Լա Լիգա

Պրիմերա Դիվիզիոն, նաև հայտնի է որպես Լա Լիգա և որպես Լա Լիգա Սանտանդեր հովանավորի պատճառով^[1], Իսպանիայի պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլային բարձրագույն դիվիզիոն։ Այն կառավարում է «Ֆուտբոլի պրոֆեսիոնալ լիգան» իսպաներեն Liga de Fútbol Profesional (LFP): Լա Լիգայում մրցում են 20 ակումբներ, որոնցից ամենաքիչ միավոր վաստակած երեք ակումբ լքում են դիվիզիոնը և տեղափոխվում Սեգունդա Դիվիզիոն, իսկ նրանց փոխարինում են Սեգունդայի երկու լավագույն ակումբները և մեկ ակումբ որոշվում է փլեյ-օֆ հանդիպումների արդյունքում։

Լա Լիգա La Liga
Երկիր	Իսպանիա
Հիմնվել է	1929 թվական
Ակումբների քանակ	20
Մակարդակ	1
Դուրս են մնում	Սեկունդա
Ազգային առաջնություններ	Կոպա դել Ռեյ
Միջազգային առաջնություններ	Չեմպիոնների Լիգա Եվրոպայի լիգա
Ներկայիս չեմպիոն	Ռեալ Մադրիդ
Ամենատիտղոսավոր թիմ	Ռեալ Մադրիդ (35 տիտղոս)
Հեռուստատեսություն	Digital+ Gol Televisión laSexta
Պաշտոնական կայք	lfp.es
Ներկա մրցաշրջան

Իրենց պատմության մեջ Լա Լիգային մասնակցել է 60 ակումբ՝ սկսած ստեղծման օրվանից։ Ինն ակումբ դարձել է հաղթող, ներառյալ Ռեալ Մադրիդը, որը հաղթել է ռեկորդային 35 անգամ և Բարսելոնան` 24 անգամ։ Ռեալ Մադրիդը առաջատարն էր 1950-ականներից մինչև 1980-ականները։ 1990-ական թվականներից հաղթող էին դառնում Բարսելոնան (14 տիտղոս) և Ռեալ Մադրիդը (7 տիտղոս), բացի այդ Լա Լիգան հաղթել են այլ ակումբներ, ներառյալ Ատլետիկո Մադրիդը, Վալենսիան և Դեպորտիվո Լա Կորունյան։ Վերջին տարիներին բացի Ռեալ Մադրիդից և Բարսելոնայից միայն Ատլետիկո Մադրիդին է հաջողվել հաղթել մրցաշրջանում։

Համաձայն ՈՒԵՖԱ-ի լիգաների վարկանիշի՝ Լա Լիգան վերջին հինգ տարիների լավագույն լիգան է Եվրոպայում։ Լա Լիգայի ակումբները ամենաշատն են նվաճել ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների լիգայի (18), ՈՒԵՖԱ Եվրոպայի Լիգայի (11), ՈՒԵՖԱ Սուպերգավաթի (14) և ՖԻՖԱ Աշխարհի ակումբային գավաթի (6) տիտղոսները։

Լա Լիգան ամենաճանաչված պրոֆեսիոնալ սպրորտային լիգաներից մեկն է աշխարհում, միջին հաճախականությունը 2014-15 մրցաշրջանում կազմել է 26,741 հանդիսատես։ Այն վեցերորդ ամենաշատ հանդիսատես ունեցող ազգային սպորտային լիգան է աշխարհում և չորրորդ ամենաշատը ֆուտբոլում Բունդեսլիգայից Պրեմիեր Լիգայից և Հնդկական Սուպեր Լիգայից հետո^[2][3][4]։

Մրցույթի ձևաչափ

Մրցաշրջանի ընթացքում յուրաքանչյուր ակումբ խաղում է մյուս բոլոր ակումբների հետ երկուական անգամ` տանը և մրցակցի խաղադաշտում, ընդամենը 38 խաղ։ Հաղթանակի համար ակումբը վաստակում է երեք միավոր, ոչ ոքիի դեպքում մեկ միավոր և պարտության դեպքում զրո միավոր։ Մրցաշրջանի ավարտին ամենաշատ միավոր վաստակած ակումբը դառնում է մրցաշրջանի արդյուքում։

Ակումբների փոփոխություններ

Լա Լիգայի վերջին երեք ակումբները տեղափոխվում են Սեգունդա Դիվիզիոն։ Սեգունդա Դիվիզիոնի լավագույն երկու ակումբ դուրս են գալիս Լա Լիգա, իսկ երրորդ ակումբը որոշվում է երրորդ, չորրորդ, հինգերորդ և վեցերորդ տեղ գրաված ակումբների միջև, փլեյ օֆֆ ձևաչափով։ Հետևյալ աղյուսակում ներկայացված են պատմականորեն Լա Լիգային մասնակցած ակումբների քանակը.

1929–1934: 10 ակումբ 1934–1941: 12 ակումբ 1941–1950: 14 ակումբ 1950–1971: 16 ակումբ 1971–1987: 18 ակումբ 1987–1995: 20 ակումբ 1995–1997: 22 ակումբ 1997–Ներկա. 20 ակումբ

Ակումբներ դիրքը հավասար միավորների դեպքում

Եթե երկու կամ ավելի ակումբներ ունեն հավասար միավոր, ապա գործում են հետևյալ կանոններ^[5]։

