Սնուկերի աշխարհի չեմպիոնների ցանկ

Սնուկերի աշխարհի առաջնություն (անգլ.՝ World Snooker Championship), սնուկերի ամենամեծ և ամենահին պրոֆեսիոնալ վարկանշային առաջնությունը, որը հիմնադրվել է 1927 թվականին^[en][1]։ Մրցաշարն անցկացվում է 17 օրվա ընթացքում ապրիլի վերջին և մայիսի սկզբին և ժամանակագրական հաջորդկանությամբ հանդիսանում է եռակի թագի երրորդ մրցաշարը 1977/1978 մրցաշրջանից^[en] ի վեր, երբ սկվեց Մեծ Բրիտանիայի սնուկերի առաջնությունը^[en]։ Աշխարհի առաջնությունը չի անցկացվել 1941-1945 թվականներին Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի պատճառով^[2] և 1958-1963 թվականներին` կապված այս սպորտաձևի նկատմամբ հետաքրքրության անկման հետ<sup>[1]</sup>։ Սնուկերի աշխարհի առաջնությունը անցկացվել է Անգլիայի տարբեր քաղաքներում, ինչպես նաև Ջերսիում (1957 թվականի սնուկերի պրոֆեսիոնալ առաջնություն<sup>[en]</sup>), Հարավաֆրիկյան Հանրապետություն-ում (1964-1968 թվականների սնուկերի աշխարհի առաջնություն<sup>[en]</sup>) և Ավստրալիայում (1971 թվականի սնուկերի աշխարհի առաջնություն<sup>[en]</sup>, 1975 թվականի սնուկերի աշխարհի առաջնություն<sup>[en]</sup>) մինչ այն պահը, երբ 1977 թվականի սնուկերի աշխարհի առաջնությունը<sup>[en]</sup> չտեղափոխվեց Քրուսիբլ թատրոն` Շեֆիլդ, որտեղ այդ ժամանակվանից ի վեր անցկացվում է ամեն տարի^[1]։ Կառավարող մարմինը, որը ներկայումս կազմակերպում է միջոցառումը, հանդիսանում է Պրոֆեսիոնալ բիլիարդի և սնուկերի համաշխարհային ասոցիացիան^[en] (անգլ.՝ World Professional Billiards and Snooker Association (WPBSA)): Պրոֆեսիոնալ բիլիարդի և սնուկերի համաշխարհային ասոցիացիայի` պրոֆեսիոնալ սնուկերի պատասխանատվությունը իր վրա վերցնելուց առաջ աշխարհի առաջնությունը անցկացնում էր բիլիարդի ասոցիացիա և կառավարող խորհուրդը (անգլ.՝ Billiards Association and Control Council (BACC))` բացառությամբ 6 տարվա (1952—1957), երբ կազմակերպության հետ կոնֆլիկտից հետո խաղացողներն իրենք կազմակերպեցին հիմնական մրցաշարին փոխարինող մրցաշարը` Professional Matchplay Championship^[1]։

Աշխարհի առաջնության գավաթ

Մրցաշարի կանոնները բազմիցս ենթարկվել են փոփոխությունների առաջին ոչ-ոքիից հետո։ 1927-1951 թվանաններին աշխարհի առաջնությունն անցկացվել է փլեյ-օֆ համակարգով, ընդ որում 1928 և 1932 թվականներին տվյալ պահի չեմպիոնը միանգամից խաղում էր եզրափակչում` նախորդ փուլերի հաղթողի դեմ, իսկ 1931 և 1934 թվականներին առաջնությանը մասնակցել են ընդամենը 2 սնուկերիստներ` գործող չեմպիոնը և տիտղոսի մյուս հավակնորդը։ Խաղացողների և BACC-ի միջև տարաձայնության հետևանքով 1952 թվականին անցկացվել է երկու առաջնություններ` BACC-ի կողմից կազմակերպված առաջնություն, և խաղացողների կողմից կազմակերպված առաջնություն<sup>[2]</sup>։ Դրանից հետո` 1953-1957 թվականներին Professional Matchplay Championship-ը փոխարինում էր աշխարհի առաջնությանը, սակայն քիչ հայտնիության և փողի անբավարարության պատճառով 1957 թվականից մրցաշարը դադարեց անցկացվել^[1]։ 1964 թվականին մրցաշարը վերանցկանցվեց չելենջ-մատչերի տեսքով. մրցաշարը կազմված էր մեկ մատչից, որի ժամանակ ընթացիկ չեմպիոնը պաշտպանում էր տիտղոսը։ 1964—1968 թվականներին անցկացվել են 7 չելենջ-մատչեր^[2]։ 1969 թվականից աշխարհի առաջնությունը կրկին սկսեց անցկացվել փլեյ-օֆ համակարգով, որը գործում է մինչ օրս։ 1980 թվականին վերջնականապես հաստատվել է մրցաշարի եզրափակիչ մատչի ֆրեյմերի քանակությունը` 35 (մինչև 18 հաղթանակ)<sup>[2]</sup>։ 1982 թվականին առաջնությունների մասնակցում են 32 սնուկերստներ խաղում են փլեյ-օֆով` սկսած 1/16 եզրափակչից, իսկ առաջին համարը ստանում է նախորդ տարվա հաղթողը^[2]։

