Ալֆրեդ Ռոզենբերգ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ալֆրեդ Էռնստ Ռոզենբերգ (գերմ.՝ Alfred Ernst Rosenberg, ռուս.՝ Альфред Эрнст Вольдемарович Розенберг, հունվարի 12, 1893(1893-01-12)[1][2][3][…], Տալլին, Ռուսական կայսրություն[4] - հոկտեմբերի 16, 1946(1946-10-16)[1][4][2][…], Նյուրնբերգ, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիա, Գերմանիայի բռնազավթման ամերիկյան գոտի, Գերմանիա[4]), մերձբալթյան գերմանացի[5], նացիստական տեսաբան և գաղափարախոս։ Նացիստական կառավարությունում տարբեր կարևոր պաշտոններ զբաղեցրած Ռոզենբերգն Ադոլֆ Հիտլերին առաջին անգամ ներկայացվել է Դիտրիխ Էքարտի կողմից։ Նացիստական իշխանության ողջ ընթացքում (1933-1945) Ռոզենբերգը ղեկավարել է Գերմանական նացիոնալ-սոցիալիստական բանվորական կուսակցության արտաքին գործերի գրասենյակը Գերմանիայում։ 1934-1945 թվականներին ղեկավարել է մշակութային քաղաքականությունը և հսկողության պաշտոնական նացիստական մարմին Էյ Էմ Թի Ռոզենբերգ Ռոզենբերգի բյուրոն։
Ալֆրեդ Ռոզենբերգ | |
Կուսակցություն՝ | Գերմանիայի աշխատավորական կուսակցություն և Նացիոնալ-սոցիալիստական գերմանական բանվորական կուսակցություն |
---|---|
Կրթություն՝ | Ռիգայի տեխնիկական համալսարան, Մոսկվայի Ն. Բաումանի անվան պետական տեխնիկական համալսարան և Լատվիայի համալսարան |
Գիտական աստիճան՝ | գիտությունների դոկտոր |
Մասնագիտություն՝ | լրագրող, ճարտարապետ, քաղաքական գործիչ, գրող, փիլիսոփա, ուսուցիչ, ադմինիստրատոր, հրապարակախոս և Nazi |
Դավանանք | լյութերականություն և ժամանակակից հեթանոսություն |
Ծննդյան օր | հունվարի 12, 1893(1893-01-12)[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Տալլին, Ռուսական կայսրություն[4] |
Վախճանի օր | հոկտեմբերի 16, 1946(1946-10-16)[1][4][2][…] (53 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Նյուրնբերգ, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիա, Գերմանիայի բռնազավթման ամերիկյան գոտի, Գերմանիա[4] |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, Վայմարյան Հանրապետություն և Նացիստական Գերմանիա |
Ամուսին | Hilda Leesmann? և Hedwig Kramer? |
Ինքնագիր | |
Պարգևներ | |
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Ռոզենբերգը ղեկավարել է Արևելյան գրավյալ տարածքների ռեյխնախարարությունը (1941–1945): 1946 թվականին՝ պատերազմից հետո, Նյուրնբերգյան դատավարությունում դատապարտվել է խաղաղության դեմ ուղղված հանցագործությունների, նվաճողական պատերազմներ պլանավորելու, նախաձեռնելու և իրականացնելու, ռազմական և մարդկության դեմ ուղղված հանցագործությունների համար։ Նա դատապարտվել է մահվան և մահապատժի ենթարկվել 1946 թվականի հոկտեմբերի 16-ին։ Հեղինակել է նացիզմի գաղափարախոսության կարևորագույն աշխատությունը՝ «Քսաներորդ դարի առասպելը» (1930), համարվում է նացիստական գաղափարական հիմնական դավանանքների, այդ թվում՝ ռասայական տեսության, հրեաների հալածանքների, Լիբենցղամի, Վերսալի պայմանագիրը չեղարկելու և «այլասերված» համարվող ժամանակակից արվեստին ընդդիմանալու հիմնական հեղինակներից մեկը։ Նա հայտնի է քրիստոնեության հանդեպ մերժողականությամբ և ատելությամբ[6][7], ինչը կարևոր դեր է խաղացել Գերմանական ազգայնական դրական քրիստոնեություն կոչվածի զարգացման մեջ[8]։