• Եթե բոլոր ակումբները խաղացել են միմյանց դեմ երկուական անգամ.
  • Եթե հավասարությունը երկու ակումբների միջև է, ապա հաշվի է առնվում երկու ակումբների միջև խաղերում գոլային տարբերությունը, առանց հաշվի առնելու մրցակցի հարկի տակ խփած գոլերի կանոնը)
  • Եթե հավասարությունը երկուսից ավել ակումբների միջև է, ապա հաշվի է առնվում այդ ակումբների միջև կայացած խաղեր հետևյալ հերթականությամբ.
    • ա) միմյանց միջև հանդիպումների միավորներ
    • բ) միմյանց միջև հանդիպումների գոլային տարբերություն
    • գ) միմյանց միջև հանդիպումների խփած գոլերի քանակ
• Եթե ակումբները դեռևս չեն խաղացել երկուական անգամ, ապա դիրքերը որոշելիս հաշվի են առնվում.
  • ա) ընդհանուր գոլային տարբերություն
  • բ) ընդհանուր խփված գոլերի քանակ
• Եթե դեռևս հավասարություն է, ապա որոշվում է արդար խաղի կանոնների օգնությամբ^[6]։ Դրանք են`
  • Դեղին քարտ 1 միավոր
  • Մեկ խաղի ընթացքում երկու դեղին քարտ 2 միավոր
  • ուղղակի կարմիր քարտ 3 միավոր
  • Գլխավոր մարզիչի կամ անձնակազմի գլխավոր անդամներից մեկի որակազրկում 5 միավոր
  • երկրպագուների անկարգություն` թեթև 5 միավոր, լուրջ 6 միավոր, շատ լուրջ 7 միավոր
  • մարզադաշտի փակում, 10 միավոր
  • եթե մրցույթի կոմիտեն չեղյալ է համարում զգուշացումը, ապա միավորը նույնպես չեղյալ է համարվում.
• Եթե նորից հավասարություն է, ապա անցկացվում է վերախաղարկություն չեզոք մարզադաշտում։

Որակավորում եվրոպական մրցաշարերին

Բարսելոնան ընդդեմ Շալկե 04-ի ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների լիգա 2008-ի ժամանակ

Լա Լիգայի առաջին չորս ակումբները որակավորվում են ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա։ Առաջինից երրորդ տեղ գրաված ակումբները ուղղակի որակավորվում են խմբային փուկ, իսկ չորրորդ ակումբը` որակավորման փլեյ օֆֆ փուլ։ Հինգերորդ և վեցերորդ տեղ գրաված ակումբները Կոպա դել Ռեյի հաղթողի հետ միասին որակավորվում են ՈՒԵՖԱ Եվրոպայի լիգա։ Եթե Կոպա դել Ռեյի եզրափակչի զույգը Լիգայում զբաղեցրել է մինչև վեցերորդ տեղը, ապա Եվրոպայի լիգայի երրորդ ուղեգիրը տրվում է յոթերորդ տեղ զբաղեցրած ակումբին։

Պատմություն

Հիմնադրում

1927 թվականի ապրիլին Արենաս դե Գետխո ակումբի տնօրեն Խոսե Մարիա Աչայի մոտ առաջինը հղացավ Իսպանիայում ազգային լիգայի ստեղծման գաղափարը։ Երկար քննարկումներից հետո Իսպանիայի ֆուտբոլի արքայական ֆեդերացիան համաձայնեց ստեղծել առաջնություն, որի մասնակիցների քանակը պետք է լիներ 10 ակումբ։ Առաջին առաջնությունը անցկացվեց 1929 թվականին։ Ռեալ Մադրիդը, Բարսելոնան, Ատլետիկ Բիլբաոն, Ռեալ Սոսիեդադը, Արենաս դե Գետխոն և Ռեալ Յունիոնը ընտրվեցին որպես նախկինում Կոպա դել Ռեյի հաղթողներ, Ատլետիկո Մադրիդը, Էսպանյոլը և Եվրոպան ընտրվեցին որպես Կոպա դել Ռեյի եզրափակչի մասնակիցներ, իսկ Ռասինգ Սանտանդերը որակավորվեց հատուկ մրցույթի արդյունքներով։ Հիմնադիր ակումբներից միայն երեքը չեն լքել Լա Լիգան, դրանք են Ռեալ Մադրիդը, Բարսելոնան և Ատլետիկ Բիլբաոն։

1930-ականներ

Չնայած Բարսելոնան հաղթեց առաջին 1929 թվականի մրցաշրջանում, իսկ Ռեալ Մադրիդը հաղթեց 1932 և 1933 թվականների մրցաշարերում, 1930-ականների ամենահաջողված ակումբը Ատլետիկ Բիլբաոն էր, որը Պրիմերա Դիվիզիոնի չեմպիոն դարձավ 1930, 1931, 1934 և 1936 թվականներին։ Նրանք նաև զբաղեցրին երկրորդ տեղը 1932 և 1933: 1935 թվականին չեմպիոն դարձավ Ռեալ Բետիսը, որը այդ ժամանակ կոչվում էր Բետիս Բալոմպիե, ինչը նրանց միակ տիտղոսն է մինչ օրս։ Պրիմերա Դիվիզիոնի խաղերը չեղարկվեցին Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմի ընթացքում։

1937 թվականին Հանրապետության տարածքի ակումբները, որտեղ մասնակցում էին երկու ակումբ Մադրիդից, մասնակցեցին Միջերկրյածովյան Լիգային և Բարսելոնան դարձավ չեմպիոն։ Յոթանասուն տարի անց՝ 2007 թվականի սեպտեմբերի 28-ին, Բարսելոնան դիմեց Իսպանիայի ֆուտբոլի ֆեդերացիային ճանաչել այդ տիտղեսը Լա Լիգայի տիտղոս։ Մինչ այդ Լևանտեն դիմել էր ֆեդերացիային Կոպա դե լա Էսպանա Լիբրեի հաղթանակը ճանաչել Կոպա դել Ռեյի մրցանակ։ Սակայն իսպանական ֆուտբոլի ղեկավար անձը դեռևս չի կազմակերպել քննարկում այս հարցերով։

