Magyar eszperantisták listája

A magyar eszperantisták listája magyar eszperantistákat sorol fel.

Ábécé szerinti tartalomjegyzék
A, Á B C Cs D Dz Dzs E, É F G Gy H I, Í J K L Ly M N Ny O, Ó Ö, Ő P Q R S Sz T Ty U, Ú Ü, Ű V W X Y Z Zs

A

• Aba Ervin (1899–??) orvos
• Abonyi-Nagy Árpád (1916–??)^[1]
• Adolf Altenburger (??–??) szegedi középiskolai tanár^[2]
• Asztalos Lajos (1936–2018) helytörténész, nyelvművelő, műemlékvédő, műfordító
• Audi Sándor (1909–1994) kőműves^[3][4]
• Austerlitz Vilmos (1873–??) orvos^[5]

Á

• Ákos Lajos (1890–1978) mozgalomszervező, pécsi eszperantista
• Ámon Ottó (1879–1921) újságíró, postai tisztviselő

B

• Babits Mihály (1883–1941) költő, író, irodalomtörténész, műfordító
• Baghy Gyula (1891–1967) eszperantista, színész, eszperantó nyelven alkotó magyar költő, író, műfordító
• Bakó Sándor (1915-1990)^[6]
• Baksa József (1959–)^[7]
• Balogh Imre (1913–1996) földműves^[4]
• Barasevich Antal (1926–1989)^[8]
• Balogh Viktória (1928–1993) egri főiskolai tanár^[9]
• Balkányi Pál (1864–1977) bankár, nyelvész
• Barabás Ábel (1877-1915) magyar irodalomtörténész, tanár
• Baranyai Imre (1902-1961) festmény kereskedő^[10]
• Barcsay Zsuzsa (1942–2000) tanár, az eszperantó állami nyelvoktatás megszervezője^[11]
• Barta István (1942–2000) festő
• Bartek Anna (Anjo amika) (1955-) énekesnő, folyóirat-szerkesztő
• Batta József (1900-1938)^[12]
• Batta Józsefné (??–??)^[13]
• Bácskai István (1908–1996) jogász, MESZ Vasutas Szakosztályának elnöke
• Bálint Szilárd (1909-1995) tanár, író^[14]
• Bánd Anna (1921-2007) színművésznő, bábművész, rendező
• Bánfi György az első magyarországi volapükista
• Bánó Miklós (1890-??) a vakok első eszperantó csoportjának alapítója^[15]
• Bánky Róbert (1930-1991) magyar színész, bábszínész, rendező
• Bárczi Géza (1894-1975) nyelvész, műfordító, oktatásszervező
• Szentkatolnai Bálint Gábor (1844-1913) magyar nyelvész, az eszperantó nyelv első magyarországi képviselője
• Beier Sándor (1913-1992) közgazdász, író
• Benárd Ágost (1880-1968) keresztényszocialista politikus, a trianoni békeszerződés egyik aláírója az első világháborúban vesztes Magyar Királyság képviselőjeként
• Benczik Vilmos (1945-2021) magyar műfordító, nyelvész, könyvkiadó, professor emeritus
• Benkő Károly (1910-1992)^[16]
• Berényi Csilla (1976-2018) tanár^[17]
• Berényi Miklós (1912-1989)^[18]
• Berényi Zsuzsanna (1935-2019)
• Berceli Béla (1905–1986) mozgalomszervező, mozgalmi vezető, tábornok
• Berki Géza (1892-??)^[19]
• Besenyei-Merger (Stela) Eszter (1987-)^[20]
• Béldi Judit (??-) ügyvéd^[4]
• Bénik Gyula (??-??)^[21]
• Bleier Vilmos (1903–1940) mozgalmi vezető, a Literatura Mondo kiadó megteremtője és vezetője
• Bodó Károly (1903-1963) folyóirat-szerkesztő^[22]
• Bognár József (1917-1996) Budapest polgármestere, közgazdász, miniszter, egyetemi tanár, a Magyar Tudományos Akadémia tagja, állami díjas (1970)
• Ralph Bonesper (1897-1971)^[23]
• Borza József (1911–1997) vasúti tisztviselő, dombóvári eszperantista
• Bulyovszky Gyula (1890-1983) orvos^[24]
• Burgler-Jezsó Erzsébet (1915-1993)^[25]
• Busai Mária (1939-2016) tanár^[26]

C

• Cziboly József (1936–2013) mérnök, munkavédelmi szakértő^[27]
• Czitrom Tibor (1900–??) tanár^[28]

Cs

• Csapó Gyula (1906-1974) kereskedő^[29]
• Csáder Sándor (1902-??) banktisztviselő^[30]
• Cseh András (1895–1979) pedagógus, mozgalomszervező
• Cseszkó Jenő (??-??)^[31]
• Csiszár Ada (1930-2007)
• Csiszár Ernő (1940-2017) gimnáziumi tanár
• Csiszár Gábor (??-) tanár^[32]
• Csiszár-Salomon Pálma (1975-) tanár^[33]
• Csiszár Zsuzsa (1951-2002) tanár^[34]
• Csurgai István (??-??) politikus^[35]

D

• Deme László (1921-2011) magyar nyelvész, tanár
• Dér Lajos (1910-1974) mérnök^[36]
• Dévai Leó (??-??) orvos^[37]
• Dinnyés József (1948-2021) magyar előadóművész, dalszerző, „daltulajdonos”, énekes, gitáros
• Domokos Lajos (??-??)^[38]
• Dorosmai János (1886-1966) magyar meseíró, költő
• Dubravszky László (??-1999)^[39]
• Dudich Endre (1934-2016) magyar geológus, bauxit-geokémikus

E

• Ekli József (1916-1994) fogtechnikus^[40]
• Erdey Ferenc (1895–1966) katolikus filozófus
• Erdős József (1900–1944) festőművész, a KIMSZ, és a KMP tagja.
• Ertl István (1965-) tolmács, újságíró
• Eszes Mária Erzsébet (1951-) idegenvezető, versíró, akrilfestő, banktisztviselő, titkárságvezető, kórusmenedzser
• Eszényi József (1968-)^[41]
• Evva Margit (1934–2018)^[42]

F

• Fabulya Pál (1926–2013) lakatos, hegesztő^[43]
• Fajszi Károly (1911–2004) a róla elnevezett gyűjtemény alapítója és gondozója
• Falu Tamás (1881–1977) író
• Farkas Bertalan (1949-)
• Farkas Irén, boldogfai (1910-†?), festőművész, grafikus, rajztanítónő, akinek a férje Erdős József festőművész, a KIMSZ, és a KMP tagja, eszperantista.
• Farkas Ferenc (1903-??)elektro-műszerész^[44]
• Farkas Imre (1906–1945) pedagógus, az eszperantó mozgalom mártírja
• Farkas Józsefné (????-????)^[45]
• Farkas Julianna (1943-) orvos^[46]
• Farkas László (1957–2009)
• Farkas-Tatár Éva (1924-2018) tanár^[47]
• Fehér Miklós (1921-2000)^[48]
• Felszeghy Judit (1949-) egyetemi tanár^[49]
• Fenyvesi Ervin (1917-2005)^[50]
• Ferencz György (1908-2005)^[51]
• Ferenczy Imre (1932–2023) orvos, eszperantó egyesületek tisztségviselője
• Fiedler Ilonka (??-??)^[52]
• Fischer Ottmár (1904-??)^[53]
• Flender György (1936-2019) tanár, jogász^[54]
• Forster Jenő (1856-??)^[55]
• Elisabetta Vilisics Formaggio (1934-) tanár^[56]
• Frühwirt Mátyás (1889-1949?)^[57]
• Fuchs Jenő (1878-??) jogász^[58]
• Füzesi István (??-??)^[59]

G

• Gajdos Pál Miklós (1951-) magyar nyelv- és irodalom szakos tanár, könyvtáros, orthodox keresztény kántor és felolvasó
• Galambos Ilonka (1855-??)^[60]
• Gádoros Miklós (??-1977)^[61]
• Gebaur Izor (1839–1916) paptanár, volapük író, majd pécsi eszperantista
• Geleta Ernő (1927-2003) középiskolai tanár^[62]
• Gelger Henrik (1892-1918) kereskedő^[63]
• Gergely Mihály (1921–2007) író
• Gerő Zsuzsanna (1946-2017)
• Gether István (1948-) közgazdász^[64]
• Giesswein Sándor (1856–1923) főpap, országgyűlési képviselő, nyelvész, mozgalmi vezető
• Gimes Endre (????-????)^[65]
• Bernard Golden (1925–2008) muzeológus, nyelvész, mozgalomtörténész^[66]
• Daniel Lariko Golden (1974-) filológus^[67]
• Gömbös Ervin (??-??)^[68]
• Göndör Rózsi (??-??) kiadványszerkesztő^[69]
• Gulyás István (1934-) mérnök, közgazdász^[70]

Gy

• Gyöngyössy György (1912–1999) orvos, jeles dombóvári eszperantista

H

• Harangozó Lajos (1931–2013)
• Halász József (1874-1928) szociológus
• Halász József 2 (1942-) vasútmérnök
• Halka László (1905-??) vállalkozó^[71]
• Hamvai János (1902-1988) műfordító, nyelvész
• Haszpra Ottó (1928-2012) magyar hidrológus-mérnök, egyetemi tanár
• Hámán Kató (1884–1936) nyelvoktató, mozgalomszervező
• Hegedüs Béláné (??-??)^[72]
• Hír Erzsébet (??-) orvos^[4]
• Hogai Ferenc (1884-??)^[73]
• Horváth József (1949-) műfordító, tanár
• Horváth Sándor (1940-) gépészmérnök^[74]
• Hegedüs Béláné (??-??)^[75]
• Hegyi István (1926-) orvos
• Hogai Ferenc (1884-??)^[76]
• Hules Béla (1926–2002) költő

I

• Ignotus Hugó (1869-1949) magyar költő, író és újságíró
• Izsó László (??-??)^[77]

J

• Jankó Pál (1856-1919) zongoraművész, zeneszerző
• Jáki Ferenc (1919–2010) író, festő, előadó, gimnáziumi tanár
• John Sári (??-??)^[78]
• Joó István (1886-??) jogász^[79]

K

• Kalocsay Kálmán (1891–1976) orvos, eszperantó író, nyelvész
• Kapitány Lajos (??-??)^[80]
• Kaptay József (1923 – 2013)^[81]
• Karczag György (1913-??) nyelvész^[82]
• Karinthy Frigyes (1887–1938) író
• Kaszás Attila (1968-) tanár^[83]
• Keller István - Stefano Keller (1957–) magyar származású, svájci eszperantista. 2010-2013 és 2013-2016 között az Eszperantó Világszövetség (UEA) elnökségének tagja volt. 2016. április 22-én mondott le.
• Kereszthegyi Tivadar (1932-2006) műfordító, tanár^[84]
• Kesik Herold (1888-??) tanár^[85]
• Kevevári Béla (??-??)^[68]
• Kéthelyi E. István (1889-??)^[86]
• Khek Vilmosné (??-??)^[87]
• Kilián György (1907–1943) munkásmozgalmi vezető, katona
• Kirsch János (1961-2012) író, költő, diakónus, templomigazgató, középiskolai tanár
• Király Lajos (1989–1961) nyelvtanár, mozgalomszervező
• Kiss János (1857–1930) filozófus, teológus
• Klein Alfréd (1900-??)^[88]
• Kníchal Oldrich (1939-2021)
• Kondor József (1921-2002) tanár^[89]
• Koós Antal (1911-1976)^[90]
• Korach Mór (1888–1975) vegyész, műfordító
• Korsós Lajos (??-??)^[80]
• Kossa István (1904–1965) mozgalomszervező, politikus
• Kosztolányi Dezső (1885–1936) író
• Kozma János (1884-??)
• Koutny Ilona (1953-) nyelvész, francia szakos filológus
• Kovács Kálmán (1911-1977) jogász^[91]
• Kovács Márta (1958-) tanár^[92]
• Kovács Tódor (1879-??) tanár^[93]
• Kováts Katalin (1957-) nyelvész, matematikus
• Kozma János (1884-??) pap^[94]
• Kókai Lajos (??-??) könyvkiadó^[95]
• Kókai Rezső (1879-??)^[96]
• Kóródy Zsófia (1956-)
• Ködmön Károly (1933–2013)
• Ködmönné Janka Erzsébet (1935-) festőművész, eszperantista, ny. társadalombiztosítási szakember
• Kökény Lajos (1897–1985) folyóirat- és lexikonszerkesztő, mozgalmi vezető
• Könczöl Ernő (1934-2014) tanár^[97][98]
• König János (1889-??)^[99]
• Kőszegi Csaba Valér (1965-) tanár, zenész, költő, eszperantista^[100]
• Kőszegi Gizella (??-2005)^[101]
• Kristek Pál (1920-1993)^[102]
• Kulich Gyula (1914–1944) mozgalomszervező
• Kurucz Géza (1936-) tanár^[103]
• Kussinszky Kornél (??-??) pécsi vármegyei aljegyző

