From Wikipedia, the free encyclopedia
Ժոել Ռոբյուշոն ( ֆր.՝ Joël Robuchon, ապրիլի 7, 1945[1][2][3][…], Պուատիե[1][4] - օգոստոսի 6, 2018[5][2][3][…], Ժնև, Շվեյցարիա[1] ), ֆրանսիացի խոհարար և ռեստորանատեր, «Նոր խոհանոցի» նշանավոր ներկայացուցիչ, խոհարարական գրքերի հեղինակ, գուրմանների համար ռեստորանային ցանցի հիմնադիր, Larousse gastronomique հանրագիտարանի գաստրոնոմիական կոմիտեի նախագահ (1996 թվականից), «Խոհարարական արվեստ» անվանակարգում «Ֆրանսիայի լավագույն աշխատող» (1976) , խոհարարական արվեստի պատմության մեջ ամենամեծ արմավենու ճյուղի հաղթող, «Տարվա շեֆ խոհարար» (1985) և «Հարյուրամյակի խոհարար»՝ ըստ ռեստորանային տեղեկագրի «Gault and Millau» (1990 թ., Փոլ Բոկուզի, Ֆրեդի Ժիրարդեթի և Էքարտ Վիցիգմանի հետ), Ըստ միջազգայինի Herald Tribune թերթի՝ «Աշխարհի լավագույն ռեստորանատեր», Միշլենի առաջին աստղի հաղթող (2016; Eugenie Brazier, Marc Veyra, Alain Ducasse, Thomas Keller հետ), Ռոբյուշոնի ռեստորանները ստացել են Միշլենի 32 աստղը[6][7]։
Ժոել Ռոբյուշոն ֆր.՝ Joël Robuchon | |
---|---|
Ծնվել է | ապրիլի 7, 1945[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Պուատիե[1][4] |
Մահացել է | օգոստոսի 6, 2018[5][2][3][…] (73 տարեկան) |
Մահվան վայր | Ժնև, Շվեյցարիա[1] |
Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
Մասնագիտություն | շեֆ խոհարար, ոչ գեղարվեստական գրող և ռեստորատոր |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Կայք | joel-robuchon.com |
Joël Robuchon Վիքիպահեստում |
Ծնվել է 1945 թվականի ապրիլի 7-ին Պուատիեում կաթոլիկ քարտաշի ընտանիքում[8][9]։ 12 տարեկանում նա սկսել է սովորել Մաուլեոն փոքր սեմինարիայի Դե Սևրի բաժանմունքում՝ մտադրվելով ապագայում քահանա դառնալ, որտեղ, խոհանոցում օգնելով խոհարարներին սննդի պատրաստման հարցում ,որոշել է, որ իր կոչումն է խոհարար դառնալը։ 1960 թվականին 15 տարեկանում նա դարձավ խոհարար Ռոբերտ Օթոնի աշակերտը Պուատիեի հյուրանոցներից Relais de Poitiers-ում։ Այնուհետև նա շրջագայել է Ֆրանսիայում՝ այցելելով բազմաթիվ ռեստորաններ, այդ թվում՝ Compagnon du Devoir-ը[10], այնուհետև ծանոթացել է նոր խոհանոցի և իր մենթոր Ժան Դելավենի, ինչպես նաև այլ խոհարարների հետ։
1974 թվականին 28 տարեկանում նա դարձել է Փարիզի 17-րդ թաղամասի Hôtel Hyatt Regency Paris Étoile խոհարարների թիմի գլխավոր խոհարարը, որտեղ 1976 «Խոհարարական արվեստ» անվանակարգում թվականին ճանաչվել է «Ֆրանսիայի լավագույն աշխատող»։ 1978 թվականին նա դարձել է Փարիզի XV շրջանի Hôtel Novotel Paris Tour Eiffel գլխավոր խոհարարը, որտեղ նա շահել է իր առաջին Միշլենի երկու աստղերը։
1981 թվականին նա Փարիզի XVI թաղամասի Rue de Longchamp փողոցում բացել է իր սեփական «Jamin» ռեստորանը[11] , որի համար 1984 թվականին նա ստացել էՄիշլենի երեք աստղերը, 1985 թվականին նա դարձել է «տարվա շեֆ-խոհարար», իսկ 1990 թ. «Դարի խոհարար»։ 1987 թվականից գործունեություն է ծավալել որպես խորհրդատու խոհարարական արվեստի բնագավառում, այդ թվում՝ ռեստորանների, մրցույթների և սննդի արդյունաբերության համար (Reflets de France և Fleury Michon ընկերություններ)։