1940-ականներ

Երբ Լա Լիգան վերականգնվեց Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմից հետո Ատլետիկո Ավասիոնը (ներկայումս Ատլետիկո Մադրիդ), Վալենսիան և Սևիլյան համարվում էին ուժեղագույն ակումբները։ Ատլետիկոյին թույլ տրվեց մասնակցել 1939-40 մրցաշրջանին Ռեալ Օվիեդոյի փոխարեն, քանի որ վերջինիս տնային տաշտը ավերվել էր պատերազմի ժամանակ։ Ակումբը տարավ իր առաջին հաղթանակը և կրկնեց այն 1941 թվականին։ Մինչդեռ այլ ակումբներ ունեին շատ կորուստներ պատերազմի ընթացքում, Ատլետիկոյի կորուստները համեմատաբար քիչ էին։ Վալենսիայի նախապատերազմական թիմից շատերը մնացին հետպատերազմական շրջանում և Վալենսիային տարան չեմպիոնության 1942, 1944 և 1947 թվականներին։ Նրանք նաև երկրորդն էին 1948 և 1949 թվականներին։ Սևիլյան նույնպես ապրեց իր ոսկե ժամանակաշրջանը` ավարտելով երկրորդ տեղում 1940 և 1942 թվականներին և միակ հաղթանակը տարավ 1946 թվականին։ Տասնամյակի վերջում հզորացավ Բարսելոնան, որը հաղթեց Լա Լիգայում 1945, 1948 և 1949 թվականներին։

Ալֆրեդո դի Ստեֆանո, Պուշկաշ, Կուբալա

Ազգությամբ արգենտինացի Ալֆրեդո դի Ստեֆանոն Ռեալ Մադրիդի առաջատար ֆուտբոլիստներից էր 1950-ական թվականներին:

Չնայած Ատլետիկո Մադրիդը, նախկինում հայտնի որպես Ատլետիկո Ավասիոն, դարձավ չեմպիոն 1950 և 1951 թվականներին` խաղալով Կատենաչչո Էլենիո Էրերա գլխավորությամբ, 1950-ականներին սկսվեց Բարսելոնա/Ռեալ Մադրիդի առավելությունը։ 1930-ական, 1940-ական և 1950 ական թվականներին նրանք ունեին խիստ սահմանափակումներ օտարերկրյա ֆուտբոլիստներ ձեռք բերելու հարցում։ Առավելագույնը ակումբները ունենում էին երեք օտարերկրացի ֆուտբոլիստ, ինչը նշանակում էր, որ նվազագույնը ութ տեղացի ֆուտբոլիստ պետք է խաղային ամեն խաղում։ 1950-ականներին այս կանոնը շրջանցեցին Ռեալ Մադրիդը և Բարսելոնան` քաղաքացիություն շնորհելով Ալֆրեդո դի Ստեֆանոյին, Ֆերենց Պուշկաշին և Լադիսլավ Կուբալային։ Կուբալայի ջանքերով Բարսելոնան նվաճեց տիտղոսը 1952 և 1953 թվականներին։ Դի Ստեֆանոյի, Պուշկաշի և Ֆրանսիսկո Խենտոյի օգնությամբ Ռեալ Մադրիդը առաջատարն էր 1950-ական թվականների 2-րդ կեսին։ Մադրիդը առաջին անգամ դարձավ Իսպանիայի չեմպիոն որպես Ռեալ Մադրիդ 1954 թվականին և պաշտպանեց տիտղոսը 1955 թվականին։ Նրանք նաև հաղթեցին 1957 և 1958 թվականներին և աս ընթացքում միայն մեկ մրցաշրջան կարողացավ կորզել Ատլետիկ Բիլբաոն։ Այս ընթացքում Ռեալ Մադրիդը նաև տիրեց Եվրոպական գավաթին անընդմեջ հինգ անգամ։

Մադրիդի տարիներ

1961-ից 1980 թվականներին Լա Լիգայի առաջատարն էր Ռեալ Մադրիդը` դառնալով չեմպիոն 14 անգամ, չնայած Եվրոպական գավաթում նրանք հաղթեցին միայն 1966 թվականին։

Ռեալ Մադիդրը դարձավ Լա Լիգայի հաղթող հինգ անգամ անընդմեջ 1961-ից 1965 թվականներին, կրկնակի երեք անգամ անընդմեջ (1967–1969 և 1978–1980): Այս ժամանակաշրջանում միայն Ատլետիկո Մադրիդը կարողացավ լուրջ դիմադրություն ցույց տալ Ռեալին` դառնալով չեմպիոն 1966, 1970, 1973 և 1977 թվականներին։ Այլ ակումբներից չեմպիոն կարողացավ դառնալ Վալենսիան 1971 թվականին և Յոհան Կրոյֆի Բարսելոնան 1974 թվականին։

1980-ականներ

Մադրիդի հաղթարշավն ավարտվեց 1981 թվականին, երբ Ռեալ Սոսիեդադը նվաճեց իր առաջին տիտղոսը։ Նրանք հաջողությունը կրկնեցին 1982 թվականին և նրանց հաղթարշավը շարունակեց մեկ այլ բասկյան ակումբ Ատլետիկ Բիլբաոն, որը հաղթեց 1983 և 1984 թվականներին։ Թերի Վենեյբլսսի գլխավորությամբ Բարսելոնան դարձավ չեմպիոն 1985 թվականին, որից հետո հինգ անգամ անընդմեջ չեմպիոն դարձավ Ռեալ Մադրիդը (1986–1990), ակումբը մարզում էր Լեո Բենհակեր և ակումբի կազմում խաղում էին Հուգո Սանչեսը և լեգենդար ֆուտբոլիսնտր, ինչպիսիք էին Էմիլիո Բուտրագենիո, Մանուել Սանչիսը, Մարտին Վասկեսը, Միչելը և Միգել Պարսեդան։

1990-ականներ

Յոհան Կրոյֆը վերադարձավ Բարսելոնա 1988 թվականին և կազմեց լեգենդար Երազանքների թիմը։ Կրոյֆը մարզեց այնպիսի ֆուտբոլիստների, ինչպիսիք են Խոսեպ Գվարդիոլան, Խոսե Մարի Բակերոն, Չիկի Բեգիրիստայնը, Յոն Անդոնի Կայկոեչեան, Ռոնալդ Կումանը, Միքայել Լաուդրուպը, Ռոմարիոն և Խրիստո Ստոիչկովը։ Այս թիմը հաղթեց Լա Լիգայում չորս անգամ 1991-ից 1994 թվականներին և Եվրոպական գավաթը 1992 թվականին։ Լաուդրուպը տեղափոխվեց Ռեալ Մադրիդ և օգնեց նրանց առաջ անցնել Բարսելոնայից 1995 թվականին։ Ատլետիկո Մադրիդը իններորդ անգամ դարձավ չեմպիոն 1996 թվականին, իսկ Ռեալ Մադրիդը տիրացավ մրցանակին 1997 թվականին։ Կրոյֆի հաջողությունից հետո Բարսելոնայի մարզիչ դարձավ մեկ այլ հոլանդացի Այաքսի նախկին մարզիչ Լուի վան Գալը, ով ակումբ բերեց Լուիշ Ֆիգու, Լուիս Էնրիկեին և Ռիվալդոյին։ Բարսելոնան նրա գլխավորությամբ հաղթեց Լա Լիգայում 1998 և 1999 թվականներին։