1927 թվականին աշխարհի առաջին մրցաշարի մրցանակային ֆոնդը կազմել է £6.10 (6 ֆունտ և 10 շիլինգ)^[3]։ 1973 թվականին այն արդեն կազմում էր £6,600, հաղթողը ստանում էր £1,500, ինչից հետո սկսեց արագ աճել` կապված 1976 թվականին մեծ հովանավորի հայտնության հետ։ Դա Embassy ծխախոտի ընկերությունն էր, որը հովանավորում էր մրցաշարը մինչև 2005 թվական<sup>[1]</sup>։ 1978 թվականից ԲիԲիՍի հեռուստաալիքը սկսեց մրցաշարի ամենամյա ցուցադրություններ<sup>[2]</sup>։ 2003 թվականին մրցաշարի մրցանակային ֆոնդը կազմում էր £1,815,250, հետո նվազել է Մեծ Բրիտանիայի տարածքում ծխախոտային ընկերություններին նման գովազդներ անել արգելելու և Embassy-ի հեռացման պատճառով<sup>[2]</sup>։ 2006 թվականից նախկին հովանավորին փոխարինելու եկան խաղադրույքային ընկերությունները և խաղատները, իսկ 2018 թվականից մրցաշարում խաղարկվում է սնուկերի պատմության մեջ ամենամեծ մրցանակը առաջին տեղի համար` £425,000^[4][5]։ Բացի այդ, մրցանակը տառատեսակի առաջնությունը 2018 թ-ին եղել է ռեկորդային տարի պատմության մեջ սնուկեր^[6]։

Ֆրեդ Դևիսը հաղթել է 3 մրցաշարերում` 1948, 1949 և 1951 թվականներին, ինչպես նաև Professional Matchplay Championship-ի 5 մրցաշարեր (1952—1956)` դառնալով աշխարհի ութակի չեմպիոն։ Ջոն Փուլմանը հաղթել է վերջին Professional Matchplay Championship-ը 1957 թվականին, ինչից հետո պաշտպանել է տիտղոսը բոլոր 7 չելենջ-մատչերում` համեմատվելով Ֆրեդ Դևիսի հետ հաղթանակների քանակով։ Փլեյ-օֆ համակարգի ամրապնդումից հետո 1969 թվականին Ռեյ Ռիարդոնը (1970, 1973—1976, 1978) և Սթիվ Դևիսը (1981, 1983—1984, 1987—1989) հաղթել են 6 առաջնություններում, իսկ Ստեֆան Հենրին դարձել է ռեկորդակիր չեմպիոնական տիտղոսների քանակությամբ սնուկերի ժամանակակից դարաշրջանում իր 7 հաղթանակներով (1990, 1992—1996, 1999) թվականներին և իրար հետևից հաղթանակներով` 5 (1992—1996)։ Ջոն Հիգինսը, ով իր առաջին տիտղոսը ստացել է 1998 թվականին, 2000-ականներին հաղթել է ևս 3 մրցաշարեր (2007, 2009, 2011)` դառնալով աշխարհի քառակի չեմպիոն, իսկ Ռոննի Օ'Սալլիվանը հաղթել է աշխարհի 5 առաջնություններում (2001, 2004, 2008, 2012—2013)^[1][2]։