L

• Lajos Gyula (1877–1955) kanonok, katolikus mozgalomszervező^[104]
• Lehman György (1901–1932) közigazgatási jegyző, az első dombóvári eszperantista
• Lehoczkyné Pörös Eszter (1945-2018) tanár^[105]
• Lengyel Márton (1940-2015) magyar közgazdász, nemzetközi turizmusszakértő, egyetemi tanár, író
• Lendvay Csaba (1956-) informatikus
• Lengyel Pál (1868–1932) a Lingvo Internacia c. nemzetközi folyóirat kiadója és szerkesztője.
• Lesznai Lajos (1904-1977) zeneesztéta, zenetörténész, a zenetudományok kandidátusa
• Lindwurm Edit (1970-)^[106]
• Lombos Alfréd (??-??)^[107]
• Lóránd Leó (??-??)^[108]
• Lucenbacher János (??-??)^[109]
• Lukács András (1951-) a Levegő Munkacsoport elnöke, az Európai Zöld Költségvetés Szövetség egyik alelnöke
• Lukács György (1865-1950) jogász, főispán, országgyűlési képviselő, vallás- és közoktatásügyi miniszter
• Lukács Gyula (1897-??) jogász
• Pásztor László (1940-??) műfordító

M

• Stefan Macgill (1948-) tanár^[110]
• Major József (1904-1993)
• Majtinsky Klára (1907-1989) zenész, nyelvész
• Marcell Ágost (1884-??) történész
• Marich Ágoston (1883-1955) postai tisztviselő
• Márkus Gábor (1948-) matematikus, közgazdász, stratégiai tervező, számvevő főtanácsos
• Márton Lajos (1922-1978) szerkesztő
• Mátéffy József (1901-1986) jogász
• Máthé Árpád (1936-2015) kémikus^[111]
• Mátyás József (1899-??)
• Máthé Kálmánné (1920–2010) a pécsi Eszperantó Múzeum alapítója, mozgalomszervező
• Medgyesi János (??-??) a süketnéma intézet professzora
• Mezei Károly (1890-??)
• Mészáros Béla (1929-2018) egyetemi professzor
• Mészáros István (1950-2017)^[112]
• Mihalik József (1883–1959) tanár, mozgalmi vezető
• Mikola Klára (1963–2010)
• Miletz József (1865–1915) az országos egyesület megalapítója
• Mihalik József (1883-1959) tanár, újságíró, szerkesztő
• Molnár Lajos (1940-) orvos
• Molnár Mónika (1975-) tanár^[113]
• Mosonyi Esteban Emilio (1939-) antropológus, egyetemi professzor
• Mosonyi Jorge Carlos (1947-)
• Mórocz István (1935-)
• Mózsi Ferenc János (1947–2007) író, műfordító

N

• Nagy E. József (1951-) vegyészmérnök, egyetemi docens, szakíró, műfordító
• Nagy István (??-??) író, műfordító^[114]
• Nagy István (1967-) magyar agrármérnök, politikus, agrárminiszter
• Nagy János István (1969-) közgazdász^[115]
• Nagy József (??-??)
• Nagy Györy Lajos (1892-1980)
• Nagy-Molnár István (??-??)^[116]
• G. Nagy Róbert (1966-) informatikus mérnök
• Nanovfszky György (1942-2021) a Magyar Köztársaság nyugalmazott nagykövete, közgazdász, politológus, címzetes főiskolai és egyetemi tanár
• Nemere István (1944-) író, műfordító
• Nemes Antal (1855–1941) püspök
• Nezvál Ferenc (1909-1987) bőripari munkás, jogász, igazságügy-miniszter
• Németh József (1960-) pedagógus

P

• Pados Imre (??-1967)^[117]
• Palkó Sándor (1911–2001) nyomdász, megyei tanácselnök, az egyesület országos elnöke
• Pallós Istvánné (1922–1995) mozgalomszervező, pécsi esperantista
• Papp József (1914-1978) lakatos
• Papp Pongrácz (1918-1992)
• Papp Tibor (1947–2003) szerkesztő
• Papp Kálmán (1893-1969)
• Patai Samu (1850-??)^[118]
• Pál József (1921–2013) közgazdász^[119]
• Pálfi Ferenc (1946-1994)
• Páva József (1914-1998) eszperantológus
• Pázmány Zoltán (1869–1948) jogtudós
• Pechan Alfonz (1902–1994) tanár, szerkesztő, mozgalom- és oktatásszervező
• Péter Sándor (1942-1995)^[120]
• Polgár József Izoro (1883-??)
• Polgár Judit (1976-) sakkozó
• Polgár László (1946-) pedagógus
• Polgár Viktor (1877-1933) nyomdász
• Polgár Zsófia (1974-) sakkozó
• Polgár Zsuzsa (1969-) sakkozó
• Ponori Thewrewk Aurél (1921-2014) csillagász
• Poór Veronika (1983-) sajtóreferense, kutató, fizikus, nanotechnológus
• Prassing Irén (??-??)^[3][121]
• Princz Oszkár (1947-2004)
• Pukli István (1979) magyar–történelem szakos tanár
• Pusztai Lajos (??-1988) rádiós^[122]

R

• Rados András Péter (??-??)^[123]
• Ragoncza István (1923-1977)^[124]
• Rajczi Rezső (1886–1920) jogász, mozgalmi vezető, költő, a mozgalom mártírja
• Rácz Béla (1857-??) jogász
• Rátkai Árpád (??-??) eszperantológus, egyetemi professzor
• Reininger József (1896-??) újságíró, tanár
• Réh Dezső (1912–1969) orvos, dombóvári eszperantista
• Réh Dezsőné (1920–2000) dombóvári eszperantista
• Rhorer László (1874-1937) orvos, fizikus, röntgenológus, egyetemi tanár
• Robicsek Pál (1892–1931) újságíró, postatiszt, a világ első eszperantó nyelvű bélyegkiadásának megszervezője
• Romcsek Kálmán (??-)^[125]
• Rostás János (1951-) vállalkozó^[126]

S

• Salamon András (1913-2000)
• Salga Attila (1945-) szlavista, nyelvész, újságíró, eszperantó szaktanár, egyetemi docens, ORIGÓ-vizsgáztató, regényíró
• Sas Béla (1897-1963)
• Ságh Vilmos (??-??)^[127]
• Sándor Dénes (1936-2016) erdélyi magyar középiskolai tanár, wikipédista
• Sárközi János (1932-2007) fizikus, fordító
• Sárossy Mihály (1893-1982) színész, énekes, nyelvész
• Schatz Róbert (1876-??) orvos
• Schiller Judit (1949-) nyelvtörténész
• Schimmer Attila (??-) színész, énekes
• Schuller Béla (1897-) géplakatos
• Sekelj Erzsébet (1958-) könyvtáros
• Sereghyné Zengő Enikő (1955-2018) tanár^[128]
• Sigmond Júlia (1929-2020) bábszínész
• Simonyi Zsigmond (1853-1919) nyelvtudós, egyetemi tanár, a Magyar Tudományos Akadémia tagja
• Sipos Ferenc Norbert (1997-) műfordító
• Soros György (1930-) üzletember, filantróp, közgazdász
• Soros Tivadar (1893–1968) mozgalomszervező, kiadó
• Somlai László (1906-1971) kereskedő
• Sós Edmund (1863-1931) orvos
• Steiner György (1880-1933) hivatalnok
• Stromfeld Aurél (1878–1927) katona, mozgalomszervező

Sz

• Szabó-Felső Flóra (??-??) jogász
• Szabó Imre (1952-2019) nyomdász, mérnök, tanár, író, műfordító
• Szakasits Árpád (1888–1965) újságíró, országgyűlési képviselő
• Szalai András (1917–1949) pécsi eszperantista, pártmunkás
• Szalay Sándor (1896–1981) nyomdász, könyvkiadó és antifasiszta ellenálló
• Szathmári Sándor (1897–1974) író
• Szász Lenke (1947-) tanár
• Szegedi Árpád (1924-1993)^[129]
• Szegedi Mihály (1925-2000)
• Szekeres Melinda (1981-2001)
• Szemenyei Bálint (??-1972)
• Szenes Imre (??-2005) újságíró^[130]
• Szentkatolnai Bálint Gábor (1844–1913) nyelvész, az első magyarországi eszperantista
• Szentmáriay Dezső (??-??) jogász
• Szerdahelyi István (1924–1987) pedagógus, nyelvész, az eszperantó szakos egyetemi képzés megszervezője
• Szerémi Borbála (1896-1984)^[131]
• Székely Tibor (1912-1988) zsidó származású felfedező, író, világutazó
• Szilágyi Dénes (Denis Silagi)(1912-2007) publicista
• Szilágyi Ferenc (1895–1967) hivatalnok, fordító, író, szerkesztő
• Szilágyi Jenő (1877-??) jogi tanácsadó
• Szilva Szabolcs (??-??) tanár fordító
• Szirom Alajos (1900-1973)^[132]
• Szmideliusz Petra (1985-) egyetemi docens^[133]

T

• Takács József (1890–1944) fogorvos
• Tatár Éva (??-??)^[134]
• Tárkony Lajos (1902–1978) műfordító
• Teremi Ferenc (1915-1994) pap
• Tholt Pál (??-1933)
• Tieder Zsigmond (1887-1979) újságíró
• Tihanyi József (??-??)
• Tihanyi Péter (1929-2015)
• Tolnai Elek (1893–1945) magántisztviselő
• Tolnai Pál (1891-1971) kereskedő
• Tomán János (1900-??) építész
• Tombácz Imre (1897–1982)
• Tófalvy (Tófalvi) Éva (1947-) író, lelkész, tanár
• Tóth Ambrus (1899-1993)
• Tóth Endre (1931-1981)
• Tóthfalusi Sándor (1909-1945)^[135]
• Tóth Vincze (1894-??) orvos
• Tölgyesi László (1930-1993)
• Török Péter (1857–1929) tanár
• Turzó Péter (1870-1937)

U

• Ungár Imre (1909–1972) zongoraművész

Ú

• Újlaky-Nagy Tibor (1915-1977) hidraulikus mérnök

V

• Varga-Haszonits Zsuzsa (1949-??) nyelvész
• Vasady-Kovács Ferenc (1904-1977) politikus^[136]
• Vaskó Tibor (??-??) nyelvész, filológus
• Váli Zoltán (1910-1994) grafikus, festő
• Vándor Sándor (1901-1945) karmester, zeneszerző
• Vári Márta (??-??)^[137]
• Vécsey József (1904-1994)
• Vikár Béla (1859–1945) műfordító
• Vizi László (1959-) vállalkozó^[138]
• Vörös Cyrill (1868–1948) paptanár, matematikus szakíró

W

• Wacha Balázs (1948-) tanár^[139]

Z

• Zágoni Jenő (1937-) bibliográfus, művelődési szakíró, műfordító
• Eugène de Zilah (1939-2020) banktisztviselő
• Zinner László (1908–1977) szobrászművész
• Zöldy István (1878-??) postai tisztviselő
• Zipernovszky Károlyné (??-1923)^[140]