2000-ականներ

Նոր դար մուտք գործելիս Լա Լիգայի գլխավոր մրցակիցներն էին Բարսելոնան և Ռեալ Մադրիդը։ 1993-ից 2004 թվականներին Դեպորտիվո Լա Կորունյան ավարտեց լավագույն եռյակում տասն անգամ, ինչը Ռեալից և Բարսելոնայից լավ արդյունք էր, իսկ 2000 թվականին Խավիեր Իրուրետայի գլխավորությամբ նրանք դարձան իններորդ ակումբը, որը դարձավ Լա Լիգայի հաղթող։ Ռեալ Մադրիդը դարձավ Լա Լիգայի հաղթող 2001 և 2003 թվականներին, բացի այդ նվաճեց ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգան 2000 և 2002 թվականներին, իսկ 2007 թվականին նրանք 30-րդ անգամ դարձան Իսպանիայի չեմպիոն։ Այս ընթացքում երկու անգամ Լա Լիգայում հաղթեց Վալենսիան, բացի այդ Վալենսիան Հեկտոր Կուպերի գլխավրությամբ դուս եկավ Չեմպիոնների լիգայի եզրափակիչ 2000 և 2001 թվականներին։ Նրան հաջորդած Ռաֆայել Բենիտեսը հաղթեց Լա Լիգայում 2002 և 2004 թվականներին և ՈՒԵՖԱ գավաթը 2004 թվականին։ 2004-05 մրցաշրջանում տեղի ունեցավ Բարսելոնայի վերադարձը, որում հանդես էր գալիս Ռոնալդինիոն և նվաճեցին իրենց առաջին տիտղոսը նոր դարում։ Այս հաջողությունը կրկնեցին նաև հաջորդ` 2005-06 մրցաշրջանում։ Աշխարհահռչակ ֆուտբոլիստների շնորհիվ, ինչպիսիք էին Ռաուլը, Ռուդ վան Նիստելռոյը և Գոնսալո Իգուաինը, Ռեալ հաղթեց Լա Լիգայում 2006-07 և 2007-08 մրցաշրջաններում։ Խոսեպ Գվարդիոլայի Երազանքների թիմը, որտեղ խաղում էին Լիոնել Մեսսին, Չավի Էռնանդեսը և Անդրես Ինիեստան, Բարսելոնան երեք անգամ անընդմեջ դարձավ Լա Լիգայի հաղթող (2008–09, 2009–10 և 2010–11):

2010-ականներ

Հանդիպում Դեպորտիվո Լա Կորունյայի և Բարսելոնայի միջև 2016-17 մրցաշրջանի ժամանակ:

2011–12 մրցաշրջանում Ռեալ Մադրիդը նվաճեց Լա Լիգայի իր 32-րդ տիտղոսը Ժոզե Մոուրինյոյի գլխավորությամբ` հաղթահարելով ռեկորդային 100 միավորի սահմանագիծը և դառնալով 121 գոլի հեղինակ, 32 տնային և 16 մրցակցի հարկի տակ հաղթանակներով։ Բարսելոնան Տիտո Վիլանովայի գլխավորությամբ նույնպես հաղթահարեց 100 միավորի սահմանագիծը հաջորդ` 2012-13 մրցաշրջաններում։ Ատլետիկո Մադրիդը դառնալով 2013-14 մրցաշրջանի հաղթող, նվաճեց տիտղոսը 18 տարի ընդմիջումից հետո և առաջին տիտղոսը 2003-04 մրցաշրջանից հետո, որը չէին հաղթել Ռեալ Մադրիդը կամ Բարսելոնան։ Բարսելոնան հաղթեց 2014-15 և 2015-16 մրցաշրջաններում։ Ռեալ Մադրիդը վերադարձրեց տիտղոսը Զինեդին Զիդանի գլխավորությամբ 2016-17 մրցաշրջանում։ Բարսելոնան, դառնալով 2017-18 մրցաշրջանի հաղթող, իր տիտղոսների քանակը հասցրեց 7-ի վերջին 10 տարում։

Ակումբներ

Ալավես

Ատլետիկ Բիլբաո

Ատլետիկո Մադրիդ

Բարսելոնա

Սելտա Վիգո

Դեպորտիվո

Էյբար

Էսպանյոլ

Խետաֆե

Ժիրոնա

Լեգանես

Լևանտե

Մալագա

Բետիս

Ռեալ Մադրիդ

Ռեալ Սոսիեդադ

Սևիլյա

Վալենսիա

Վիլյառեալ

Կանարյան կղզիներ (տես ներքևում)

Ակումբների տեղագրություն Լա Լիգա 2017–18 մրցաշրջանում

Las Palmas

Կանարյան կղզիներ

Ներկա մրցաշրջանում չեմպիոնության համար պայքարում են 20 ակումբներ, ներառյալ 17 ակումբ 2016-17 մրցաշրջանից և երեք ակումբ Սեգունդա դիվիզիոնից։ Երկու ակմումբ Սեգունդայից տեղափոխվեցին ուղղակի (Լևանտե և Ժիրոնա), իսկ երրորդ ակումբը դարձավ Խետաֆեն, որը հաղթեց Փլեյ օֆֆում։