Եզրափակիչներ

Հիմնական հոդվածներ՝ Սնուկերի աշխարհի առաջնություն և Professional Matchplay Championship

Ձևաչափ	Կազմակերպություն
Փլեյ-օֆ	BACC
Ներկայիս չեմպիոնը չեմպիոնատը սկսել է միանգամից եզրափակչից	BACC
Professional Matchplay Championship	Անկախ
Մարտահրավեր-մատչեր	BACC
Փլեյ-օֆ	WPBSA

Թվական	Միցաշրջան	Անցկացման վայր	Հովանավոր	Հաղթող	Եզրափակչի մասնակից	Եզրափակչի հաշիվ
1927	—	Բիրմինգհեմ, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Թոմ Դենիս	20։11[7][8][9]
1928	—	Բիրմինգհեմ, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Ֆրեդ Լոուրենս[en]	16։13[8]
1929	—	Նոթինգհեմ, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Թոմ Դենիս	19։14[8]
1930	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Թոմ Դենիս	25։12[8]
1931	—	Նոթինգհեմ, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Թոմ Դենիս	25։21[8]
1932	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Կլարկ ՄակԿոնեկի[ka]	30։19[8]
1933	—	Չեստըրֆիլտ, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Վիլի Սմիթ[ka]	25։18[8]
1934	—	Նոթինգհեմ, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Թոմ Նյումեն[ka]	25։23[8]
1935	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Վիլի Սմիթ	25։20[8]
1936	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Հորես Լինդրում	34։27[8]
1937	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Հորես Լինդրում	32։29[8]
1938	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Սիդնեյ Սմիթ[ka]	37։24[8]
1939	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Սիդնեյ Սմիթ	43։30[8]
1940	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Ֆրեդ Դևիս	37։36[8]
1941-1945 թվականներին չի անցկացվել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի պատճառով
1946	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջո Դևիս	Հորես Լինդրում	78։67[8]
1947	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ուոլտեր Դոնալդսոն	Ֆրեդ Դևիս	82։63[8]
1948	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ֆրեդ Դևիս	Ուոլտեր Դոնալդսոն	84։61[8]
1949	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ֆրեդ Դևիս	Ուոլտեր Դոնալդսոն	80։65[8]
1950	—	Բլեքփուլ, Անգլիա	—	Ուոլտեր Դոնալդսոն	Ֆրեդ Դևիս	51։46[8]
1951	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ֆրեդ Դևիս	Ուոլտեր Դոնալդսոն	58։39[8]
1952	—	Մանչեստր, Անգլիա	—	Հորես Լինդրում[մեկն 1]	Կլարկ ՄակԿոնեկի	94։49[8]
1952	—	Բլեքփուլ, Անգլիա	—	Ֆրեդ Դևիս	Ուոլտեր Դոնալդսոն	38։35[8]
1953	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ֆրեդ Դևիս	Ուոլտեր Դոնալդսոն	37։34[8]
1954	—	Մանչեստր, Անգլիա	—	Ֆրեդ Դևիս	Ուոլտեր Դոնալդսոն	39։21[8][10]
1955	—	Բլեքփուլ, Անգլիա	—	Ֆրեդ Դևիս	Ջոն Փուլման	37։34[8]
1956	—	Բլեքփուլ, Անգլիա	—	Ֆրեդ Դևիս	Ջոն Փուլման	38։35[8]
