդելբանդ (գերմ.՝ Wilhelm Windelband, մայիսի 11, 1848(1848-05-11)[1][2][3][…], Պոտսդամ, Պրուսիայի թագավորություն, Գերմանական միություն[4][5] - հոկտեմբերի 22, 1915(1915-10-22)[1][2][3][…], Հայդելբերգ, Բադենի Մեծ Դքսություն, Գերմանական կայսրություն[4][5]), գերմանացի փիլիսոփա, Բադենյան դպրոցի հիմնադիրը։
Արագ փաստեր Վիլհելմ Վինդելբանդգերմ.՝ Wilhelm Windelband, Ծնվել է ...
Վիլհելմ Վինդելբանդ գերմ.՝ Wilhelm Windelband |
---|
|
Ծնվել է | մայիսի 11, 1848(1848-05-11)[1][2][3][…] Պոտսդամ, Պրուսիայի թագավորություն, Գերմանական միություն[4][5] |
---|
Մահացել է | հոկտեմբերի 22, 1915(1915-10-22)[1][2][3][…] (67 տարեկան) Հայդելբերգ, Բադենի Մեծ Դքսություն, Գերմանական կայսրություն[4][5] |
---|
Գերեզման | Բերգֆրայդհոֆ |
---|
Քաղաքացիություն | Պրուսիայի թագավորություն |
---|
Դավանանք | լյութերականություն |
---|
Ուղղություն | Նեոկանտականություն |
---|
Մասնագիտություն | փիլիսոփա, համալսարանի դասախոս և պատմաբան |
---|
Հաստատություն(ներ) | Ֆրայբուրգի համալսարան, Հայդելբերգի համալսարան, Ցյուրիխի համալսարան և Լայպցիգի համալսարան |
---|
Գործունեության ոլորտ | փիլիսոփայություն |
---|
Անդամակցություն | Հայդելբերգի գիտությունների ակադեմիա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա և Թուրինի գիտությունների ակադեմիա[5] |
---|
Ալմա մատեր | Գյոթինգենի համալսարան[6], Ենայի համալսարան և HU Berlin |
---|
Տիրապետում է լեզուներին | գերմաներեն[1][7] |
---|
Գիտական ղեկավար | Գերման Լոտցե[6] |
---|
Եղել է գիտական ղեկավար | Robert Ezra Park?, Հայնրիխ Ռիկկերտ[6], Eugen Herrigel?[6], Hans Ehrenberg?[6], Otto Closs?[6], Carl Düssel?[6], Nicolai von Bubnov?[6], Erich Neubauer?[6], Leo Ssalagoff?[6], Samuel Lourié?[6], Henry Lanz?[6], Beate Berwin?[6], Wilhelm von Goßler?[6], Elsa Freundlich?[6], Michael von Catargi?[6] և Adam Zieleńczyk? |
---|
Երեխա(ներ) | Վոլֆգանգ Վինդելբանդ |
---|
Wilhelm Windelband Վիքիպահեստում |
Փակել
Հիմնական աշխատություններն են՝ «Հին փիլիսոփայության պատմություն» (1888), «Նոր փիլիսոփայության պատմություն» (երկու հատոր, 1878-1880), «Պրելյուդիաներ» (1884), «Պատմություն և բնագիտություն» (1894)։
Ըստ Վինդելբանդի, բնական գիտությունները ուսումնասիրում են ընդհանուր օրենքները, իսկ պատմական գիտությունները ներկայացնում են առանձնահատուկը, ընդհանուրը[8]։