Մարզադաշտեր և վայրեր

Ակումբ	Վայր	Մարզադաշտ	Տարողունակություն
Ալավես	Վիտորիա	Մենդիսոռոսա	7004198400000000000♠19 840[7]
Ատլետիկ Բիլբաո	Բիլբաո	Սան Մամես	7004532890000000000♠53 289[8]
Ատլետիկո Մադրիդ	Մադրիդ	Վանդա Մետրոպոլիտանո	7004680000000000000♠68 000[9]
Բարսելոնա	Բարսելոնա	Կամպ Նոու	7004993540000000000♠99 354[10]
Սելտա Վիգո	Վիգո	Բալաիդոս	7004290000000000000♠29 000[11]
Դեպորտիվո Լա Կորունյա	Լա Կորունյա	Էստադիո Ռիասոր	7004329120000000000♠32 912[12]
Էյբար	Էյբար	Իպուրուա	7003708300000000000♠7083[13]
Էսպանյոլ	Բարսելոնա	Կոռնելյա-Էլ Պրատ	7004405000000000000♠40 500[14]
Խետաֆե	Խետաֆե	Կոլիսեում Ալֆոնսո Պերես	7004170000000000000♠17 000[15]
Ժիրոնա	Ժիրոնա	Մոնտիլիվի	7004135000000000000♠13 500[16]
Լաս Պալմաս	Լաս Պալմաս	Գրան Կանարիա	7004331110000000000♠33 111[17]
Լեգանես	Լեգանես	Բատերքյու	7004109220000000000♠10 922[18]
Լևանտե	Վալենսիա	Սիուդադ դե Վալենսիա	7004263540000000000♠26 354[19]
Մալագա	Մալագա	Լա Ռոսալեդա	7004300440000000000♠30 044[20]
Ռեալ Բետիս	Սևիլյա	Բենիտո Վիլյամարին	7004607200000000000♠60 720[21]
Ռեալ Մադրիդ	Մադրիդ	Սանտյագո Բերնաբեու	7004810440000000000♠81 044[22]
Ռեալ Սոսիեդադ	Սան Սեբաստիան	Անոետա	7004320000000000000♠32 000[23]
Սևիլյա	Սևիլյա	Ռամոն Սանչես Պիսխուան	7004427140000000000♠42 714[24]
Վալենսիա	Վալենսիա	Մեստալիա	7004495000000000000♠49 500[25]
Վիլյառեալ	Վիլյառեալ	Էստադիո Էլ Մադրիգալ	7004248900000000000♠24 890[26]

Լա Լիգայի ակումբները Եվրոպայում

Ռեալ Մադրիդը ընդդեմ Բորուսիա Դորտմունդի 2013 թվականի ՈՒԵՖԱ Չեմպիոնների լիգայում:

Լա Լիգան ներկա դրությամբ Եվրոպական լիգաների ՈՒՖԱ դասակարգման աղյուսակում առաջինն է, որի հիմքում ընկած է Լա Լիգայի ակումբների կատարողականը վերջին հինգ տարիներին, երկրորդ տեղում գերմանական Բունդեսլիգան է, իսկ երրորդ տեղում` անգլիական Պրեմիեր Լիգան^[27]։

Եվրոպական ֆուտբոլում Լա Լիգայից ամենահաջողակներն են Ռեալ Մադրիդը, Բարսելոնան և Վալենսիան։ Այս երեք ակումբները Սևիլյայի և Ատլետիկոյի հետ միասին միակ իսպանական ակումբներն են, որոնք նվաճել են եվրոպական մրցանակներ։ Դեպորտիվո Լա Կորունյան մասնակցել է Չեմպիոնների լիգայի մրցաշարին հինգ մրցաշրջան անընդմեջ, իսկ 2003-04 մրցաշրջանում դուրս է եկել կիսաեզրափակիչ^[28]։

2005-06 մրցաշրջանում Բարսելոնան հաղթեց Չեմպիոնների լիգայում և Սևիլյան հաղթեց ՈՒԵՖԱ գավաթում` դարձնելով Լա Լիգան առաջին լիգան, որը իրականացրեց եվրոպական «երկյակ» 1997 թվականից հետո։ 2015 թվականի օգոստոսի 25-ին Լա Լիգան դարձավ միակ լիգան, որի հինգ ակումբներ որակավորվեցին Չեմպիոնների լիգայի խմբային փուլ (Ատլետիկո Մադրիդ, Բարսելոնա, Ռեալ Մադրիդ, Սևիլյա և Վալենսիա)։

Չեմպիոններ

Ելույթներ ըստ ակումբների

Ակումբ	Չեմպիոն	2-րդ տեղ	Մրցաշրջաներ
Ռեալ Մադրիդ	35	24	1932, 1933, 1954, 1955, 1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1972, 1975, 1976, 1978, 1979, 1980, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1995, 1997, 2001, 2003, 2007, 2008, 2012, 2017 2019 2021
Բարսելոնա	27	27	1929, 1945, 1948, 1949, 1952, 1953, 1959, 1960, 1974, 1985, 1991, 1992, 1993, 1994, 1998, 1999, 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013, 2015, 2016
Ատլետիկո Մադրիդ	11	10	1940, 1941, 1950, 1951, 1966, 1970, 1973, 1977, 1996, 2014
Ատլետիկ Բիլբաո	8	7	1930, 1931, 1934, 1936, 1943, 1956, 1983, 1984
Վալենսիա	6	6	1942, 1944, 1947, 1971, 2002, 2004
Ռեալ Սոսիեդադ	2	3	1981, 1982
Դեպորտիվո Լա Կորունյա	1	5	2000
Սևիլյա	1	4	1946
Ռեալ Բետիս	1	–	1935

Բոլոր ժամանակների մրցաշարային աղյուսակ

Բոլոր ժամանակների մրցաշարային աղյուսակ^[29] ամբողջական պատկերն է բոլոր հանդիպումները հաշվի առած այդ թվում միավորները և գոլերը սկսած Լա Լիգայի հիմնադրման 1929 թվականից։ Աղյուսակը կազմված է 2016-17 մրցաշրջանը հաշվի առած^[30]։ Թավատառով ակումբները հանդես են գալիս Լա Լիգայի 2017-18 մրցաշրջանում։