1957	—	Ջերսի	—	Ջոն Փուլման	Ջեկի Ռի[en]	39։34[8]
1958-1963 թվականներին չի անցկացվել
1964	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջոն Փուլման	Ֆրեդ Դևիս	19։16[8]
1964	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջոն Փուլման	Ռեքս Ուիլիամս[en]	40։33[8]
1965	—	Լոնդոն, Անգլիա	—	Ջոն Փուլման	Ֆրեդ Դևիս	37։36[8]
1965	—	Հարավաֆրիկյան Հանրապետություն	—	Ջոն Փուլման	Ռեքս Ուիլիամս	25։22 (խաղերի հաշիվ)[8][մեկն 2]
1965	—	Հարավաֆրիկյան Հանրապետություն	—	Ջոն Փուլման	Ֆրեդ վան Ռենսբուրգ[ka]	39։12[8]
1966	—	Լիվերպուլ, Անգլիա	—	Ջոն Փուլման	Ֆրեդ Դևիս	5։2 (խաղերի հաշիվ)[8][մեկն 2]
1968	—	Բոլթոն, Անգլիա	—	Ջոն Փուլման	Էդդի Չարլթոն[en]	39։34[8]
1969	—	Լոնդոն, Անգլիա	Player's No. 6	Ջոհն Սպենսր	Հարի Օուեն[ru]	37։24[8]
1970	—	Լոնդոն, Անգլիա	Player's No. 6	Ռեյ Ռիարդոն	Ջոն Փուլման	37։33[8]
1971	—	Սիդնեյ, Ավստրալիա	—	Ջոհն Սպենսր	Ուորեն Սիմպսոն[en]	37։29[8]
1972	—	Բիրմինգհեմ, Անգլիա	Park Drive	Ալեքս Հիգինս	Ջոհն Սպենսր	37։32[8]
1973	—	Մանչեստր, Անգլիա	Park Drive	Ռեյ Ռիարդոն	Էդդի Չարլթոն	38։32[8]
1974	1973/1974	Մանչեստր, Անգլիա	Park Drive	Ռեյ Ռիարդոն	Գրեմ Մայլս[en]	22։12[8]
1975	1974/1975	Մելբուրն, Ավստրալիա	—	Ռեյ Ռիարդոն	Էդդի Չարլթոն	31։30[8][11]
1976	1975/1976	Մանչեստր, Անգլիա	Embassy[en]	Ռեյ Ռիարդոն	Ալեքս Հիգինս	27։16[8]
1977	1976/1977	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ջոհն Սպենսր	Կլիֆֆ Թորբուռն[en]	25։21[8]
1978	1977/1978	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ռեյ Ռիարդոն	Փերի Մենս[en]	25։18[8]
1979	1978/1979	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Թերի Գրիֆֆիթս	Դեննիս Թեյլոր	24։16[8]
1980	1979/1980	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Կլիֆֆ Թորբուռն	Ալեքս Հիգինս	18։16[8]
1981	1980/1981	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Սթիվ Դևիս	Դագ Մաունջոյ	18։12[8]
1982	1981/1982	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ալեքս Հիգինս	Ռեյ Ռիարդոն	18։15[8]
1983	1982/1983	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Սթիվ Դևիս	Կլիֆֆ Թորբուռն	18։6[8]
1984	1983/1984	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Սթիվ Դևիս	Ջիմի Ուայթ	18։16[8]
1985	1984/1985	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Դեննիս Թեյլոր	Սթիվ Դևիս	18։17[8]
1986	1985/1986	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ջո Ջոնսոն	Սթիվ Դևիս	18։12[8]
1987	1986/1987	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Սթիվ Դևիս	Ջո Ջոնսոն	18։14[8]
1988	1987/1988	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Սթիվ Դևիս	Թերի Գրիֆֆիթս	18։11[8]
1989	1988/1989	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Սթիվ Դևիս	Ջոհն Պարոտտ[en]	18։3[8]
1990	1989/1990	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ստեֆան Հենդրի	Ջիմի Ուայթ	18։12[8]