1989 թվականին նա բացել է «Château Taillevent Robuchon ռեստորանը Տոկիոյում, իսկ 1994 թվականին՝ Joël Robuchon ռեստորանը Փարիզի 16-րդ թաղամասի Ռայմոնդ Պուանկարե պողոտայում, որը նույն թվականին դարձել է «աշխարհի լավագույն ռեստորանը»՝ ըստ International Herald Tribune-ի։
1987-1990 թվականներին նա եղել է «Quand c'est bon?» ամենշաբաթյա խոհարարական շոուի հերթական հյուրը... Il n'y a pas meilleur! François Robot France Régions 3 հեռուստաալիքով։ .Ուղիղ եթերում ձայնագրված 100-րդ նկարահանմանը նա մասնակցել է դերասան Ժան Յանի[12] հետ։
1995 թվականին 50 տարեկանում նա թոշակի է անցել որպես խոհարար և ընդունել հեռուստատեսային պրոդյուսեր Գայ Ջոբի առաջարկը՝ մասնակցելու Cuisinez comme un grand chef (TF1 հեռուստաալիք) խոհարարական ծրագրերին։
1996 թվականից՝ Larousse gastronomique հանրագիտարանի գաստրոնոմիական կոմիտեի նախագահն էր։ Նա նաև Կոլբերի կոմիտեի և Club de Hundred անդամ էր։
2003 թվականին նա դարձել է ռեստորանատեր՝ ստեղծելով իր սեփական հայեցակարգը Atelier Joël Robuchon ռեստորանի տեսքով՝ ոգեշնչված Տոկիոյում իր հաստատությանբ, որտեղ հարևանությամբ գտնվել են իսպանական (tapas) և ճապոնական խոհանոցները (սուշի)։ Ռոբյուշոնի ռեստորանների ցանցը ներառել է բազմաթիվ ռեստորաններ, հրուշակեղենի խանութներ, թեյարաններ, միջազգային բոդեգաներ՝ Restaurant Tokyo atelier, Atelier de Joël Robuchon Saint-Germain և Atelier de Joël Robuchon Étoile քաղաքներում, ինչպիսիք են Բանգկոկը, Հոնկոնգը, Ժնևը, Լոնդոնը (Covent Garden), Լաս Վեգասը, Մայամին, Մակաոն, Մոնակոն, Մոնրեալը (խաղատուն), Նյու Յորքը, Փարիզը, Սինգապուրը, Թայպեյը և Շանհայը։ 2017-2018 թվականներին նա մտադիր էր բացել եւս հինգ ռեստորան[13]։
Նա մահացել է 2018 թվականի օգոստոսի 6-ին Ժնևում (քաղաք, որտեղ նա պատրաստվում էր նոր ռեստորան բացել) ենթաստամոքսային գեղձի քաղցկեղից 73 տարեկան հասակում[14]։ Հուղարկավորության արարողությունը տեղի ունեցավ նույն թվականի օգոստոսի 17-ին Սեն-Պիեռ տաճարում՝ աշխարհի տարբեր ծայրերից ժամանած խոհարարների ներկայությամբ[15]։
Ռոբյուշոնն ամուսնացած էր և կարողացել է երեխաների մեջ սեր սերմանել դեպի խոհարարական արվեստը։ Սոֆին երկար տարիներ հոր հետ աշխատել է «Cuisinez comme un grand chef», «Bon appétit bien sûr» և «Planète gourmande» խոհարարական ցուցադրություններում։ Նա ղեկավարել է La Cour d'Eymet ռեստորանը Դորդոնի դեպարտամենտում ամուսնու՝ շեֆ-խոհարար Ֆրանսուա Կարթեյզերի հետ[16][17]։ Որդին՝ Լուի Ռոբյուշոն-Աբեն (ծնվ. 1988), ծնված ճապոնուհու հետ ամուսնությունից, բացել է գինու բար Բորդոյում, իսկ 2016 թվականի մայիսին՝ Ճապոնիայում[17]։ Մյուս որդին՝ Էրիկը, Փարիզում աշխատել է որպես օրթոպեդ և պեդիկյուրի վարպետ ։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.