Դիրք	Ակումբ	Մրց	Մ	ԱՀ	Հ	Ո	Պ	ԽԳ	ԲԳ	1-ին	2-րդ	3-րդ	4-րդ	5-րդ	6-րդ	Ընդ	Նորամուտ	Սկսած/ Վերջին	Լավ
1	Ռեալ Մադրիդ	86	4385	2762	1647	552	563	5947	3140	33	23	8	8	3	4	79	1929	1929	1
2	Բարսելոնա	86	4262	2762	1581	560	621	5900	3114	24	25	12	12	4	6	83	1929	1929	1
3	Ատլետիկո Մադրիդ	80	3442	2614	1241	598	775	4534	3309	10	8	16	9	7	6	56	1929	2002–03	1
4	Վալենսիա	82	3386	2664	1187	616	861	4398	3469	6	6	10	11	10	7	50	1931–32	1987–88	1
5	Ատլետիկ Բիլբաո	86	3368	2762	1209	633	920	4631	3700	8	7	10	5	8	10	49	1929	1929	1
6	Սևիլյա	73	2819	2408	990	531	887	3680	3373	1	4	4	5	12	6	32	1934–35	2001–02	1
7	Էսպանյոլ	82	2792	2626	948	608	1070	3609	3889	–	–	4	5	2	5	16	1929	1994–95	3
8	Ռեալ Սոսիեդադ	70	2573	2302	864	577	861	3228	3230	2	3	2	5	4	3	19	1929	2010–11	1
9	Սարագոսա	58	2109	1986	698	522	766	2683	2847	–	1	4	5	4	4	18	1939–40	2012–13	2
10	Բետիս	51	1884	1728	606	440	682	2159	2492	1	–	2	3	4	4	14	1932–33	2015–16	1
11	Դեպորտիվո	45	1814	1530	563	392	575	2052	2188	1	5	4	1	–	1	12	1941–42	2014–15	1
12	Սելտա Վիգո	51	1789	1698	586	389	723	2278	2624	–	–	–	2	4	5	11	1939–40	2012–13	4
13	Վալյադոլիդ	42	1471	1466	463	384	619	1767	2180	–	–	–	1	1	1	3	1948–49	2013–14	4
14	Ռասինգ Սանտանդեր	44	1416	1428	453	336	639	1843	2368	–	1	1	2	–	1	5	1929	2011–12	2
15	Սպորտինգ Խիխոն	43	1389	1458	471	358	629	1753	2152	–	1	1	2	2	1	7	1944–45	2015–16	2
16	Օսասունա	37	1351	1318	426	327	565	1500	1834	–	–	–	2	2	2	6	1935–36	2016–17	4
17	Օվիեդո	38	1174	1192	408	292	492	1642	1951	–	–	3	2	2	4	11	1933–34	2000–01	3
18	Մալյորկա	27	1148	988	333	256	399	1182	1371	–	–	2	–	2	1	5	1960–61	2012–13	3
19	Լաս Պալմաս	33	1020	1096	367	242	487	1347	1746	–	1	1	1	1	1	5	1951–52	2015–16	2
20	Վիլյառեալ	17	970	646	266	172	208	892	789	–	1	1	2	3	2	9	1998–99	2013–14	2
21	Մալագա	16	771	608	204	159	245	755	837	–	–	–	1	–	1	2	1999–00	2008–09	4
22	Գրանադա	23	667	742	218	175	349	819	1157	–	–	–	–	–	2	2	1941–42	2011–12	6
23	Ռայո Վալիեկանո	17	662	652	189	148	305	760	1088	–	–	–	–	–	–	–	1977–78	2015–16	8
24	Էլչե	21	606	678	203	180	295	750	1022	–	–	–	–	1	1	2	1959–60	2014–15	5
25	Խետաֆե	12	553	456	147	112	197	520	633	–	–	–	–	–	1	1	2004–05	2015–16	6
26	Դեպորտիվո Մալագա	20	543	647	186	171	290	666	926	–	–	–	–	–	–	–	1949–50	1989–90	7
27	Հերկուլես	20	538	628	184	149	295	716	1050	–	–	–	–	1	4	5	1935–36	2010–11	5
28	Տեներիֆե	13	510	494	155	128	211	619	744	–	–	–	–	2	–	2	1961–62	2009–10	5
29	Մուրսիա	18	445	586	145	143	298	607	992	–	–	–	–	–	–	–	1940–41	2007–08	11
30	Ալավես	12	421	380	125	81	174	458	623	–	–	–	–	–	1	1	1930–31	2016–17	6
31	Լևանտե	11	416	402	113	95	194	430	632	–	–	–	–	–	1	1	1963–64	2015–16	6
32	Սալամանկա	12	375	423	123	102	198	422	581	–	–	–	–	–	–	–	1974–75	1998–99	7
33	Սաբադել	14	353	426	129	95	202	492	720	–	–	–	1	1	–	2	1943–44	1987–88	4
34	Կադիս	12	343	448	104	127	217	393	662	–	–	–	–	–	–	–	1977–78	2005–06	12
35	Լոգրոնես	9	293	346	96	92	158	291	489	–	–	–	–	–	–	–	1987–88	1996–97	7
36	Կաստելյոն	11	285	334	103	79	152	419	588	–	–	–	1	2	–	3	1941–42	1990–91	4
37	Ալբասետե	7	277	270	76	76	118	320	410	–	–	–	–	–	–	–	1991–92	2004–05	7
38	Ալմերիա	6	242	228	62	56	110	244	366	–	–	–	–	–	–	–	2007–08	2014–15	8
39	Կորդովա	9	230	282	82	63	137	285	430	–	–	–	–	1	–	1	1962–63	2014–15	5
40	Կոմպոստելա	4	190	160	52	45	63	199	241	–	–	–	–	–	–	–	1994–95	1997–98	10
41	Ռեկրեատիվո	5	188	186	50	46	90	202	296	–	–	–	–	–	–	–	1978–79	2008–09	8
42	Բուգոս	6	168	204	59	50	95	216	310	–	–	–	–	–	–	–	1971–72	1979–80	12
43	Պոնտևեդրա	6	150	180	53	44	83	165	221	–	–	–	–	–	–	–	1963–64	1969–70	7
44	Նումանսիա	4	148	152	37	37	78	155	253	–	–	–	–	–	–	–	1999–00	2008–09	17
45	Էյբար	3	132	114	35	27	52	139	167	–	–	–	–	–	–	–	2014–15	2014–15	10
46	Արենաս	7	107	130	43	21	66	227	308	–	–	1	–	3	–	4	1929	1934–35	3
47	Ռեալ Բուրգոս	3	96	114	26	44	44	101	139	–	–	–	–	–	–	–	1990–91	1992–93	9
48	Գիմնաստիկ	4	91	116	34	16	66	181	295	–	–	–	–	–	–	–	1947–48	2006–07	7
49	Էքստրեմադուրա	2	83	80	20	23	37	62	117	–	–	–	–	–	–	–	1996–97	1998–99	17
50	Մերիդա	2	81	80	19	24	37	70	115	–	–	–	–	–	–	–	1995–96	1997–98	19
51	Ալկոյանո	4	76	108	30	16	62	145	252	–	–	–	–	–	–	–	1945–46	1950–51	10
52	Խեան	3	71	90	29	13	48	121	183	–	–	–	–	–	–	–	1953–54	1957–58	14
53	Ռեալ Յունիոն	4	56	72	21	14	37	153	184	–	–	–	–	–	1	1	1929	1931–32	6
54	ԱԴ Ալմերիա	2	52	68	17	18	33	71	116	–	–	–	–	–	–	–	1979–80	1980–81	10
55	Եվրոպա	3	42	54	18	6	30	97	131	–	–	–	–	–	–	–	1929	1930–31	8
56	Լիեդա	2	40	68	13	14	41	70	182	–	–	–	–	–	–	–	1950–51	1993–94	16
57	Լեգանես	1	35	38	8	11	19	36	55	–	–	–	–	–	–	–	2016–17	2016–17	17
58	Խերես	1	34	38	8	10	20	38	66	–	–	–	–	–	–	–	2009–10	2009–10	20
59	Կոնդալ	1	22	30	7	8	15	37	57	–	–	–	–	–	–	–	1956–57	1956–57	16
60	Ատլետիկո Տիտուան	1	19	30	7	5	18	51	85	–	–	–	–	–	–	–	1951–52	1951–52	16
61	Կուրտուրալ Լեոնեսա	1	14	30	5	4	21	34	65	–	–	–	–	–	–	–	1955–56	1955–56	15
62	Ժիրոնա	1	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	2017–18	2017–18	–