1991	1990/1991	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ջոհն Պարոտտ	Ջիմի Ուայթ	18։11[8]
1992	1991/1992	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ստեֆան Հենդրի	Ջիմի Ուայթ	18։14[8]
1993	1992/1993	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ստեֆան Հենդրի	Ջիմի Ուայթ	18։5[8]
1994	1993/1994	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ստեֆան Հենդրի	Ջիմի Ուայթ	18։17[8]
1995	1994/1995	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ստեֆան Հենդրի	Նայջել Բոնդ[en]	18։9[8]
1996	1995/1996	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ստեֆան Հենդրի	Փիթեր Էբդոն	18։12[8]
1997	1996/1997	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Քեն Դոհերթի[en]	Ստեֆան Հենդրի	18։12[8]
1998	1997/1998	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ջոն Հիգինս	Քեն Դոհերթի	18։12[8]
1999	1998/1999	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ստեֆան Հենդրի	Մարկ Ուիլիամս	18։11[8][12]
2000	1999/2000	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Մարկ Ուիլիամս	Մետյու Ստիվենս[be]	18։16[8][13]
2001	2000/2001	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ռոննի Օ'Սալլիվան	Ջոն Հիգինս	18։14[8][14]
2002	2001/2002	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Փիթեր Էբդոն	Ստեֆան Հենդրի	18։17[8][15]
2003	2002/2003	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Մարկ Ուիլիամս	Քեն Դոհերթի	18։16[8][16]
2004	2003/2004	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Ռոննի Օ'Սալլիվան	Գրեմ Դոթթ[en]	18։8[8][17]
2005	2004/2005	Շեֆիլդ, Անգլիա	Embassy	Շոն Մորֆի	Մետյու Ստիվենս	18։16[8][18]
2006	2005/2006	Շեֆիլդ, Անգլիա	888.com[en]	Գրեմ Դոթթ	Փիթեր Էբդոն	18։14[8][19]
2007	2006/2007	Շեֆիլդ, Անգլիա	888.com	Ջոն Հիգինս	Մարկ Սելբի	18։13[8][20]
2008	2007/2008	Շեֆիլդ, Անգլիա	888.com	Ռոննի Օ'Սալլիվան	Ալի Քարթեր	18։8[8][21][22]
2009	2008/2009	Շեֆիլդ, Անգլիա	Betfred[en]	Ջոն Հիգինս	Շոն Մորֆի	18։9[8][23][24]
2010	2009/2010	Շեֆիլդ, Անգլիա	Betfred	Նիլ Ռոբերտսոն	Գրեմ Դոթթ	18։13[8][25][26]
2011	2010/2011	Շեֆիլդ, Անգլիա	Betfred	Ջոն Հիգինս	Ջադ Թրամփ[be]	18։15[8][27]
2012	2011/2012	Շեֆիլդ, Անգլիա	Betfred	Ռոննի Օ'Սալլիվան	Ալի Քարթեր	18։11[28][29]
2013	2012/2013	Շեֆիլդ, Անգլիա	Betfair[en]	Ռոննի Օ'Սալլիվան	Բարրի Հոքինս[en]	18։12[30][31]
2014	2013/2014	Շեֆիլդ, Անգլիա	Dafabet[en]	Մարկ Սելբի	Ռոննի Օ'Սալլիվան	18։14[32][33]
2015	2014/2015	Շեֆիլդ, Անգլիա	Betfred	Ստյուարտ Բինհեմ[en]	Շոն Մորֆի	18։15[34][35]
2016	2015/2016	Շեֆիլդ, Անգլիա	Betfred	Մարկ Սելբի	Դին Ցզյունհուեյ[en]	18։14[36][37]
2017	2016/2017	Շեֆիլդ, Անգլիա	Betfred	Մարկ Սելբի	Ջոն Հիգինս	18։15[38][39]
2018	2017/2018	Շեֆիլդ, Անգլիա	Betfred	Մարկ Ուիլիամս	Մարկ Ուիլիամս	18։16[40][41]