Zs

• Zsámboki Mihály (??-??) mozdonyvezető

Jegyzetek

1. Eszperantó Wikipédia: ABONYI-NAGY Árpád [abonji-nadj a'rp'd] (1916-2???) Esperantisto ekde 1932. Sekretario de la urba E-grupo en Békéscsaba. Unu el la fondintoj de la kooperativa E-movado en Hungario kaj redaktoro de ties revuo Kooperativa Stelo. Librotenisto, pensiita en 1976. Inter liaj verkoj en manuskripto: Historio de la Esperanto-teatro. HEA-komitatano 1963/73. UEA-FD en Békéscsaba ekde 1981. Li estis distingita per Pro Esperanto de HEA en 1986.
2. Ivan Gennagyjevics Sirjajev – Kökény Lajos – Bleier Vilmos – Kalocsay Kálmán: Eszperantó Enciklopédia: Adolf Altenburger. www.eventoj.hu (eszperantóul) (1933) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „Altenburger Adolf, hungaro, estis mezlerneja prof. en Szeged. En 1906 verkis prop-ilon kun gramatiketo (60 p.) kaj en 1910 gramatikon.”
3. Szita László: A baranyai - pécsi munkásmozgalom története 2. library.hungaricana.hu (magyarul) (1934) (Hozzáférés: 2022. január 19.) „A rendőrség nyomon követte az Audi Sándorral és May Zoltánnal folytatott levelezést is. Ennek során szerzett tudomást arról, hogy ,, . . . Prassnig Irén vádlott eszperantó nyelvű levelezését a kommunista mozgalommal kapcsolatban és annak céljára folytatta . . ." ,,A bizonyított tényállásból nyilvánvaló, hogy Prassnig Irén vádlott az öntudatos, osztályharcos eszperantisták közé tartozott és hogy Józsa Ferenccel, May Zoltánnal és Audi Sándorral folytatott eszperantó nyelvű levelezéseivel a gyakorlati kommunizmus terjesztését célozta." Mindezek alapján 1934 októberében Prassnig Irént kilenc hónapi börtönre ítélte a pécsi kir. törvényszék. A két dombóvári fiatalembert, „akik személyesen bekapcsolódtak „ ... a Dombóváron kezdeményezett kommunista mozgalomba . ..", szintén elítélték.”
4. Tolna Megyei Népújság, László Ibolya: Három öreg, két fiatal: Kongresszusra készülve. library.hungaricana.hu. (magyarul) Dombóvár (1983/07/10/) (Hozzáférés: 2021/11/15/) „Saluton, Kamaradino! — .mondja belépésemkor Audi Sándor és így folytatja: — Cxu vi párolás esperante? Az üdvözléshez fűzött érdeklődésére, hogy beszélek-e eszperantóul, kénytelen-kelletlen bevallom, hogy nem.”
5. Ivan Gennagyjevics Sirjajev – Kökény Lajos – Bleier Vilmos – Kalocsay Kálmán: Eszperantó Enciklopédia: Vilmos Austerlitz. www.eventoj.hu (eszperantóul) (1933) (Hozzáférés: 2022/02/25/) „hungaro, d-ro, kuracisto en Bardejov-Bártfa (Ĉeĥos).) Nask. 28 majo 1873 en Eperjes.(nun Prešov en ĈSR). Aŭtoro de pluraj verkoj sciencaj. Fondinto de EG en B., UEA-del. Estis sekr. de TEKA. Faris vojaĝon por propagandi E-n tra Finnlando ĝis la nordpolusa cirklo en 1925. Artikoloj en Int. Med. Revuo ktp.”
6. Eszperantó Wikipédia:BAKÓ Sándor (ankaŭ Sandor J. Bako; naskiĝis en 1915, mortis en 1990) estis hungara esperantisto, kiu parton de sia vivo travivis en la siberiaj gulagoj. Li estis liberlasita dum la epoko de Ĥruŝĉov, sed post la subpremo de la hungara ribelo en 1956 li fuĝis al Aŭstrujo kaj poste li elmigris Usonon, kie li mortis la 22an de aprilo 1990. Li kelkfoje uzis la pseŭdonimon 'Navratil'.
7. Eszperantó Wikipédia: (Jozefo, naskiĝis en 1958) estas hungara esperantisto. Inter la jaroj 2006 kaj 2008 li funkciis kiel prezidanto de Hungaria Esperanto-Asocio. Profesie li estas inĝeniero.
8. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis en 1926, mortis fine de 1989 en Csákberény (Ĉakbeeenj) multajn jarojn estis UEA-fakdelegito pri forstado.
9. Eszperantó Wikipédia: (balog vikto'ria) (naskiĝis la 30-an de novembro 1928 kaj mortis la 4-an de julio 1993 en Eger) estis iama hungara pedagogia docentino, profesorino de matematika katedro en la Pedagogia Altlernejo Eszterházy Károly [karoj esterhazi] de Eger, respondeculino pri instruado de Esperanto en Departementa Komitato Heves, esperanta klubgvidantino de Departementa Kulturdomo Eger. Oni nomis ŝin kareseme Onjo Viki. Ŝi vivis sola sen familio. Ŝi eklernis la lingvon en la 1970-aj jaroj, kiun ŝi poste eĉ instruis ne nur en la Altlernejo, sed en mezlernejoj, kursoj, someraj lernejoj. Ŝi estis prezidantino de la departementa asocia ekzamenkomisiono de Esperanto kaj ankoraŭ ŝi plenumis aliajn komisiojn de HEA. Ŝi verkadis Esperantajn matematikajn studojn kaj aperigis ilin en eksterlandaj Esperanto-gazetoj.
10. Eszperantó Wikipédia: Emba naskiĝis en 1902 en urbeto hungara Alap. Esperanton li eklernis en 1925, kaj en 1928 li unue aliĝis al la Esperanto-movado en Budapeŝto. Tiutempe estis danĝera varbado por Esperanto, kaj nur kelkaj grupetoj estis permesitaj, ekzisti en la lando. Pro la nemulto de Esperantistoj en sia hejmlando, la aŭtoro sin turnis eksteren per leteroj. Post li aliĝis al SAT en 1930.
11. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Zsuzsa Barcsay. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 24.) „BARCSAY Zsuzsa (1942-2000), iama delegito pri E-instruado, LKK-ano de la 68-a UK (1983), forpasis la 29-an de septembro en Budapeŝto.Ŝi esperantistiĝis en 1971 kaj, studinte en la E-fako de Universitato ELTE, instruis tie metodologion ekde 1988. Kiel landa inspektoro edukministeria (de 1982) kaj tutlanda konsilanto pri E-metodologio (de 1988), ŝi zorgis ke Esperanto restu instruebla ĉiunivele en la hungara lerneja sistemo. Dum du jardekoj ŝi organizis la ĉiujarajn ŝtatajn konkursojn por bazlernejanoj. Ŝi mem gvidis multajn kursojn, ankaŭ eksterlande (Finnlando, Bulgario), kaj motoris sukcesan serion de internaciaj metodikaj seminarioj. Aktiva en ILEI kiel hungara sekciestro (1976-84), estrarano kaj komisiito (1991-95), ŝi prizorgis ĉi ties konferencojn kun granda atento al kvalita faka programo. Ŝi iniciatis kaj trifoje gvidis la ILEI-Gimnazion, studsemajnon por gejunuloj. Ŝi estris (1987-90) la lernejan agadon de Hungara E-Asocio kaj estis ties vicprezidanto pri instruado kaj ekzamenoj.”
12. Eszperantó Wikipédia: József Batta estis komunisto. Post la malliberigo de Mátyás Rákosi li en 1925 aŭ 1926 elmigris de Hungario. Li loĝis en Vieno de 1926 ĝis 1929, kiam li plumigris al Germanio. Kaj en Aŭstrio kaj en Germanio li membris en la koncernaj Komunismaj Partioj. Li kunlaboris en SAT-organoj kaj estis redaktoro de Internaciisto. En 1932 li fariĝis unu el la gvidantoj de Internacio de Proleta Esperantistaro.
13. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantistino, kiu la 23-an de marto 1985 kune kun Gyula Bénik, Jenő Cseszkó kaj ok pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
14. Eszperantó Wikipédia: naskiĝis en 1909, esperantisto ekde 1924, redakciano de Hungara Fervojista Mondo kaj de Hungara Vivo (1965-1990), aŭtoro de noveloj, instruisto, LKK-kunlaborinto de ambaŭ Budapeŝtaj UK-oj kaj de fervojistaj kongresoj, mortis la 3-an de novembro 1995.
15. Eszperantó Wikipédia: (ps. Ĉuvi Lovostan), hungaro, d-ro, inĝeniero. Naskiĝis en la 4-a de januaro 1890 en Miskolc. Perdis la vidpovon en 1915, sed ne ĉesis labori en teknikaj kaj stenografiaj movadoj de l' vidantoj. De 1911 Esperantisto. Propangandisto de La Verda Standardo. Post la milito animo de la Esperanto-movado inter hungaraj blinduloj, fondinto de blindula grupo de HES, akiris plurfoje permeson intense instrui Esperanton en la blindullernejoj. Verkis lernolibron, kritikojn, poemojn, ktp. Unua premio por originata poemo ĉe Katalunaj Floraj Ludoj. Lia edzino, Irén ANTAL, aktiva Esperantistino, kaj ilia filineto trijara: Klara Varma, jam paroletas E-e. Kunlaboranto de la Enciklopedio.
16. Eszperantó Wikipédia: En la jaro 1910 li naskigis en Arad (nun en Rumanio).La studentoj de la hungara gimnazio devis trapasi ekzameron en la rumanlingva liceo "Moise NICCARA". En la jaro 1927 – en la cetere vigla E-vivo de la urbo - okazis eĉ lingvokurso Esperanta. Tie li finis kurson en 1927. Lia kursgvidanto estis Jozefo LANG. Precipe hungaroj, judoj kaj germanoj aliĝis al la movado, ne sentante tie nacian diskriminacion en la tiama reĝa Rumanio (kun d-ro FERENCZI (ferenci), la prezidanto de la loka grupo; s-anino Böske BUCZI (beŝke buci), juna laboristino eminente parolanta nian lingvon; s-ro Imre SALAMON (ŝalamon), unu el la plej fervoraj esperantistoj).
17. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Csilla Berényi. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 24.) „La 2-an de junio 2018 forpasis Csilla BERÉNYI, hungara membro de ILEI. En 1996 Csilla eklernis la germanan lingvon kaj poste Esperanton en la filologia fakultato de la Universitato ELTE en Budapeŝto, ŝi diplomiĝis kiel instruisto pri Esperanto kaj la germana lingvo. Sian diplomlaboraĵon ŝi verkis pri la komparo de Esperanto-kursoj, en kiu laboro ŝin helpis la gvidanto de LINGVO-Studio”
18. (prononcata [BEre:nji MIklo:ŝ], naskiĝis en 1912, mortis en majo 1989 en Budapeŝto, Hungario) estis dum 20 jaroj la ĉefdelegito de UEA en Hungario; kaj krome fakdelegito pri sporto.
19. hungaro, direktoro de juĝejaj helpkontoroj. Nask. 3 marto. 1892 en Szatmárnémeti (nun en Rumanio). Direktoro de ĝardeninstituto, ktp. Multajn jarojn unu el la gvidantoj (sekretario de Hungarlanda Esperanto-Societo) de tre vigla Esperanto-movado en Debrecen.
20. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis la 7-an de majo 1987 en Budapeŝto) estas hungara esperantisto kaj denaskulo. En 2017 ŝi komencis la podkaston La Bona Renkontiĝo, pri la organizado de esperantaj renkontiĝoj.
21. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantisto, kiu la 23-an de marto 1985 kune kun Józsefné Batta, Jenő Cseszkó kaj ok pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
22. Eszperantó Wikipédia: hungaro, oficisto. Naskiĝis en 1903 en Monor. Esperantisto de 1921. Resp. redaktoro de Literatura Mondo dum ĝia dua periodo; noveltradukoj ankaŭ en Hungara Heroldo. Varbis por Esperanto kelkajn hungarajn verkistojn. Siajn unuajn tradukojn li kontribuis al Literatura Mondo (unua periodo), kaj en 1926 aperis liatraduke novelaro de F. Karinthy, Norda Vento. Tiuj tradukoj jam pruvis neordinaran talenton, kiu brilis en lia traduko de la profunda Babits-romano, La Cikoni-kalifo, (1929) kaj trovis entuziasman laŭdon ĉe recenzistoj kaj la Akademio. En 1933 li amplekse kunlaboris al Hungara Antologio per noveltradukoj, kiuj neniel perfidas liajn antaŭajn sukcesojn. Kio karakterizas liajn laborojn, tio estas unue, trafgusta elekto de tradukindaj verkoj, kaj due, naturstila rekreo de la originalo, tiel ke ĝi ŝajnas nova originalo Esperanta. Ligate per literaturaj laboroj, la Budapestaj Esperantaj verkistoj ricevis ian similecon de stilo, kiu ne estas facile difinebla, kaj kies rekoneblo ne dependas simple de konata neologismo; ĉar tio ja ne estas trajto de la Bodó-verkoj. W. B. JOHNSON.
23. Eszperantó Wikipédia: Li lernis Esperanton en 1921 en Debrecen, Hungario, kaj estis inter la fondintoj de SAT (matrikulo 29). Kiel migrulo kaj maristo li vojaĝadis en ĉirkaŭ 20 landoj, helpite de Esperanto kaj propagandante por Esperanto. En 1927 en Antwerpen li organizis maristan Esperanto-grupon, kiu jaron post lia foriro likvidiĝis pro disvojaĝo de preskaŭ ĉiuj membroj. En 1929 li prezidis SAT-Rondon en Nov-Jorko. En 1930 li fondis LEA-NA-n, kaj gvidis ĝin ĝis ĉirkaŭ 1935 (ĝenerala sekretario). Li instruis Esperanton en Nov-Jorka „Workers School“ (plej granda laborista revolucia lernejo en Ameriko), kiu oficiale enkondukis Esperanton. Post la dua mondmilito li aktivis por la Solidara Helpservo de SAT, kiu provizis manĝaĵojn al esperantistoj kaj militviktimoj en Eŭropo kaj en Japanio, inter 1947 kaj 1951. Li spertis multajn malfacilaĵojn por akiri la usonan ŝtatanecon