Լիգայի կարգավիճակ 2015-16 դրությամբ.

	Լա Լիգա 2015-16
	Սեգունդա Դիվիզիոն 2015-16
	Սեգունդա Դիվիզիոն B 2015-16
	Տերցերա Դիվիզիոն 2015-16
	Ռեգիոննալ դիվիզիոններ
	Կորոշվի
	Ակումբներն այլևս գոյություն չունեն

Ֆուտբոլիստներ

Ոչ ԵՄ ֆուտբոլստների մասնակցություն

Լա Լիգայում ֆուտբոլիստները կարող են ստանալ քաղաքացիություն, եթե եկել են այլ երկներից։ Եթե ֆուտբոլիստները չունեն եվրոպական արմատներ, նրանք կարող են ստանալ քաղաքացիություն հինգ տարի խաղալուց հետո։ Որոշ դեպքերում նրանք կարող են ունենալ եռաքաղաքացիություն, օրինակ Լեո Ֆրանկոն, ով ծնվել էր Արգենտինայում, ուներ իտալական ծագում և ստացավ իսպանական անձնագիր` խաղալով Լա Լիգայում հինգ տարուց ավել։

Անհատական մրցանակներ

Մինչև2008-09 մրցաշրջանը Լա Լիգան չի սահմանել որևէ պաշտոնական անգատական մրցանակներ։ 2008-09 թվականից Լիգան սահմանեց անհատական LFP մրցանակներ անհատ ֆուտբոլիստների համար

Նահատական մրցանակներից ամենահեղինակավորները Marca պարբերականի կողմից սահմանած չորս մրցանակներն են, որոնցից Պիչիչի մրցանակը տրվում է լավագույն ռմբարկուին, Ռիկարդո Սամոռա մրցանակը դարպասապահին, ով ամենաքիչ գոլն է բաց թողել միջին հաշվով, Ալֆրեդո դի Ստեֆանո մրցանակը, որի դափնեկրին ընտրում են և համարում բոլոր առումներով լավագույն ֆուտբոլիստ և Սառա մրցանակը տրվում է լավագույն իսպանացի ռմբարկուին։

2013-14 մրցաշրջանից Լա Լիգան նաև սահմանել է Ամսվա լավագույն մարզիչ և ամսվա լավագույն ֆուտբոլիստ մրցանակները։

Տրանսֆերներ

Առաջին Լա Լիգայի ֆուտբոլիստը, որը տրանսֆերային ռեկորդի հեղինակ դարձավ Լուսի Սուարեսն էր 1961 թվականին, ով Բարսելոնայից տեղափոխվեց Ինտեր Միլան £152,000 դիմաց։ Տասներկու տարի անց Յոհան Կրոյֆի համար Բարսելոնան ռեկորդային £922,000 վճարեց Այաքսին։ 1982 թվականին Բարսելոնան նոր ռեկորդ սահմանեց` Դիեգո Մարադոնայի համար Բոկա Խունիորսին վճարելով £3 միլիոն^[31]։ Ռեալ Բետիսը թարմացրեց աշխարհի ռեկորդը 1998 թվականին՝ Դենիլսոնի համար Սան Պաուլոյին վճարելով £21.5 միլիոն^[32]։

Վերջին վեց տրանսֆերային ռեկորդներից չորսը պատկանում են Ռեալ Մադրիդին` պայմանագիր կնքելով Լուիշ Ֆիգուի, Զինեդին Զիդանի, Կրիշտիանու Ռոնալդուի և Գարեթ Բեյլի հետ։ Վերջինիս համար Ռեալը վճարեց £85.3 միլիոն (€103.4 միլիոն / $140 միլիոն)։