Պատկերասրահ

Ջո Դևիս

Ջո Դևիս և Հորես Լինդրում

Ալեքս Հիգինս

Կլիֆֆ Թորբուռն

Սթիվ Դևիս

Դեննիս Թեյլոր

Ջոհն Պարոտտ

Ստեֆան Հենդրի

Քեն Դոհերթի

Մարկ Ուիլիամս

Ջոն Հիգինս

Փիթեր Էբդոն

Ռոննի Օ'Սալլիվան

Շոն Մորֆի

Գրեմ Դոթթ

Նիլ Ռոբերտսոն

Մարկ Սելբի

Ստյուարտ Բինհեմ

Եզրափակչի մասնակիցների վիճակագրություն

Խաղացող	Հ	Ֆ	ՖՔ	Հաղթած մրցաշարեր	Եզրափակիչներ
Ջո Դևիս	15	0	15	1927, 1928, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1946	—
Ֆրեդ Դևիս	8[մեկն 3]	6	14	1948, 1949, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956	1940, 1947, 1950, 1964, 1965, 1966
Ջոն Փուլման	8[մեկն 3]	3	11	1957, 1964, 1964, 1965, 1965, 1965, 1966, 1968	1955, 1956, 1970
Ստեֆան Հենդրի	7	2	9	1990, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1999	1997, 2002
Սթիվ Դևիս	6	2	8	1981, 1983, 1984, 1987, 1988, 1989	1985, 1986
Ռեյ Ռիարդոն	6	1	7	1970, 1973, 1974, 1975, 1976, 1978	1982
Ռոննի Օ'Սալլիվան	5	1	6	2001, 2004, 2008, 2012, 2013	2014
Ջոն Հիգինս	4	3	7	1998, 2007, 2009, 2011	2001, 2017, 2018
Ջոհն Սպենսր	3	1	4	1969, 1971, 1977	1972
Մարկ Սելբի	3	1	4	2014, 2016, 2017	2007
Մարկ Ուիլիամս	3	1	4	2000, 2003, 2018	1999
Ուոլտեր Դոնալդսոն	2	6	8	1947, 1950	1948, 1949, 1951, 1952, 1953, 1954
Ալեքս Հիգինս	2	2	4	1972, 1982	1976, 1980
Մարկ Սելբի	2	1	3	2014, 2016	2007
Հորես Լինդրում	1	3	4	1952	1936, 1937, 1946
Կլիֆֆ Թորբուռն	1	2	3	1980	1977, 1983
Քեն Դոհերթի	1	2	3	1997	1998, 2003
Փիթեր Էբդոն	1	2	3	2002	1996, 2006
Գրեմ Դոթթ	1	2	3	2006	2004, 2010
Շոն Մորֆի	1	2	3	2005	2009, 2015
Դեննիս Թեյլոր	1	1	2	1985	1979
Ջո Ջոնսոն	1	1	2	1986	1987
Թերի Գրիֆֆիթս	1	1	2	1979	1988
Ջոհն Պարոտտ	1	1	2	1991	1989
Ստյուարտ Բինհեմ	1	0	1	2015	—
Նիլ Ռոբերտսոն	1	0	1	2010	—
Ջիմի Ուայթ	0	6	6	—	1984, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994
Թոմ Դենիս	0	4	4	—	1927, 1929, 1930, 1931
Էդդի Չարլթոն	0	3	3	—	1968, 1973, 1975
Վիլի Սմիթ	0	2	2	—	1933, 1935
Սիդնեյ Սմիթ	0	2	2	—	1938, 1939
Կլարկ ՄակԿոնեկի	0	2	2	—	1932, 1952
Ռեքս Ուիլիամս	0	2	2	—	1964, 1965
Մետյու Ստիվենս	0	2	2	—	2000, 2005
Ալի Քարթեր	0	2	2	—	2008, 2012
Ֆրեդ Լոուրենս	0	1	1	—	1928
Թոմ Նյումեն	0	1	1	—	1934
Ջեկի Ռի	0	1	1	—	1957
Ֆրեդ վան Ռենսբուրգ	0	1	1	—	1965
Հարի Օուեն	0	1	1	—	1969
Ուորեն Սիմպսոն	0	1	1	—	1971
Գրեմ Մայլս	0	1	1	—	1974
Փերի Մենս	0	1	1	—	1978
Դագ Մաունջոյ	0	1	1	—	1981
Նայջել Բոնդ	0	1	1	—	1995
Ջադ Թրամփ	0	1	1	—	2011
Բարրի Հոքինս	0	1	1	—	2013
Դին Ցզյունհուեյ	0	1	1	—	2016