24. Eszperantó Wikipédia: [bujovski] - naskiĝis en 1890 en Budapeŝto, mortis en 1983 samurbe - estis hungaro kaj doktoriĝinta kuracisto en Kiskunmajsa, kiu estis esperantisto ekde 1908. Fondinto kaj prezidanto de la studenta grupo en Budapeŝto kaj redaktoro de La Pioniro, li iniciatis la fondon de Universala Studenta Unio, 1909, kiu havis "konsulojn" tutmonde. En 1912 li estis ĉefsekretario de Hungarlanda Esperanto-Societo. Li respondecas pri artikoloj, tradukoj, poemoj en Hungara Esperantisto, Hungara Studento, Belga Esperantisto, Voĉo de Kuracistoj, Internacia Medicina Revuo ktp.
25. Eszperantó Wikipédia: Ŝi naskiĝis kaj dum multaj jardekoj vivis en Nederlando. En la 1950-aj jaroj ŝi estis sekretariino de TEJO. Ŝi redaktis en 1951-1956 la gazeton de TEJO, La Juna Vivo, inter 1963 kaj 1966 la konatan revuon La Praktiko, kaj de 1965 ĝis 1968 ankaŭ la periodaĵon Internacia Fervojisto. Dum multaj jaroj ŝi gvidis lingvan rubrikon en la nederlanda Komuna Esperanto-gazeto.
26. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Mária Busai. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 24.) „Hungara instruistino pri la rusa lingvo, kiu ekde 1964 intense okupiĝis ankaŭ pri la instruado de Esperanto. Ŝi laŭvice trapasis la enlandajn ekzamenŝtupojn kaj ankaŭ la fakan, instruistan ekzamenon de la Hungara Esperanto-Asocio.”
27. F.: okl. mérnök, okl. munkavéd. szakmérnök, munkabizt. szakértő C.: FŐMTERV HC.: 1024 Budapest, Lövőház u. 37. SzH.: Nagykanizsa, 1936. okt. 15. IV.: 1942-46 Rozgonyi u. Elemi Isk., Nagykanizsa, 1946-50 Zrínyi M. Ált. Isk., Nagykanizsa, 1950- Felsőerdősor u. Ált. Isk., Bp., 1951-54 Kvassay J. Mélyépítő Technikum, hídépítő technikusi okl., 1954-60 BME Mérnök Kar, híd- és acélszerkezet szak, 1961 MÁV szakaszmérnöki vizsga, 1968-70 munkavédelmi szakmérnök, 1975 vasbeton-építési szakmérnök, munkabiztonsági szakértő, 1985 munkavédelmi igazságügyi szakértő SzE.: 1960-69 Magyar Államvasutak, havibéres műszaki dolgozó, 1961- államvasúti mérnök, 1967- mérnökintéző, 1969- FŐMTERV, irányító tervező, 1977- terv ellenőr, 1980- munkavédelmi vezető, 1987- rendszergazda- programozó (gazdasági terület), 2007- munkavédelmi koordinátor (építésszervezési tervek) KT.: nevéhez fűződik a Kis Földalatti meghosszabbítása (1964-67) KI.: Pro Esperanto Emlékplakett (1968) TA.: Magyar Vasutas Eszperantó Egyesület, Magy. Mérnök Kamara, Magy. Igazságügyi Szakértők Kamarája, Kalocsay Kálmán Baráti Társaság HO.: eszperantó, lakás karbantartás, számítástechnika NyT.: eszperantó ff, angol af, német af, orosz af
28. Eszperantó Wikipédia: Li estis esperantisto de 1924. Li estis prezidanto de HESI kaj gvidis multajn kursojn. De 1931 je la invito de SEI li gvidis rektmetodajn kursojn en Svedujo. Li faris propagandan vojaĝojn al Svedujo, Finnlando, Estonujo. Krome li faris lumbild- kaj radioparoladojn, ankaŭ pri Hungarujo. Li estis aŭtoro (kun d-ro Szilágyi) de la lumbilda Esperanto-kurso.
29. Eszperantó Enciklopédia: Post Traktato de Trianon (1920) li apartenis al la hungara minoritato en Rumanio. Li lernis Esperanton en 1921 kaj gvidis la movadon en Timişoara. Dum longa tempo servis ankaŭ kiel delegito kaj fakdelegito de UEA. Inter la du mondmilitoj li estis la ĉefa aktivulo por Esperanto en la regiono de la rumana urbo Timisoara.
30. Eszperantó Wikipédia: [ĉader] (naskita la 16-an de oktobro 1902 en Somorja en tiama Hungario) estis hungara esperantisto kaj bankoficisto loĝanta en Ĉeĥoslovakio. Le esperantistiĝis en 1921 kaj tuj fariĝis kasisto de la Esperanto-grupo en Bratislavo. Li estis ĉefdelegito de UEA kaj de 1927 ĝis 1931 prezidanto de Tutmonda Esperanto-Junulara Asocio (TEJA). Li laboras ĉe la skoltoj kaj estis kunlaboranto de diversaj ĵurnaloj en Slovakio. Liaj noveltradukoj aperis en Esperantista Junularo, Marto ktp.
31. Eszperantó Wikipédia: (Eŭgeno) estas hungara esperantisto, kiu la 23-an de marto 1985 kune kun Józsefné Batta, Gyula Bénik kaj ok pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
32. (nun 43-jara) estas hungara esperantisto kaj instruisto pri geografio kaj hungara literaturo, vivanta en Budapeŝto. Li estas diplomito de la Scienca Universitato Loránd Eötvös (ELTE). Csiszár interalie tradukis en la hungaran esperantlingvan prozon de Ulrich Becker.
33. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Pálma Csiszár-Salomon. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 24.) „Palma Csiszár-Salomon (hungare: Salomonné Csiszár Pálma), estas denaska lernanto de Esperanto (1975). Esperanto estas ŝia patra lingvo. Ŝiaj gepatroj Zsuzsa kaj Ernő (Ernesto) Csiszár dum multaj jaroj organizis la Renkontiĝojn de Esperantistaj Familioj, tiel la du filinoj havis internacian amikaron jam tre frue. La familio estis membro en Pasporta Servo. Ili vojaĝis multe en Eŭropo kaj ofte havis interesajn gastojn. Ŝi diplomiĝis pri Esperanto kaj la itala lingvo en 2002 en la budapeŝta universitato ELTE. Dum la universitataj jaroj kun sia fratino Nora aktivis en la junulara movado, organizante plurajn JER kaj IJS. Ŝi edziniĝis al franca Esperanto-parolanto, Thierry Salomon.”
34. Eszperantó Wikipédia: [ĈIsa:r ĴUĵa] (1951-2002) estis hungara instruistino kiu instruis Esperanton en bazlernejo kaj mezlernejo de urbo Varpalota, esperantisto ekde 1969, patrino de du denaskulinoj mortis la 8-an de septembro 2002 en Varpalota (Hungario). Ŝi gvidis Esperanto-tendarojn en Zánka (1980-84) kaj Csillebérc (1985-88), Infanajn Kongresetojn, kune kun sia edzo Ernő organizis Renkontiĝojn por Esperant-lingvaj Familioj (REF). En 1987 ŝi estis distingita de Hungara Esperanto-Asocio. Ŝi instruis interlingvistikon en la universitato de la urbo Veszprém (2001-2002).
35. Eszperantó Wikipédia: parlamentano el Budapesto, estis reprezentanto de hungara movado ĉe seminario de AEF en Vieno en 1947.
36. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis 1910 - mortis la 20-an de marto 1974 en Budapeŝto) estis komitatano de UEA, estrarano de HEA kaj de la hungara sekcio de IFEF. Inĝ. Lajos Dér estis aparte aktiva en la fakaj fervojistaj rondoj kaj kunlaboris en la redaktado de fervojistaj terminaroj en la Internacia kaj pluraj naciaj lingvoj. Inĝ. Dér estis prezidanto de la Centra Fervojista Esperanto-Fakgrupo kaj unu el la fondintoj de la Fervojista Esperanto-Klubo "Julio Baghy" en Budapeŝto, kies prezidanto li estis ĝis sia morto, veninta kiel sekvo de mallonga grava malsano.
37. Eszperantó Wikipédia: (prononco de la familia nomo [DE:vaj]) estis hungara esperantisto kaj hospitalkuratoro. En 1927 aperis de li la unua parto de detala Hungara-Esperanta Vortaro.
38. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantisto, kiu la 26-an de marto 1988 kune kun tri pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
39. Eszperantó Wikipédia: verkinto de Sugestoj por kompletigo de la jura/duplomatia terminaro (1984), forpasis 94-jara, la 30-an de oktobro 1999, en Budapeŝto.
40. Eszperantó Wikipédia: En sia 60-a jaro (1956), post fino de lingvokurso li ligiĝis aktive al la Esperanto-movado. Lia kluba agado en Debreceno estis aktiva kaj altnivela. Surbaze de korespondado kun fakkuracistoj en aliaj landoj li faris multajn valorajn kaj utilajn prelegojn, temoprezentojn por la klubanoj. Post la perdo de sia maldekstra piedo – jarojn antaŭmorte – li fariĝis ligita al lito, tamen li daŭrigis plu sian Esperantan korespondadon, eĉ pli intense. Li interŝanĝis longajn leterojn kun kelkaj okcidentlandaj esperantistoj pri interesaj fakaj temoj kaj samtempe kun aliaj gesamideanoj pri religiaj demandoj- ĉar li estis presbitero ĉe la kalvinana komunumo apartenanta al preĝejo sur la placo Árpád en Debrecen. Liaj leteroj enhavis bibliajn klarigojn, pritraktojn, pensojn tra longaj leteroj. Li skribadis koresponde ĝis la tago de sia morto.
41. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis la 15-an de julio 1968) estas hungara esperantisto. Laŭ la stato de 2017 li estas estrarano de Hungaria Esperanto-Asocio.
42. Magyarországi Eszperantó Szövetség honlapja: Evva Margit amellett, hogy 22 éven keresztül volt a Magyarországi Eszperantó Szövetség vezetőségi tagja, éveken keresztül látta el a Honismereti és Helytörténeti Egyesület vezetését, aktívan publikált és szerkesztője volt az Abaúji Hírharang című folyóiratnak és az Encsi híreknek. Számos nemzetközi konferencia megszervezésében vett részt, amelyek közül a legemlékezetesebb a néhány évvel ezelőtt megtartott Rákóczi Konferencia volt. Hallgatóit mindig úgy szólította meg, hogy „mi abaújiak”. Lokálpatriótaságát mi sem bizonyítja jobban, minthogy ízig-vérig néhány generáción keresztül kötődött Encshez és a családi múlthoz. Felmenői: Ragyolci Csoma József anyai ágon és Evva András, dédapja, az MTA levelező tagjai voltak, továbbá egyik nagybátyja színigazgató volt a régióban. Ő maga tagja volt a Magyar Heraldikai és Geneanalógiai Társaságnak, a Kazinczy Társaságnak és a Fáy Társaságnak. 2007-ben alapította meg az Abaúji Honismereti Egyesületet, amelynek haláláig tagja volt és itteni tevékenysége elismeréséül kapta meg az „Encs kitüntetettje” érdemérmet és 2014-ben az elismerő emlékérmet a „Honismereti Munkáért”; 2014 novemberében különdíjat kapott gyermekkori visszaemlékezésiért Devecserről és Mezőzomborról. Evva Margit nem titkolta munkája nehézségeit sem. Beszélt az anyagi jellegű problémákról, a fiatalok aktivitásáról és hálásan emlékezett a pedagógusokról, akik hosszú éveken keresztül vele együtt dolgoztak. Noha kiváló volt az együttműködése a szomszédos megyékkel (Borsod, Abaúj és Zemplén), mindig igyekezett elmondani és felvillantani 1000 éves vármegyéjük régi dicsőségét. Munkájába bevonta Kércsi Tibort, a Művelődési Ház igazgatóját és személyesen kért és kapott anyagi támogatást az Emberi Erőforrások Minisztériumának miniszterétől, Balog Zoltántól. Lokálpatrióta tevékenységét külföldön is elismerték. Így lett díszpolgára a lengyelországi Lutz városának. A honismereti anyagok nagy részét a Sárospataki Könyvtárban őrzik és bocsátják az érdeklődők rendelkezésére. Most, hogy 84 éves korában végleg elbúcsúzott tőlünk, bízunk benne, hogy széleskörű tevékenységét a fiatalok és egykori pedagógus kollégái nem hagyják veszendőbe menni és sikerrel folytatni fogják.
43. Született: 1926. július 18-án Medgyesegyházán Vezető: az ERE -nek: 1970-ben alapította meg az ERE csoportot Eszperantista: 1961 óta foglalkozott az eszperantóval (1961–1970-ig a Konkordo, majd 1970–2013-ig az ERE csoportban) 1963-ban tette le az eszperantó "A" vizsgát. Mivel foglalkozott a nyugdíja előtt: a KFKI-ban dolgozott lakatosként és precíziós hegesztőként 2013. szeptember 15-én, 87-ik évében halt meg
44. Eszperantó Wikipédia: (farkaŝ), hungaro, elektromuntisto. Naskiĝis 1903 en Nagyvárad (nun Oradea Mare en Rumanujo). Esperantisto de 1923. Estis tre fervora laboranto, plurfoje centra sekretario, vicprezidanto de HESL en la postmilitaj jaroj. Multaj kursoj, paroladoj.
45. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantistino, kiu en 1993 kune kun Éva Tatár honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
46. Eszperantó Wikipédia: Ŝi naskiĝis en Budapeŝto, la 15-an de oktobro 1943. Ŝia patrino estis kemiisto, ŝia patro kuracisto; unu el la fondintoj de la hungara reŭmatologio. Li mortis en la Dua Mondmilito. La bazan lernejon kaj la gimnazion ŝi frekventis en Budapeŝto. Inter 1962 kaj 1968 ŝi frekventis la Budapeŝtan Medicinan Universitaton „Semmelweis”. Kiel ano de studenta fakrondo ŝi laboris en la Instituto de Histo- kaj Evoluscienco. Kiel 6-a jara studentino ŝi estis oficiro de la ambulancservo. Julianna komencis labori en la Ĉefurba Hospitalo István, en la sekcio de Oftalmologio, kaj restis tie de 1968 ĝis 1975. En 1975 ŝi fariĝis oftalmologia ĉefkuracisto. Ŝi instruis en faklernejoj, kaj en fakaj mezlernejoj, oftalmologiajn fakasistantojn, kaj partoprenis en la fondo de instruado de la optometriistoj en Hungario.
47. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Éva Farkas-Tatár. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 24.) „Aŭdante aŭ legante pri Éva Farkas-Tatár (por hungaroj Éva néni, Onjo Éva) mia unua penso estas ĉiam la hungariaj Esperanto-radielsendoj en kiuj ŝia pura kaj agrabla voĉo servis kiel modelo por multaj aŭskultantoj. Ŝi estis por mi, Katalin la unua fonto de parolata Esperanto, kaj mi estis bonŝanca pro tio. Ŝi konatiĝis kun Esperanto en 1962 kaj ekde tiam aktive partoprenis en la movado, trejniĝis kiel Cseh-instrusito, gvidis Cseh-kursojn dum multaj Universalaj Kongresoj kaj aliaj aranĝoj en Francio, Finnlando, Bulgario kaj Hungario.”
48. Eszperantó Wikipédia: (1921-2000), tradukisto kaj redaktoro, mortis la 7-an de aŭgusto en Budapeŝto. El pli ol 1500 paĝoj de liaj poeziaj tradukoj (el la hungara kaj pli ol dekduo da aliaj lingvoj) nur parto aperis, i.a. en Hungara Vivo, La KancerKliniko kaj en Eŭropa Poezio en Esperanto (1995-), kiun li mem redaktis. Li estis membro en la Budapeŝta Medicina Esperanto-Fakgrupo.
49. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Judit Felszeghy. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „Post supergrada ŝtata lingvoekzameno pri Esperanto, mi diplomiĝis en 1990 kiel Esperanto-instruisto, okazigita de Hungara Esperanto-Asocio. Poste mi partoprenis kursojn pri instruado (Projekto Klera, Kultura Centro Esperanto) gvidata de D-ro Katalin Kováts kaj D-ro Giorgio Silfer. Mi instruas Esperanton, ĉefe grupojn de plenkreskuloj, ekde 1994, ĝis 2000, kadre de Kultura Centro Esperantista, Kooperativo de Literatura Foiro, en Svislando; poste, ĝis 2007 ĉe Lingvo-Studio kaj Eszperntó Alapítvány, en Hungario, plej ofte en Budapeŝto. En la jaro 2012 en universitato SzTE –JGyPK, en urbo Szeged mi instruis komunikadon. Nun, mi preparas lernantojn por lingvoekzameno en budapeŝta lingvolernejo, Hajtómű Nyelviskola For Bt.”
50. Eszperantó Wikipédia: (pron. fenjveŝi), naskiĝis en 1917, mortis la 12-an de januaro 2005 en Budapeŝto. Li estis longtempa laborinto en la Hungara E-Asocio, fakdelegito pri geografio, historio kaj naturismo, kaj redaktoro de la bulteno Naturista Vivo. Aktive esperantigis beletrajn kaj fakajn tekstojn, precipe por Hungara Vivo.
51. Eszperantó Wikipédia: Li aktivis en la Esperanto-movado unue en sia junaĝo. Membro de UEA ekde 1928, delegito 1932-1934. En 1964 li reaktiviĝis kaj denove aliĝis al UEA en 1970. Li aktivis precipe kiel instruisto en la E-fako de la universitato ELTE en 1977-1978. Honora membro de HEA ekde 1991.
52. Eszperantó Wikipédia: (fidler), hungarino, oficistino de keramikfabriko. Naskiĝis en Pécs. Paroladoj kaj kursoj. Artikoloj precipe en Katolika Mondo, Espero Katolika kaj Katolika Vivo. Plej persista propagandisto en Pécs. (V. H. Heroldo, 1930. N-o 6.)
53. Eszperantó Wikipédia: (fiŝer), d-ro, inĝeniero, kemiisto. Nask. 12 apr. 1904 en Temesvár en Hungarujo (nun Timişoara en Rumanujo); la patro estis germana, la patrino hungara. Artikoloj por kemiaj gazetoj; bonfara laboro inter blinduloj. E-isto de 1927. Vizitis la int. ped. kurson de A. Cseh en Arnhem, jul. 1930. Li instruis E-n laŭ Cseh-metodo dum 2 jaroj gvidante 36 kursojn (ĉefe en Norvegujo) kun ĉirkaŭ 1500 partoprenantoj kaj faris 50 prelegojn en E antaŭ ĉirkaŭ 5000 personoj. Partoprenas ankaŭ la skoltan E-movadon.
54. edukado.net: Biblioteko/Panteono: György Fleender. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „Georgo estas konata hungara esperantisto, kaj ni enpanteonigas lin okaze de lia hodiaŭa 80-jara datreveno. Momente lia biografio estas mankohava, sed ni esperas ricevi de li mem pli kompletan vivpriskribon. Laŭprofesie li estis instruisto kaj juristo. Pri Esperanto li okupiĝas ekde la jaro 1966. Krom la sukcesa trapaso de ŝtataj kaj movadaj lingvoekzamenoj pri Esperanto li finis la Esperanto-fakon de la universitato Eotvos Lorand (ELTE) en 1992. Li estas membro de HEA ekde 1966 kaj membro de ILEI ekde 1989, gvidas Esperanto-klubon en Békéscsaba. Georgo instruis Esperanton en bazlernejo kaj metilernejo ekde 1970, en mezlernejo inter 1989 kaj 1996. Poste li instruis private.”
55. Eszperantó Wikipédia: hungaro, tajloro naskiĝis en 1853. Mortis 66-jara en Budapeŝto en la 14-a de oktobro 1919. Kasisto de HES dum multaj jaroj, ĉefdelegito de UEA en Budapeŝto. Tradukis la romaneton Fantomo en Lubló de Mikszáth. "Pro Esperanto li ofte ne zorgis pri sia propra tajlora negoco, kio kaŭzis multan ĉagrenon al lia familio" (Hungara Esperantisto, nov 1919.)
56. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Elisabetta Vilisics Formaggio. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 24.) „Mi naskiĝis en Hungario (1934), tie mi plenumis miajn studojn kaj akiris instruistan diplomon pri beletro. Mia gepatra lingvo estas la hungara, lingvo sola kaj izola meze de la grandaj lingvofamilioj en Eŭropo. En la lernejo mi lernis komence la germanan, kiu tiam estis la ĝenerale instruata fremda lingvo en mia lando, kaj poste la rusan, kiu - kaŭze de politikaj ŝanĝoj - anstataŭis la germanan, kiel nova, laŭdeva studobjekto. La unuaj informoj ricevitaj pri Esperanto (1957) forte impresis min. La sciigoj pri ĝia sennacia karaktero kaj pri ĝia relativa simpleco kaj reguleco elvokis tujan entuziasmon. Mi eklernis ĝin el pruntita lernolibro, kaj post unu jaro mi trapasis baznivelan ekzamenon antaŭ Julio Baghy. En 1959 mi ĉeestis la 44-an Universalan Kongreson en Varsovio, kaj en la sama jaro mi organizis pri-Esperantan studgrupon por lernantoj en la instituto, kie mi eklaboris antaŭ nelonge.”
57. Eszperantó Wikipédia: frekventis mezlernejon en Budapeŝto, poste li lernis juron en Universitato de Budapeŝto, krome li aliĝis al la katolika societo. Li finbatalis la unuan mondomiliton. Dum la Hungara Sovetrespubliko li estis arestita. Ekde 1920 li laboris en diversaj kristanaj movadoj, krome li estis elektita parlamenta deputito. En 1928 li aliĝis al la katolikaj esperantistoj. Li kunfondis la Hungaran Katolikan Esperanto-Societon. Foje li parolis pri Esperanto en la parlamento. Post la 2-a mondmilito li okupiĝis pri komercado de lignaĵoj. Inter 1947-1949 li estis delegito de UEA en Balatonfűzfő.
58. Ivan Gennagyjevics Sirjajev – Kökény Lajos – Bleier Vilmos – Kalocsay Kálmán: Eszperantó Enciklopédia: Jenő Fuchs. www.eventoj.hu (eszperantóul) (1933) (Hozzáférés: 2021. május 15.) „hungaro, d-ro, advokato. Nask. en 1878 en Nagydobos. E-isto de 1909, kiam li fondis grupon en Mátészalka kunlabore kun A. Marich. Del. de UEA en M. de 20 jaroj. Estis kunlaboranto de La Verda Standardo. Tradukis el la hungara Elektitaj Poemoj de Petöfi, 1910, 55 p. Trad. centojn da poemoj plejmulto en manuskripto, i. a de Petofi: Johano, la Bravulo.”
59. Eszperantó Wikipédia: (Stefano) estas hungara esperantisto, kiu la 19-an de aprilo 1986 kune kun Szilárd Bálint kaj ses pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
60. Ivan Gennagyjevics Sirjajev – Kökény Lajos – Bleier Vilmos – Kalocsay Kálmán: Eszperantó Enciklopédia: Ilonka Galambos. www.eventoj.hu (eszperantóul) (1933) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „hungarino, E-­instr. Loĝis en Kispest. Ekde 1932 gvidas kursojn en urboj de Danujo laŭ Cseh-metodo. Gale (gejl) Walter A., anglo, ko­lonelo. Nask. 9 nov. 1855, mortis 20. dec. 1924. En la brita armeo 1875-1911 (21 jarojn en Hindujo). E-istiĝis en 1907. Multa literatura laboro sub plumnomo Ŭoago. Citinda estas lia Konkordanco al Sentencoj de Salomono kaj manuskripta Konkordanco al Marta (ĉe BEA).”
61. Eszperanto Wikipédia: (mortis la 20-an de septembro 1977 en Pécs, Hungario) estis hungara esperantisto, kiu multe aktivis en la hungara Esperanto-movado, precipe sur la turisma kampo, kie li iniciatis i. a. la konatan aranĝon IREN.
62. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis la 25-an de decembro 1927 en Pribeta - mortis la 14-an de februaro 2003 en Nové Zámky) estis slovakia hungaro, dumviva UEA-membro, delegito kaj fakdelegito, estrarano de slovakiaj regionaj organizoj ESO kaj OSES, mezlerneja profesoro, E-instruisto, organizanto de Ĉedanubaj Renkontiĝoj, aŭtoro de ŝercaj aforismoj kaj poemoj.
63. Eszperantó Wikipédia: (1892 en Budapeŝto – 20-a de oktobro, 1918) estis frua hungara esperantisto kaj komercisto. Redaktis kelkajn jarojn "H-landa Informilo", "Verda Radio", kaj "H-lando". Kelkaj originalaj poemoj, tradukaĵoj.
64. Eszperantó Wikipédia: (Stefano, naskiĝis en 1948) estas hungara esperantisto. Inter la jaroj 1994 kaj 1998 li funkciis kiel prezidanto de Hungaria Esperanto-Asocio. Profesie li estas ekonomo.
65. Eszperantó Wikipédia: (Andreo) estas hungara esperantisto, kiu la 19-an de aprilo 1986 kune kun Szilárd Bálint kaj ses pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio
66. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis la 23-an de novembro 1925 en Newark (Nov-Ĵerzejo), Usono - forpasis la 19-an de oktobro 2008[1]) estis arkeologo kaj aŭtoro de pli ol 1800 artikoloj, recenzoj, beletraĵoj kaj tradukoj en Esperanto. Li lernis Esperanton en 1946, edziĝis al hungarino kaj ekloĝis en Veszprém (urbo) (Hungario) en 1971. Li laboris en la loka muzeo. Liaj du filoj Daniel Lariko kaj David Alko denaske parolas Esperanton.
67. Eszperantó Wikipédia: naskiĝis la 4-an de aŭgusto 1974, do nun 47-jara estas hungara filologo kaj esperantisto. Denaska esperantisto (kio eĉ videblas en lia nomo), kiel filo de la gepatroj usonano Bernard kaj hungarino Eva Golden, kun la samlingva frato David Alko, li laŭ la broŝuro La teamo de TEJO sin prezentas de 1997–1999 "tamen travivis belan, trankvilan infanaĝon, kun neniu renkontiĝo. Lia ekaktiviĝo okazis" en 1990, en aĝo de 16 jaroj, "per rapida salto de foj-foja partoprenado" de junularaj esperantistaj aranĝoj "al organizado". Post fino de la mezlernejo, en Budapeŝto li studis la hungarajn lingvon kaj literaturon, filozofion kaj "ankaŭ Esperanto estis unu el liaj studfakoj", en kiu li diplomiĝis en 2002.[1] Ekde 1995 li plurajn jarojn estis la prezidanto de Hungara Esperanto-Junularo (HEJ), de 1997 ĝis 1999 estis komisiito pri seminarioj de TEJO (alte subvenciitaj de la Konsilio de Eŭropo), kaj krome estis ĝenerala sekretario de la IJK 1999 en Veszprém.
68. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantisto, kiu la 23-an de marto 1985 kune kun Józsefné Batta, Gyula Bénik kaj ok pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
69. Eszperantó Wikipédia: estis aktiva hungara esperantistino. Ŝi estis la edzino de la komercisto kaj same esperantisto Pál Tolnai, gvidis kursojn kaj tradukis novelojn (laŭ „Hungara Heroldo“, 1930, n-ro 5). Ekde 1928 ŝi estis estraranino de Hungarlanda Esperanto-Societo, kaj ofte en la periodaĵo „Hungara Heroldo“ mem publikigis recenzojn pri verkoj de la Esperanto-literaturo. Dum la dua mondmilito ŝi post sia juda deveno estis transportita al la koncentrejo Lichtenwörth, kie ŝi mortis la 5-an de aprilo 1945 - du tagojn post la liberigo de la koncentrejo.
70. Eszperantó Wikipédia: (1934) estas hungara esperantisto, inĝeniero kaj ekonomikisto. Li instruis en la Teknika kaj Ekonomika Universitato de Budapeŝto. Li laboris kiel fakinĝeniero kaj direktoro en hungaraj fervojdirekcioj. Li lernis Esperanton en 1958. Li estis aktivulo de diversaj esperantistaj fervojistaj asocioj el la 1950-aj jaroj al la 1990-aj jaroj. Li ĉefe aktivulis por IFEF eĉ komence de la 21a jarcento.
71. Eszperantó Wikipédia: (pseŭdonimo Parvus Piscis) hungaro, privatoficisto. Naskiĝis en la 18-a de julio 1905. Esperantisto de 1923. Li eklaboris en la laborista Esperanto-movado, instruis Esperanton depost 1924, precipe progresantojn. Li verkis propagandajn artikolojn, faris paroladojn. Sekretario de HESL du jarojn. Depost 1930 aktivulo ankaŭ en HES; aranĝis literaturajn vesperojn, kunlaboris al Hungara Heroldo, Lingvo Internacia, al Hungara Antologio (1932). Verkis artikolon pri Hodler por la Enciklopedio de Esperanto, kuntradukinto kun Ladislao Somlai-Spirer de Printempo de Morto de Lajos Zilahy, 1947.
72. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantistino, kiu la 26-an de marto 1988 kune kun tri pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
73. Eszperantó Wikipédia: (Francisko, naskiĝis la 2-an de oktobro 1884 en Vámosgyörk – mortodato nekonata) estis hungara esperantisto kaj profesoro de lingvoj. Li en la movado konatiĝis per multaj propagandaj paroladoj kaj artikoloj pri Esperanto en la hungara kaj per ampleksa instruado de Esperanto. Li gvidis la okazigon de la Hungaria Esperanto-Kongreso de 1926 en Gyöngyös en 1926.
74. Eszperantó Wikipédia: Sándor HORVÁTH (Lábatlan, Hungario, 1940) estas hungara esperantisto, profesie maŝinfaka inĝeniero, nun pensiulo. Esperantisto de 1957. Kontribuas al esperanto Vikipedio per la nomo Vikipediisto:Aleksandro
75. Eszperantó Enciklopédia: estas hungara esperantistino, kiu la 26-an de marto 1988 kune kun tri pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
76. Eszperantó Wikipédia: (Francisko, naskiĝis la 2-an de oktobro 1884 en Vámosgyörk – mortodato nekonata) estis hungara esperantisto kaj profesoro de lingvoj. Li en la movado konatiĝis per multaj propagandaj paroladoj kaj artikoloj pri Esperanto en la hungara kaj per ampleksa instruado de Esperanto. Li gvidis la okazigon de la Hungaria Esperanto-Kongreso de 1926en Gyöngyös en 1926.
77. Eszperantó Wikipédia: estis hungara esperantisto kaj presisto. Li estis prezidanto de Hungara Esperantista Societo Laborista (HESL) kaj redaktanto de Antaŭen. Li loĝis en Budapeŝto.
78. Ivan Gennagyjevics Sirjajev – Kökény Lajos – Bleier Vilmos – Kalocsay Kálmán: Eszperantó Enciklopédia: Sári John. www.eventoj.hu (eszperantóul) (1933) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „hungarino, oficis­tino. E-isto de 1929. Bibl. de HES kaj sekr. de la ekzamena komitato: Gvidas kursojn laŭ Cseh-metodo.”
79. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis la 19-an de aŭgusto 1886 en Debrecen) estis hungara juristo kaj urba konsilisto en Debrecen. István esperantistiĝis en 1903 kaj estis la unua esperantisto en sia naskiĝurbo. Tie elkreskis vigla Esperanto-movado el lia amika kaj konatula rondo. Li estis la unua prezidanto de loka Esperanto-grupo, kaj ankoraŭ estis prezidanto en 1933, tiam la Enciklopedio de Esperanto aperis. En 1905, István tradukis poemon al Esperanto por Lingvo Internacia.
80. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantisto, kiu la 19-an de aprilo 1986 kune kun Szilárd Bálint kaj ses pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
81. Ingheniero – instruisto de tekniko Li estis membro de HEA en urbo Tatabánya ghis lia transloghigho (1970 –2001) Li estis Regiona Prezidanto de HEA en Departamento Komárom – Esztergom. (1972 - 2001) fakdelegito de UEA pri mashino (1981 -. 2005) Okupighis pri esperanto instruado, tradukado de turismaj informiloj, kaj reviziado – ampleksigo de uzendaj esperanto vortostokoj. Tatabánya, la 16-an de novembro 2013. La nekrologon faris: Péter Tihanyi UEA-kodo: tiha-z afergvidanto en la loka grupo
82. Eszperantó Wikipédia: (pseŭdonimoj Q kaj Kagge), naskiĝis la 14-an de decembro 1913 en Szeged, estis hungara lingvisto kaj oficisto. Karczag estis esperantisto de 1932. Li estis ĉefkunlaboranto de Literatura Mondo, "Bibliografia Gazeto" kaj "Lingvo Libro": en tiuj publikaĵoj de li aperis recenzoj, kritikaj kaj lingvaj eseoj. Krome li funkciis kiel ĉefkunlaboranto de la Enciklopedio de Esperanto, publikigita en 1934.
83. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis la 17-an de marto 1968 en Budapeŝto) estas hungara redaktoro, konsultanto, manaĝisto, lingvoinstruisto kaj esperantisto. En 2016 li estis redaktoro de la revuo Esperanto. Liaj fakoj estis politika scienco, historio kaj Esperanto ĉe la universitato ELTE, kie li finstudis en 1991. Kaszás estis aktiva en la junulara Esperanto-movado kiel estrarano de Hungara Esperanto-Junularo kaj Tutmonda Esperantista Junulara Organizo (1997–1998). Li estis prezidanto de LKK de la 55-a IJK en Veszprém, Hungario. En 2016 li laboris kiel la redaktoro de la oficiala organo de UEA, revuo Esperanto[1], kaj kiel konsultanto. Antaŭe li laboris por registaraj instancoj, ne-registaraj organizaĵoj kaj komercaj entreprenoj en diversaj kampoj, kiel ekz. junulara politiko, ekologia manaĝado, internaciaj rilatoj. Li doktoriĝas en la Universitato Andrássy. Li estis membro de la hungara UNICEF-komisiono inter 2012-2019. Kaszás vivas en partnereco kaj loĝas en Budapeŝto.
84. Eszperantó Wikipédia:Li havis E-ekzamenon de HEA je grado C (supera) kiel arttradukanto kaj pedagogo; li estis dumviva membro de HEA. individua membro de UEA, membro de la Budapeŝta Medicina Esperanto-Fakgrupo, Amika Societo de Kolomano Kalocsay, ILEI; li estis internacia komitatano de Mondpaca Esperantista Movado (MEM); dum pluraj jaroj li estis prezidanto de la Hungaria MEM-sekcio. Li estis honora membro de HEA, de la Esperanto-Asocio de Kecskemét kaj ĝia regiono, de la Superintensa Esperanto-instrua Asocio | Fiŝklubo en Hungario. Oni distingis lin per MEM-insigno dufoje. Li instruadis, orgnizis klubkunvenojn, prelegadis, estis redaktoro-eldonanto de la Hungaria MEM-Informilo, kontribuanto de VIDLING (ideografia lingvo), kies iniciatinto estas prof. Emeriko Mirko Marcetta; Kereszthegyi estis kontribuanto kaj redaktanto de la Turista Kantaro, Turista Kantaro 2, Triopa Kantaro, Kvara Kantaro. La serio estas unika pro sia amplekso. Revuo Esperanto nekrologis pri li en eldono 1199 (jaruaro 2007).
85. Eszperantó Wikipédia: estis hungaro, oficisto de la urbo Bratislavo (Slovakio). Naskiĝis la 2-an de januaro 1888 en Solymár (Hungario). E-isto de 1919 UEA CD-Helpanto. Instruis oficiale E-n en burĝa knabina lernejo 1925-1930.
86. Eszperantó Wikipédia: (antaŭ la unua mondimilito: KRAUSZ; naskiĝis la 24-an de februaro 1889 en Kassa) estis hungara esperantisto kaj aerĉefinspektoro. Li fariĝis esperantisto de 1908 dum sia soldata servo en Wien. De 1909 ĝis 1912 li fervore laboris en Bratislavo. En 1918 li kunfondis Hungaran Esperantiston. En 1922 li gvidis la unuan oficialan kurson ĉe la hungara polico.
87. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantistino, kiu la 23-an de marto 1985 kune kun Józsefné Batta, Gyula Bénik kaj ok pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio
88. Eszperantó Wikipédia: hungaro, komercisto. Naskiĝis 15 aprilo 1900 en Miskolc (Hung.) Ellernis E-n en 1921 en Miskolc, daŭrigis la E-an laboron en Freiberg i. S. De 1923 agadas en la vienaj E-aj grupoj, precipe en Danubio. Estis estrarano de AED ktp. Kunfond. kaj gvidanto de la EG de la Naturamikoj. Artikoloj en HDE. La Socialisto kaj Sennaciulo, precipe pri naturamika movado.
89. Eszperantó Wikipédia: naskiĝis la 25-an de februaro 1921 en Hungario; mortis la 5-an de marto 2002 en Neuwied apud Koblenz) estis germana-hungara esperantisto. Laŭ profesio, li estis gimnazia instruisto pri la latina lingvo. Li eklernis Esperanton kiel junulo en Hungario kaj translokiĝis al Okcidenta Germanio post falo de la Hungara revolucio de 1956. Li iniciatis esperantistan helpagadon por lepruloj, kolektante (i.a. per dulingvaj glumarkoj "Helpu al la lepruloj") pli ol 35.000 € por tiu celo. De ĉirkaŭ 1970 ĝis 1992 li estis landa reprezentanto de IKUE en Germanio. En 1992 la Germana IKUE-Sekcio nomumis lin honora membro. Li verkis multajn gazetartikolojn pri Esperanto, ofte instruis la lingvon kaj gvidis ĝis sia morto malgrandan Esperanto-grupon en Koblenz.
90. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis 1911 - mortis la 28-an de septembro 1976 en Budapeŝto) estis hungara esperantisto. Dum multaj jaroj li estis sekretario de Hungara Esperanto-Asocio; kaj en la jaro 1966, en Budapeŝto, li funkciis kiel sekretario de la Loka Kongresa Komitato de la plej multnombra UK en la postmilita periodo.
91. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis 1911 - mortis la 20-an de majo 1977 tragike en Novi Sad) estis esperantisto, emerita juĝisto, vortaristo. Li esperantistigis en 1932, multe verkis pri Esperanto en lingvaj gazetoj, kunlaboris en La suda stelo kaj Jugoslavia esperantisto, prelegis, tradukis, gvidis E-kursojn. Li verkis Esperanta-hungara vortaro (1957),kompilis vortaron serbokroatan-hungaran kaj ĉefredaktis enciklopedian vortaron samdirektan.Sub la pseŭdonimo Ch. Forge, Kovaĉ verkis ankaŭ Propono por sporta terminaro kaj en manuskripta formo postlasis kelkajn aliajn fakajn terminarojn.
92. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Márta Kovács. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „(1958) diplomiĝis en 1981 pri la hungara kaj franca filologio kaj Esperanto, ŝi verkis sian diplomlaboraĵon pri la analizo de Kvinlanda Pedagogia-Didaktika Eksperimento. Ŝi instruas en gimnazio. Ŝi gvidis somerajn E-kursojn en Bulgario, Finnlando, Ukrainio, Slovakio ktp.; estis kunorganizanto de Internaciaj Metodikaj Seminarioj en la 80-aj jaroj; instruis metodikon por E-instruontoj.”
93. Eszperantó Wikipédia: hungaro, pens. ŝtata fervojoficisto; instruisto de stenografio. Naskiĝis en la 31-a de decembro 1879 en Jászberény. Esperantisto de 1904 kaj eklaboris por Esperanto en Fiume (nun en Italujo). Multaj paroladoj kaj artikoloj, propagando inter la stenografoj kaj fervojistoj. En 1929 broŝuro pri Esperanto ĉe la fervojoj. Redaktoro de eta gazeto Revuo, 1932-33.