Ֆուտբոլիսների ռեկորդներ

Լավագույն ռմբարկուներ

04 հուլիսի 2023-ի դրությամբ

Դիրք	Ազգ	Անուն	Ակումբ	Տարիներ	Գոլեր	Խաղեր	Միջին
1		Լիոնել Մեսսի	Բարսելոնա	2004–2021	474	520	0.91
2		Կրիշտիանու Ռոնալդու	Ռեալ Մադրիդ	2009–	311	292	1.2
3		Տելմո Սառա	Ատլետիկ Բիլբաո	1940–1955	251	278	0.9
4		Կարիմ Բենզեմա	Ռեալ Մադրիդ	2009–2023	238	439	0.8
5		Հուգո Սանչես	Ատլետիկո Մադրիդ, Ռեալ Մադրիդ և Ռայո Վալեկանո	1981–1994	234	347	0.7
6		Ռաուլ	Ռեալ Մադրիդ	1994–2010	228	550	0.4
7		Ալֆրեդո դի Ստեֆանո	Ռեալ Մադրիդ և Էսպանյոլ	1953–1966	227	329	0.7
8		Սեզար Ռոդրիգես	Գրանադա, Բարսելոնա, Կուլտուրալ Լեոնեսա և Էլչե	1939–1955	223	353	0.6
9		Կուինի	Սպորտինգ Խիխոն և Բարսելոնա	1970–1987	219	448	0.5
10		Պաինյո	Սելտա, Ռեալ Մադրիդ և Դեպորտիվո	1943–1956	210	278	0.8

Ամենաշատ հանդիպումներ

04 Հունիսի 2023-ի դրությամբ

Դիրք	Ազգ	Անուն	Տարիներ	Հանդիպումներ	Գոլեր
1		Անդոնի Սուբիսարետա	1981–1998	622	0
2		Խոակին	2001-այժմ	617	78
3		Ռաուլ Գարսիա	2004-այժմ	581	110
4		Ռաուլ	1994–2010	550	228
5		Էուսեբիո Սակրիստան	1983–2002	543	36
6		Ֆրանցիսկո Բուայո	1980–1997	542	0
7		Մանուել Սանչիս	1983–2001	523	32
8		Լիոնոլ Մեսսի	2004-2021	520	474
9		Իկեր Կասիլյաս	1999–2015	510	0
10		Սերխիո Ռամոս	2003-2021	508	74
11		Չավի Էռնանդես	1998–2015	505	58

Ծանոթագրություններ

1. «LaLiga and Santander strike title sponsorship deal». LaLiga. 2016 թ․ հուլիսի 21. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հուլիսի 25-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 21-ին.
2. «Attendances in India, China and the USA catching up with the major European leagues». World Soccer. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 25-ին.
3. «India » Indian Super League 2015 » Attendance » overall». worldfootball.net. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 25-ին.
4. «European football statistics». 2008.
5. «Reglamento General de la RFEF 2010 (Artículo 201.2) (page 138)» (PDF) (Spanish). RFEF. 2010 թ․ հունիսի 7. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2011 թ․ մայիսի 19-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 23-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
6. «Criterios de puntuación del juego limpio» (Spanish). RFEF. 1998 թ․ հոկտեմբերի 30. Արխիվացված է օրիգինալից 2010 թ․ ապրիլի 7-ին. Վերցված է 2010 թ․ մայիսի 18-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
7. «Instalaciones» (իսպաներեն). Deportivo Alavés. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 17-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 29-ին.
8. «Athletic Club - San Mamés (2013)». Athletic Club. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 13-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 10-ին.
9. «Wanda Metropolitano». StadiumDB. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 20-ին.
10. «Camp Nou - FC Barcelona». FC Barcelona. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 4-ին.
11. «Celta de Vigo - CLUB». Real Club Celta de Vigo. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 3-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 8-ին.
12. «Riazor». Deportivo de La Coruña. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 18-ին.
13. «Capacity of Ipurua stands at 7,083». SD Eibar. 2017 թ․ փետրվարի 3.
14. «RCDE Stadium - Ficha Técnica». RCD Espanyol. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 9-ին.
15. «Datos Generales». Getafe CF. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 15-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 16-ին.
16. «Campanya abonats 17/18» (կատալաներեն). Girona FC. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 19-ին. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 1-ին.
17. «Estadio de Gran Canaria». UD Las Palmas. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մայիսի 10-ին. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 25-ին.
18. «Instalaciones - Leganés - web oficial» (իսպաներեն). CD Leganés. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մայիսի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 2-ին.
19. Superdeporte. «El Ciutat de Valencia estrena lavado de cara para Europa - Superdeporte». www.superdeporte.es. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 30-ին.
20. «ESTADIO LA ROSALEDA». Málaga CF. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 25-ին.
21. «New features for Benito Villamarín Stadium». www.realbetisbalompie.es (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ օգոստոսի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 29-ին.
22. «Santiago Bernabéu Stadium». Real Madrid C.F. Վերցված է 2016 թ․ մարտի 7-ին.
23. «El estadio - Real Sociedad de Fútbol». Real Sociedad. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 25-ին.
24. «Sevilla Fútbol Club - La entidad». Sevilla FC. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 10-ին.
25. «Camp de Mestalla» (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ օգոստոսի 30-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 30-ին.
26. «2011/12 UEFA Champions League statistics handbook - Clubs continued» (PDF). UEFA.
27. «UEFA ranking of European leagues». Bert Kassies. 2011 թ․ մայիս. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ մարտի 16-ին. Վերցված է 2017 թ․ օգոստոսի 16-ին.
28. «UEFA club competitions press kit (.PDF archive, page 23)» (PDF). UEFA Official Website. Վերցված է 2006 թ․ օգոստոսի 25-ին.
29. «Clasificación Histórica Liga BBVA». LFP. 2016 թ․ հունիսի 21. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 21-ին.
30. All Time Table of Spanish team in La Liga Rsssf.com
31. «Gareth Bale: The history of the world transfer record». BBC Sport. 2013 թ․ սեպտեմբերի 1. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 22-ին.
32. «World Cup winner Denilson on trial at Bolton Wanderers». Daily Mail. 2009 թ․ հունվարի 6. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 22-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լա Լիգա» հոդվածին։