Վիճակագրություն ըստ երկրների

Երկիր	Հաղթանակներ	Եզրափակիչներ	Ընդհանուր	ՀՔ	ՖԸՔ
Անգլիա	53 (1927, 1928, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1946, 1948, 1949, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1964, 1964, 1965, 1965, 1965, 1966, 1968, 1969, 1971, 1977, 1981, 1983, 1984, 1986, 1987, 1988, 1989, 1991, 2001, 2002, 2004, 2005, 2008, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017)	44 (1927, 1928, 1929, 1930, 1931, 1933, 1934, 1935, 1938, 1939, 1940, 1947, 1950, 1955, 1956, 1964, 1964, 1965, 1965, 1966, 1970, 1972, 1974, 1984, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015)	97	12	24
Շոտլանդիա	14 (1947, 1950, 1990, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1998, 1999, 2006, 2007, 2009, 2011)	13 (1948, 1949, 1951, 1952, 1953, 1954, 1997, 2001, 2002, 2004, 2010, 2017, 2018)	27	4	4
Ուելս	10 (1970, 1973, 1974, 1975, 1976, 1978, 1979, 2000, 2003, 2018)	7 (1969, 1981, 1982, 1988, 1999, 2000, 2005)	17	3	6
Հյուսիսային Իռլանդիա	3 (1972, 1982, 1985)	4 (Professional Matchplay Championship 19571957, 1976, 1979, 1980)	7	2	3
Ավստրալիա	2 (1952, 2010)	9 (1932, 1936, 1937, 1946, 1952, 1968, 1971, 1973, 1975)	11	2	5
Իռլանդիա	1 (1997)	2 (1998, 2003)	3	1	1
Կանադա	1 (1980)	2 (1977, 1983)	3	1	1
Հարավաֆրիկյան Հանրապետություն	0	2 (1965, 1978)	2	0	2
Չինաստան	0	1 (2016)	1	0	1

Մեկնաբանություններ

1. Համաձայն սնուկերի կառավարող անդամների որոշմանը` Լինդրումը և ՄակԿոնեկին այդ ժամանակ եղել են այդ մրցաշարի միակ մասնակիցները, քանի որ պրոֆեսիոնալ խաղացողների մեծամասնությունը խաղում էր Professional Matchplay Championship-ում։ Արդյունքում Լինդրումի չեմպիոնական տիտղոսը հաճախ անտեսվում է, իսկ Կլիֆֆ Թորբուռնին (Կանադա), Քեն Դոհերթիին (Իռլանդիա) և Նիլ Ռոբերտսոնին (Ավստրալիա) հաճախ անվանում են աշխարհի միակ չեմպիոնները Մեծ Բրիտանիայից։
2. Հաղթողը որոշվել է ոչ թե ըստ հաղթած ֆրեյմերի, այլ ըստ ոչ մեծ մրցախաղերի։
3. Գինեսի ռեկորդների գիրքը չի հաշվում Professional Matchplay Championship մրցաշարի արդյունքները իր ռեկորդների մեջ, արդյունքում համաձայն գրքի` Ֆրեդ Դևիսը ունի ընդամենը 3 չեմպիոնական տիտղոս, իսկ Ջոն Փուլմանը` 7։

