Մավրիտանիա

Մավրիտանիան (الجمهورية الإسلامية الموريتانية) ամբողջական անվանումը՝ Մավրիտանիայի Իսլամական Հանրապետություն (արաբերեն՝ الجمهورية الإسلامية الموريتانية‎‎), պետություն է Աֆրիկայի հյուսիս-արևմուտքում։ Արևմտյան ափերը ողողվում են Ատլանտյան օվկիանոսի ջրերով։ Ռելիեֆում տիրապետում են ընդարձակ հարթավայրերն ու սարավանդները։ Երկրի տարածքի 2/3-ն զբաղեցնում է Սահարա անապատը։ Երկրի Տարածքը՝ 1.030.700 կմ² է։ Բնակչությունը 2012 թվականին կազմել է 3.359.185 մարդ։

الجمهورية الإسلامية الموريتانية
Դրոշ Զինանշան
Նշանաբան՝ شرف إخاء عدل
Ազգային օրհներգ՝ "Մավրիտանիայի ազգային հիմն"
Մավրիտանիա դիրքը
Մայրաքաղաք		Նուակշոտ 18°09′N, 15°58′W
Պետական լեզուներ		Արաբերեն
Շրջանային լեզուներ		ֆրանսերեն
Կառավարում		Իսլամական հանրապետություն
-	Նախագահ	Մուհամեդ Աբդել Ազիզ
-	Ջրային (%)	0.03
Բնակչություն
-	2012 նախահաշիվը	3,359,000  (135-րդ)
-	1988 մարդահամարը	1,864,236[1]
ՀՆԱ (ԳՀ)		2011 գնահատում
-	Ընդհանուր	$7.093 միլիոն[2]
-	Մեկ շնչի հաշվով	$2,178[2]
ՀՆԱ (անվանական)		2011 գնահատում
-	Ընդհանուր	$4.200 միլիոն[2]
-	Մեկ շնչի հաշվով	$1,290[2]
Ջինի (2000)		39 (միջին)
ՄՆԶԻ (2011)		0.453[3] (ցածր) (159th)
Արժույթ		Մավրիտանյան ուգիյա (MRO)
Ժամային գոտի		(ՀԿԺ+0)
-	Ամռանը (DST)	չունի (ՀԿԺ+0)
Ազգային դոմեն		.mr
Հեռախոսային կոդ		+222

Ընդհանուր տվյալներ

Մշտական հոսք ունեցող գետեր չկան։ Բացառություն է միայն սահմանամերձ Սենեգալ գետը։ Բուսածածկույթը նոսր է, գերակշռում են չորասեր թփուտները, ատլանտյան ափամերձ գոտում՝ սավաննաները։ Ընդերքում կան երկաթի, պղնձի, վոլֆրամի պաշարներ։

Պատմություն

XI դարի կեսերին Մավրիտանիայի տարածքում ստեղծվել է Ալմորավյանների հզոր պետությունը, որն ընդգրկել է նաև Մարոկկոյի և Արևմտյան Ալժիրի տարածքները։ XV դարում մուտք են գործել եվրոպացիները՝ պարտուգալացիներ, իսպանացիներ, այնուհետև՝ հոլանդացիներ, անգլիացիներ, ֆրանսիացիներ։ 1920 թվականին երկիրը պաշտոնապես հայտարարվել է ֆրանսիական գաղութ՝ Ֆրանսիական Արևմտյան Աֆրիկայի կազմում։ Անկախություն է ձեռք բերել 1960 թ-ին։

Տնտեսություն

Բնակչությունը հիմնականում արաբներ ու բերբերներ են։ Խոշոր քաղաքներ են Նուակշոտը, Նուադիբուն, Կաեդին։ Բնակչության մեծ մասն զբաղվում է քոչվոր անասնապահությամբ։ Բուծում են խոշոր եղջերավոր կենդանիներ, ուղտ, ոչխար, այծ։ Ափամերձ գոտում զբաղվում են ձկնորսությամբ։ Գյուղատնտեսական գլխավոր մշակաբույսերն են կորեկը, սորգոն, եգիպտացորենը, բատատը, գետնանուշը, օազիսներում՝ փյունիկյան արմավենին։ Կան ձկան վերամշակման, շաքարի, ցեմենտի արտադրության, ալրաղաց ձեռնարկություններ։

Վարչական բաժանում

Մավրիտանիան բաժանված է 12 մարզերի և Նուակշոտ մայրաքաղաքային ինքնավար շրջանի։ Շրջաններն էլ իրենց հերթին բաժանվում են 44 մարզերի.

№	Շրջան	Վարչական կենտրոն	Տարածք, կմ²	Բնակչություն, (2000), մարդ.	Խտություն, մարդ./կմ²
1	Ադրար	Ատար	215 300	60 847	0,28
2	Ասսաբա	Կիֆֆա	36 600	249 596	6,82
3	Բրակնա	Ալեգ	32 800	240 167	7,32
4	Դախլեթ-Նուադիբու	Նուադիբու	22 300	75 976	3,41
5	Գորգոլ	Կաէդի	13 600	248 980	18,31
6	Կուդիմագա	Սելիբաբի	10 300	186 697	18,13
7	Խոդ-էշ-Շարկի	Նեմա	182 700	275 288	1,51
8	Խոդ-էլ-Գարբի	Այուն-էլ-Ատրուս	53 400	219 167	4,10
9	Ինշիրի	Ակժուժտ	46 800	11 322	0,24
10	Նուակշոտ	Նուակշոտ	1 000	611 883	611,88
11	Տագանտ	Տիջիկժա	95 200	61 984	0,65
12	Տիրիս-Զեմմուր	Զուէրատ	252 900	53 586	0,21
13	Տրարզա	Ռոսո	67 800Նուակշոտ	252 664	3,73
	Ընդհանուր		1 030 700	2 548 157	2,47

Աղբյուրներ

• Հայաստանի հանրագիտարան Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine

Ծանոթագրություններ

1. «Mauritania: Location, Map, Area, Capital, Population, Religion, Language – Country Information». Վերցված է 2008 թ․ օգոստոսի 6-ին.
2. «Mauritania». International Monetary Fund. Վերցված է 2012 թ․ ապրիլի 19-ին.
3. «Human Development Report 2011» (PDF). United Nations. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 2-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մավրիտանիա» հոդվածին։