Ծանոթագրություններ

1. Տյորներ, Քրիս. «World Professional Championship». cajt.pwp.blueyonder.co.uk. Chris Turner's Snooker Archive. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
2. «Top-Snooker». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ նոյեմբերի 30-ին. {{cite web}}: Text "Турниры" ignored (օգնություն)
3. «History of the World Snooker Championship». worldsnooker.com. World Professional Billiards and Snooker Association. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 29-ին.
4. «World Snooker Championship 2016 prize money: How much is up for grabs for Mark Selby and co at the Crucible?» (անգլերեն). cityam. 2016 թ․ ապրիլի 30. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 1-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
5. «Betfred World Championship (2017) - snooker.org» (անգլերեն). snooker.org. 2017 թ․ մարտի 30.
6. «Betfred World Championship». World Snooker. {{cite web}}: Unknown parameter |arhivedate= ignored (օգնություն); Unknown parameter |arhiveurl= ignored (օգնություն)
7. «World Championship – Roll of Honour». Global Snooker. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
8. «Embassy World Championship». Snooker Scene. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 24-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
9. «Embassy World Championship». Snooker Scene. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 23-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
10. «Davis retains snooker title». The Argus. 1954 թ․ մարտի 8. Վերցված է 2013 թ․ մայիսի 8-ին.
11. «1975 World Championships Results». Snooker Database. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 5-ին.
12. «Seventh title for Hendry». BBC News. 1999 թ․ մայիսի 4. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մարտի 31-ին.
13. «Williams wins epic snooker final». BBC News. 2000 թ․ մայիսի 1. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 22-ին.
14. «Framewatch: O'Sullivan v Higgins». BBC News. 2001 թ․ մայիսի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
15. «Ebdon wins Crucible thriller». BBC Sport. 2003 թ․ փետրվարի 18. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 11-ին.
16. Ուորեն, Դեն (2003 թ․ մայիսի 5). «Williams wins Crucible thriller». BBC Sport. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 11-ին.
17. Ջոնս, Քլայվ; Ուորեն, Դեն (2004 թ․ մայիսի 3). «O'Sullivan wins World crown». BBC Sport. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 30-ին.
18. «Qualifier Murphy wins world title». BBC Sport. 2005 թ․ մայիսի 2. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 22-ին.
19. «Dogged Dott wins epic world final». BBC Sport. 2006 թ․ մայիսի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ դեկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
20. «Higgins beats brave Selby in epic». BBC Sport. 2007 թ․ մայիսի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
21. «O'Sullivan completes world hat-trick». worldsnooker.com. World Professional Billiards and Snooker Association. Արխիվացված օրիգինալից 2008 թ․ մայիսի 8-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
22. «O'Sullivan wins third world title». BBC Sport. 2008 թ․ մայիսի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ մայիսի 9-ին.
23. Էյշենդեն, Մարկ (2009 թ․ մայիսի 4). «Higgins earns third world crown». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
24. «Higgins wins World Championship final». The Sydney Morning Herald. 2009 թ․ մայիսի 5. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ ապրիլի 19-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
25. Սպեկ, Իվան (2010 թ․ մայիսի 4). «Aussie Rules! Neil Robertson crowned World Champion after marathon win over Graeme Dott». Daily Mail. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ փետրվարի 6-ին.
26. «Aussie Neil Robertson beats Dott to win world title». BBC Sport. 2010 թ․ մայիսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ մայիսի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
27. Էյշենդեն, Մարկ (2011 թ․ մայիսի 2). «Higgins beats Trump to win fourth title». BBC Sport. Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ մայիսի 3-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
28. «Superb O'Sullivan claims fourth world title». Eurosport. 2012 թ․ մայիսի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մայիսի 10-ին.
29. Դիրս, Բեն (2012 թ․ մայիսի 7). «World Snooker final 2012: Ronnie O'Sullivan wins fourth title». BBC Sport. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 21-ին.
30. Դիրս, Բեն (2013 թ․ մայիսի 6). «Ronnie O'Sullivan beats Barry Hawkins to retain World title». BBC Sport. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ փետրվարի 2-ին.
31. «O'Sullivan masterful in retaining world title against spirited Hawkins». Eurosport Australia. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ մայիսի 23-ին.
32. «Mark Selby beats Ronnie O'Sullivan 18–14 to win world snooker final». The Guardian. 2014 թ․ մայիսի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 24-ին.
33. «Mark Selby dedicates World Championship title to late father». BBC Sport. 2014 թ․ մայիսի 5. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մայիսի 6-ին.
34. «Stuart Bingham shocks Shaun Murphy in World Snooker Championship final». The Guardian. 2015 թ․ մայիսի 5. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
35. «World Snooker Championship: Bingham beats Murphy 18-15». BBC Sport. 2015 թ․ մայիսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
36. «Mark Selby beats Ding Junhui to win World Snooker Championship». BBC Sport. 2016 թ․ մայիսի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
37. «Mark Selby clinches second world title with 18-14 win over Ding Junhui». The Guardian. 2016 թ․ մայիսի 2. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
38. «Mark Selby beats John Higgins to defend his World Championship title». BBC Sport. 2017 թ․ մայիսի 1. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 2-ին.
39. «SELBY CONQUERS THE CRUCIBLE AGAIN». World Snooker. 2017 թ․ մայիսի 1. Արխիվացված օրիգինալից 2017 թ․ մայիսի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 21-ին.
40. «World Championship: Mark Williams beats John Higgins to win third title». BBC Sport. 2018 թ․ մայիսի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 9-ին.
41. «WILLIAMS CONQUERS CRUCIBLE». World Snooker. 2018 թ․ մայիսի 7. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 8-ին. Վերցված է 2018 թ․ մայիսի 9-ին.