94. Eszperantó Wikipédia: (Johano, naskiĝis la 19-an de oktobro 1884 en Mezőzombor, naskiĝdato ankoraŭ ne konata) estis hungara esperantisto kaj grekkatolika pastro. Interalie li verkis propagandan broŝuron pri Esperanto en 1911, en 1922 estis eldonisto kaj redaktisto de Katolika Revuo, kaj en la hungara lingvo publikigis multajn artikolojn pri Esperanto.
95. Eszperantó Wikipédia: estis posedanto de esperanta librejo, kiu estis la unua librovendejo en Hungario, kiu apogis la disvastigon de Esperanto. La bonfamo de la firmo multe helpis al la Esperantista afero. La librovendejo, kiu situis en la strato Kamermayer Károly 3 en Budapeŝto estis ofte renkontejo de la ĉefurbaj kaj provincaj Esperantistoj. La firmo aranĝis en 1911 literaturan konkurson. Ĝi eldonis diversajn gramatikolibrojn kaj vortarojn, sciencajn verkojn de Vörös, multajn propagandilojn, glumarkojn, insignojn ktp. Posta posedanto estis Rezső Kókai.
96. Eszperantó Wikipédia: estis hungara posedanto de librovendejo kaj esperantisto. Li naskiĝis en 1879 en Budapeŝto. Dum multaj jaroj li estis komitatano de Hungarlanda Esperanto-Societo. Li faris multon por la disvastigo de Esperanto pere de sia firmo, kolektis la Esperanto-librojn aperintajn en Hungario kaj eldonis listojn pri ili. (Ludoviko Kókai)
97. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Ernő Könczöl. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „Könczöl Ernő, instruisto de Esperanto en la nord-hungara urbo Eger, prezidanto de la loka Klubo Verda Stelo Eszperantó Klub forpasis la 29an de junio 2014. Nia redakcio esprimas siajn profundajn kondolencojn kaj atendas nekrologon, biografian prezenton pri la forpasinta kolego.”
98. Könczöl Ernő barátunk 1934. január 15-én született Galambokon, egy Nagykanizsa melletti faluban, szegényparaszti családban. Iskoláit szülőfalujában, majd Keszthelyen, Budapesten és Szegeden végezte. Zootechnikusi, orosz nyelvű szakfordítói, majd nyelvtanári képesítést szerzett. Mindemellett feltétlenül szólnunk kell arról az eredményes szervező munkáról, amelyet itthon Borsod, Heves és Nógrád megyében folytatott. Hatvan, Salgótarján, Pásztó, Gyöngyös és Eger mellett azok az észak-magyarországi városok, ahol Könczöl Ernő munkája nyomon követhető és egykori tanítványai, eszperantista munkatársai mind a mai napig tisztelettel és szeretettel emlékeznek rá, miként mi, valamennyien a MESZ-ben és az UEA-ban. 1994-ben ment nyugdíjba, mint az egri Wigner Jenő szakiskola tanára. Családi állapota szerint 1962-től nős, felesége, Terike fizika- matematika szakos tanár és 1963-tól egy fiú, Attila édesapja. Unokáit mindig szeretettel és büszkeséggel emlegette. Két testvére van még a Könczöl családban. Az eszperantóval 1970-ben ismerkedett meg és lett a nemzetközi nyelv lelkes, odaadó híve, oktatója és aktivistája. Mint a Magyarországi Eszperantó Szövetség (HEA) tiszteletbeli elnöke, az Egyetemes Eszperantó Szövetség (UEA) tiszteletbeli tagja és az egri eszperantó közösség nevében tisztelettel és elismeréssel búcsúzom Könczöl Ernőtől és külön szeretném megemlíteni, megköszönni azt a több évtizedes rendkívüli szervezői és oktatói munkát, amelyet majdnem fél évszázadon keresztül végzett az eszperantó mozgalom érdekében. 1971-től tagja volt a Magyarországi Eszperantó Szövetségnek; 1973- től az Egyetemes Eszperantó Szövetségnek, majd 1980-2008 között elnökként vezette az egri Verda Stelo csoportot. Számos hazai, nemzetközi és az UEA által szervezett rendezvénynek, világkongresszusnak volt a résztvevője. Ebbéli tevékenységének elismeréséül kapta meg 2013-ban az UEA oklevelet 40 éves tagsága elismeréseként és még ugyanezen év decemberében a zamenhofi ünnepségeken, az eszperantisták legnagyobb ünnepén, a Civil Fórum oklevelét.
99. Eszperantó Wikipédia: (Johano, naskiĝis la 19-an de aŭgusto 1889 en Szekszárd) estis hungara esperantisto kaj profesoro de komerca lernejo. Li estis la gvidanto de la movado en Miskolc, verkis gramatikon (en la gazeto „Reggeli Hírlap“) kaj gvidlibron pri Miskolc.
100. (Pécs, 1965. április 4. -) tanár, eszperantista, zenész, költő, versmondó. Évtizedek óta rendszeresen részt vesz dombóvári rendezvényeken, tagja a nemzetközi hírű Kapos Kórusnak. Kuratóriumi tagja volt a Dél-dunántúli Regionális Alapítványnak, amely 2010-ben, Pécsett létrehozta az Eszperantó emlékfalat, ezzel nemzetközi hírnevet szerezve a dombóvári és egyben a magyarországi eszperantistáknak.
101. Eszperantó Wikipédia: (mortis en la 25-an de marto 2005, en Hódmezővásárhely) estis konata esperantistino. Ŝi lernis Esperanton en jaro 1948, aktive partoprenis en la landa junulara movado, kiel fakdelegito de UEA inter la jaroj 1947-1952. Ŝi laboris, kiel librotenistino ĉe la Urba Konsilantaro dum multaj jaroj. En jaro 1957 ŝi partoprenis oficiale la VI-an Mondjunularan Festivalon en Moskvo kiel membro de la hungara delegacio. Poste ŝi aktiviĝis ĉe la esperantista grupo "Paco" en urbo Hódmezővásárhely kiel sekretariino.
102. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis en 1920; mortis dum trajnvojaĝo la 26-an de decembro 1993 en Poprad, Slovakio) estis fervojista aktivulo en Budapeŝto, komitatano de Hungara Esperanto-Asocio (1963-1981) kaj redaktoro de Hungara Fervojista Mondo (1969-1980).
103. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Géza Kurucz. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 24.) „S-ro Geza Kurucz [:Kuruc] (1936- ), hungaro, emerita gimnazia lingvoinstruisto. Esperantisto ekde 1957. En la jaro 1962 li ricevis pedagogian diplomon kaj ekinstruis en elstara gimnazio Julia Bányai de Kecskemét kaj laboris tie kiel instruisto kaj vicdirektoro ĝis sia emeritiĝo, fine de 1996. Lia edzino, Elizabeta Rajtmar kaj ambaŭ gefiloj, Zoltan kaj Maria parolas Esperanton. Geza Kurucz jam en 1962 komencis instrui Esperanton kiel nedevigan lernobjekton al gelernantoj en la supre menciita gimnazio kaj en la urba kulturdomo al plenkreskuloj, kiujn kaptis la ideo de la internacia lingvo. Ekestis kontaktoj kun diversaj popoloj, sed mankis bone uzebla facillingva materialo, ĉar ne plu aperis La Juna Vivo kaj La Praktiko. Pro tio li turnis sin al la estraro de ILEI kaj HEA kun propono eldoni facillingvan periodaĵon por lernejanoj kaj komencantoj. La ideo estis akceptita kaj en novembro 1972 HEA eldonis provnumeron de Juna Amiko. Pro bonveniga kaj vasta akcepto de la 24-paĝa provnumero HEA decidis aperigi la periodaĵon 4-foje jare. La revueto kolektis kaj aktivigis E-instruistojn kaj iliajn gelernantojn, la redakcio pli kaj pli internaciiĝis. Vaste populariĝis, ekzemple, la Kastora klubo de s-ro J.H.Sullivan. En 1982 pro troa okupiteco de s-ro Geza Kurucz la redaktadon transprenis s-ro Oldřich Kníchal kaj post kvar jaroj s-ro Stefan MacGill.”
104. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis la 1-an de aprilo 1877 en Villány; mortis la 29-an de marto 1955 en Pécs) estis hungara esperantisto. Li estis katolika kanoniko, parokestro de la katedralo en Pécs, direktoro de eklezia kantlernejo. Li esperantistiĝis en 1912. Inter la mondmilitoj li estis gvidanto de la movado en Pécs kaj prezidento de la loka grupo. Li faris katolikajn diservojn kaj paroladojn en Esperanto. Li estis grupprezidanto de Hungarlanda Esperanto-Societo (1924-1928), komitatano (1928-1936) kaj kunprezidanto (1938-1940) de Hungarlanda Katolika Esperanto-Societo kaj protektanto (1936-1944) de Hungara Esperanto-Federacio. En 1937 li estis distingita per la arĝenta Jubilea Stelo.
105. dr. Lehoczky Béláné Pörös Eszter 1945. június 30-án született Pécsett. Az általános és középiskolát szintén Pécsett végezte el. 1967-ben Diplomázott a Pécsi Tanárképző Főiskolán magyar-történelem-orosz szakon. Dombóváron a József Attila Általános Iskolában kezdte tanári pályáját, ahol 1 évet tanított. 1969-ben a dombóvári Apáczai Csere János Szakközépiskolába került. 1974-ben 3 hónapos nyelvi képzésben részesült Moszkvában. 1972-ben magyar nyelv és irodalom szakos, majd 1975-ben orosz nyelv és irodalom szakos középiskolai tanári végzettséget szerzett az Eötvös Loránd Tudományegyetem Bölcsészettudományi Karán. Az 1980-as években német nyelvtanári kiegészítőt tett, rövid ideig tanította is a nyelvet. 2001-ben ment nyugdíjba. 2018. július 8-án hunyt el Pécsett.
106. Eszperantó Wikipédia:(naskiĝis la 11-an de septembro 1970) estas hungara esperantistino aktiva ekde la 1980-aj jaroj. Laŭ la stato de 2017 ŝi estas la ĝenerala vicprezidanto de Hungaria Esperanto-Asocio
107. Eszperantó Wikipédia: (ĉ. 1880), hungaro, antaŭe luterana, poste kalvinana pastro en Bonyhád. Aktiva E-isto ĉefe en la antaŭmilitaj jaroj. Verkis propagandan broŝuron kaj Esperanto-Hungara vortartabelon, ambaŭ en 1910, kompilis Esperanto-ludkartaron en 1920, por servi al Esperanto kaj la pacifismo.
108. Eszperantó Wikipédia: estis hungara esperantisto kaj kuracisto. Antaŭ la unua mondmilito li estis ĉefsekretario kaj poste vicprezidanto de HES. En 1919 li gvidis kurson en la Universitato de Budapest. Li kunaranĝis la Universalan Kongreson en 1929, paroladis en kaj pri Esperanto kaj verkis artikolojn.
109. Eszperantó Wikipédia: (Johano, prononco de la familia nomo [LUcenbaĥer]) estis hungara esperantisto kiu mortis dum la Unua Mondmilito. Li estis lerta tradukisto, interalie de du noveloj de Jókai. Kunlaboris al Juna Esperantisto, La Revuo. Laŭ Germana Esperantisto de Novembro 1914 li servis kiel "Einjährig-Freiwilliger" en "Husaren-Regiment, Rudolf-Kaserne" en Kecskemét. Li apartenis en Berlino al la grupo "Merkur" kaj estis foje menciita.
110. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Stefan Macgill. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „Stefan MacGill - prezidanto de Internacia Ligo de Esperanto-Instruistoj Naskiĝis en Nov-Zelando en 1948. Denaska esp-isto. Kunfondinto de Esperanta Junulara Asocio de Nov-Zelando (1964) kaj aktivulo tie ĝis 1972. Studis en Universitatoj Victoria, Canterbury kaj Massey (69-75), ĉefe geografion. Diplomiĝis instruisto por elementaj lernejoj en 1974. Volontulo(la dua en la programo) en la CO de UEA (1976), oficisto (1977-86).”
111. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis la 8-an de novembro 1936, mortis la 14-an septembro 2015 en Budapeŝto post plurjara malsano, vikidatuma kodo) estis hungara esperantisto kaj doktoriĝinta kemiisto. Li instruis kemion en la universitato de Budapeŝto.Fervora esperantisto, li ankaŭ instruis en la Esperanto-fako de la Filologia Fakultato de la Scienca Universitato Loránd Eötvös (ELTE) kaj prelegis en la Internacia Kongresa Universitato interalie dum la Universalaj Kongresoj de Esperanto en Roterdamo (1988), Brajtono (1989), Vieno (1992) kaj Vilno (2005).
112. Eszperantó Wikipédia: István Mészáros (1950 - 2017) dum pluraj jardekoj estis motoro en la funkciigo de Hungaria Esperanto-Asocio kaj teorie, kaj praktike. Li gvidis la Librovendejon kaj Informcentron de HEA en Budapeŝto, en la Strato Kenyérmező. En la jaro 1983. okaze de la Universala Kongreso de Esperanto, li estis membro, kaj ĉefadministranto de Loka Kongresa Komitato (LKK). En la Centra Oficejo de HEA per urĝa aranĝo li savis la esperantlingvan libro-stokon dum la inundo en la deponejo. Li estis ŝlosilpersono de la Esperanto-Fondaĵo kaj de la Kultura Esperanto-Asocio. Post sia emeritiĝo li regule partoprenis la krean laboron de la Budapeŝta Medicina Esperanto-Fakgrupo (fondita en la jaro 1969). Li estis scienca konsilanto de la Fakgrupo. Li havis grandsignifan rolon en la hungara-esperanta kaj angla-esperanta eldonoj de la Traktato pri Estigo de Eŭropa Konstitucio, I-a kaj II-a partoj. Li redaktis la eminentan, multflankan, enhavoriĉan retejon egalite. Tiu ĉi retejo luktis dum pluraj jaroj por la kapabloevoluiga instruado de la Internacia Pontolingvo Esperanto. Lia aminda, kvieta personeco, lia agado por sia familio kaj por la tuta, esperanta komunumo estas sekvenda ekzemplo por ĉiuj hungariaj, por-esperantaj agantoj.
113. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Mónika Molnár. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 24.) „Mónika Molnár naskiĝis la 28an de julio 1975 en Hungario kaj loĝas ekde 2003 en Svislando. Diplomita instruisto pri informatiko, italaj lingvo kaj literaturo, kinarto, esperantologio kaj interlingvistiko. Laboras en malgranda fondaĵa lernejo "La Granda Ursino" en La Chaux-de-Fonds (www.grande-ourse.ch), instruas matematikon, sciencojn, manlaborojn kaj Esperanton al 6-15 jaraj gelernantoj.”
114. Eszperantó Wikipédia: Stefano) estas hungara esperantisto. Interalie li tradukis La nekonatan dion de Mózsi Ferenc János (1947–2007) el la hungara (la tradukon en 1988 publikigis la eldonejo Fonto).
115. Eszperantó Wikipédia: (Johano) estas hungara esperantisto. Laŭ la stato de 2017 li estas la ekonomia vicprezidanto de Hungaria Esperanto-Asocio.
116. Eszperantó Wikipédia: (Stefano, prononco de la familia nomo [NAdj-MOLnar])) estis hungara esperantisto kaj ŝtatoficisto (en 1930 pensiiĝinta), kiu post 1918 vivis en Győr. Antaŭ la Unua Mondmilito li estis energia laboranto por Esperanto en Pozsony (nun Bratislavo en Ĉeĥoslovakio). Plurajn jarojn li oficis kiel vicprezidento de Hungarlanda Esperanto-Societo (laŭ Heroldo de Esperanto, 1930. N-o 3. paĝo 3).
117. Eszperantó Wikipédia: (Emeriko, mortis 69-jara la 13-an de februaro 1967) estis hungara esperantisto, Delegito de UEA en Budafok dum ĉ. 30 jaroj.
118. Ivan Gennagyjevics Sirjajev – Kökény Lajos – Bleier Vilmos – Kalocsay Kálmán: Eszperantó Enciklopédia: Samu Patai. www.eventoj.hu (eszperantóul) (1933) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „hungaro, d-ro, kurac­isto, „registara ĉefkonsilanto“ Nask. en 1850. Partoprenas la movadon de 1912, estis vicprez. de HES; nun estas la hon. prez. Paroladoj por E, (1. Heroldo, 1930, n-roj l. kaj 7.)”
119. Személyes adatok: Született: 1921.08.11. (4264. Nyírábrány) Lakhelye: II. kerület Bimbó utca Végzettsége: Közgazdász Legmagasabb iskolai végzettsége: Marx Károly Közgazdasági Egyetem (Corvinus Egyetem) Munkahelye: Országos Szövetkezeti Tanács elnöke, Előtte a Szövetkezeti Lakáspolitikai Főosztály vezetője. Családi állapota: házas és két gyermek apja volt (szociológus leánya, és fia) Elhunyt: 2013. november 23-án. Eszperantó munkássága: 1986–1990 HEA főtitkára 1990–1990 Szövetkezeti Eszperantó Szövetség elnöke 1986–1996 IKEO (Intarnacia Korp. Esperanto Org. ) elnöke Kitüntetései, érdemei: 1984. 04.14. A 68. Eszperantó Világkongresszus előkészítésében és lebonyolításában, annak szervezésében kiemelkedő elismerésért kapott emlékérem. (?) Világbéke Eszperantó Mozgalom érdemrend. 2013. szeptember Corvinus Egyetem: 65. év után járó vasdiploma
120. Eszperantó Wikipédia: (Aleksandro, naskiĝis en 1942, mortis en somero 1995) estis hungara esperantisto, kiu funkciis kiel grupestro en Budapeŝto dum 20 jaroj, instruinto, dungito de Hungara Esperanto-Asocio en 1988-1990. Li multe helpis en 1987 la afrikajn aktivulojn, kiujn UEA venigis al Eŭropo por la Varsovia Universala Kongreso de Esperanto.
121. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantistino, kiu la 23-an de marto 1985 kune kun kune kun Gyula Bénik, Jenő Cseszkó kaj ok pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
122. Eszperantó Wikipédia:(mortis la 16-an de januaro 1988) estis radiospecialisto, kiu iniciatis la Esperanto-elsendojn de Radio Budapest en la sesdekaj jaroj. R
123. Eszperantó Wikipédia: (Esperanta persona nomo: Petro; kromnomoj: Poeto, Radozo) estas konata hungara esperantisto, ofte kontribuinta al Hungara Vivo, Hungara Antologio, kunfondinta Fiŝklubon.
124. Eszperantó Wikipédia: (aŭ plene hungare RAGONCZA István, naskiĝis en 1923, mortis fine de aprilo 1977) estis hungara esperantisto. Li estis aktiva esperantisto dum pluraj jaroj kaj i.a. funkciis kiel fakdelegito de UEA en la hungara ĉefurbo.
125. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantisto. Laŭ la stato de 2017 li estas estrarano de Hungaria Esperanto-Asocio.
126. Rostás János 1951.08.28-án született a Dombóvárhoz közeli Vásárosdombón. Alapiskoláit szülőhelyén végezte. 1969-ben végzett Pécsett a Zipernovszki Károly Gépipari Technikumban. Az 1966-ban Budapesten megrendezett 51. Eszperantó Világkongresszus keltette fel érdeklődését az eszperantó nyelv iránt. Középiskolai tanárától, Szűcs Istvántól tanulta meg az eszperantó nyelv alapjait. Visszakerülve szülőhelyére dr. Hidasi János esperes úrral folytatta eszperantó ismereteinek bővítését. Először Budapesten, majd Dombóváron vállalt munkát. 1970-ben nősült, felesége Bóka Márta is eszperantista volt. A 70-es évek elején ismerkedett meg dr. Gyöngyössy György dombóvári eszperantistával, aki MÁV üzemorvos volt és a helyi Eszperantó szakkört vezette. Részt vett eszperantó tanfolyamok és nyelvvizsgák szervezésében. Az 1980-as években ismerkedett meg G. Nagy Róberttel, aki Pécsről hazakerülve 1985-ben kezdett az eszperantóval foglalkozni. 1985-ben alakult a szekszárdi Lengyel Pál Eszperantó Klub, a dombóváriak is látogatták rendezvényeiket. Rostás J. és felesége, G. Nagy R. részt vettek a lengyelországi 72. eszperantó Világkongresszuson Varsóban (ekkor volt 100 éves az eszperantó). 2008-2011 között vezetőségi tagja volt a DURA Dél-dunántúli Regionális Alapítványnak. Az alapítvány 2007-ben indította a A kőbefújt plakátok projektet, melynek keretén belül elkészültek a pécsi Eszperantó Park emléktáblái 2010-ben. A DURA alapítvány 2011-ben Zalaegerszegre került, a dombóváriak DURA Dombóvári Eszperantó Barátok, nem regisztrált civil szervezet néven működnek tovább. Rostás itt is vezetőségi tag. Bővebben: Az eszperantó mozgalom Dombóváron Wikipédia szócikkből.
127. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantisto, kiu en 1991 honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
128. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Enikő Sereghyné Zengő. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „Mi nomiĝas Enikő Zengő Sereghy. Mi naskiĝis kaj vivas en Hungario. Mi estas instruistino de Esperanto kaj germana lingvoj. Mia Esperanto-vivo komenciĝis en la jaro 1979, kiam mi hazarde ekkonis la lingvon. Tiam mi laboris ankoraŭ kiel infanpedagogo en infanĝardenoj. Mi partoprenis tiam diversajn kursojn kaj en Hungario kaj en eksterlando, kaj mi ellernis vere mem la lingvon en Slovakio laŭ la Ĉe-metodo. Mi konatigis la 3-6 jaraĝajn infanojn kun Esperanto kaj kun la germana lingvo en infanĝardenoj, sed mi volis nur elprovi, kiel instrui fremdan lingvon por 3-6 jaraĝaj infanoj. En 1980 mi trapasis superan ekzamenon pri Esperanto kaj en 1991 mi komencis miajn studojn en la fako Interlingvistiko kaj Esperantologio en la universitato de Budapeŝto, kie mi diplomiĝis pri tiuj fakoj en 1989. Ĉar dum tiu periodo mi naskis tri gefilojn por mallonga tempo mi ĉesigis miajn studojn.”
129. Eszperantó Wikipédia: naskiĝis 1924, mortis en majo 1993 en Budapeŝto) estis UEA-fakdelegito pri magio.
130. Eszperantó Wikipédia: konata ĵurnalisto, mortis la 29-an de januaro 2005 en Budapeŝto. Longtempa laborinto en Hungara Esperanto-Asocio, iniciatinto kaj ĉefredaktoro de la iamaj Eszperantó magazin kaj Világ és Nyelv.
131. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantistino. Inter la jaroj 1965 kaj 1967 ŝi funkciis kiel prezidantino de Hungaria Esperanto-Asocio. Profesie ŝi estis kunlaborantino de la Laboristmovada Instituto en Budapeŝto.
132. Eszperantó Wikipédia: naskiĝis 1900 - mortis la 27-a de 27-an de oktobro 1973) estis delegito en Pécs (Hungario), prezidanto de la loka Esperanto-grupo "Sopianae". 50 jarojn s-ro Szirom agadis por la movado
133. Eszperantó Wikipédia: naskiĝis la 25-an de julio 1985, do nun 36-jara - estas hungara esperantistino. Ŝi en 2009 per magistriĝo finis studon pri angla kaj hispana lingvoj kaj literaturoj en la Eötvös-Loránd-Universitato (ELTE) de Budapeŝto, kaj nun estas universitata docento. Por la oficperiodo 2011 ĝis 2013 ŝi elektiĝis kiel membro de la estraro de TEJO - en la posteno de estrarano pri landa agado kaj edukado.
134. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantistino, kiu en 1993 kune kun Józsefné Farkas honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
135. Eszperantó Wikipédia:(Aleksandro, naskiĝis la 15-an de aprilo 1909, mortis 36-jara la 24-an de junio 1945) estis elstara esperantisto en Debrecen, Hungario kasisto de la loka laborista E-movado. Lian nomon memorigis placo en Debrecen en la 1980-aj jaroj.
136. Eszperantó Wikipédia: (Francisko, naskiĝis en 1904, mortis en 1977) estas hungara esperantisto. Inter la jaroj 1947 kaj 1949 li funkciis kiel prezidanto de la Hungara Tutlanda Esperanto-Asocio, antaŭaĵo de la nuna Hungaria Esperanto-Asocio. Profesie li estis ŝtatsekretario kaj anstataŭanto de la nacia financministro.
137. Eszperantó Wikipédia: estas hungara esperantistino, kiu la 19-an de aprilo 1986 kune kun Szilárd Bálint kaj ses pliaj esperantistaj aktivuloj honoriĝis per dumviva honora membreco en Hungaria Esperanto-Asocio.
138. Eszperantó Wikipédia: (naskiĝis en 1959) eklernis Esperanton en 1983, en la jaro de la Universala Kongreso de Esperanto en Budapeŝto, kiam en la naciaj amaskomunikiloj multis la mencioj pri Esperanto, poste partoprenis la fondadon de la "Fiŝklubo" kaj aktivadis tie komence kiel teknika kunlaboranto, sekve kiel help-instruisto kaj la mentoro de la lernantoj. En 1997 dum kelkaj monatoj li laboris en la redaktejo de Eventoj, poste li laboris ĉe la Hungaria Esperanto-Asocio. Tie li instruis Esperanton, cetere laboris en la oficejo kaj librovendejo. Li ellaboris la frazanalizan sencodifinan tradukmetodon.
139. edukado.net: Biblioteko/Panteono: Balázs Wacha. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „Li instruis Esperanton ĉe la altlernejo (nun: universitato) en du formoj. Inter la jaroj 1973-1978 li gvidis specialan seminarion por estontaj klasinstruistoj de komencaj klasoj. Ĝis la jaro 1978 tion ebligis la tutlanda altlerneja instruplano, pro ministerie registrita eksperimenta instruado de Esperanto en la porinstruista altlernejo en urbo Esztergom [Estergom], kiun gvidis Éva TÓFALVY [to:falvi]. Li dum tre mallonga tempo instruis ankaŭ d-rinon Katalin KOVÁTS, kiu poste tamen aŭtodidakte lernis kaj diverskadre studis Esperanton, ĝis doktoriĝo kaj la nuna agado (gvidado de Edukado.net ks.)”
140. Ivan Gennagyjevics Sirjajev – Kökény Lajos – Bleier Vilmos – Kalocsay Kálmán: Eszperantó Enciklopédia: Károlyné Zipernovszky. www.eventoj.hu (eszperantóul) (1933) (Hozzáférés: 2022. február 25.) „hungarino, edzino de univ. prof. Mortis 1923 en Budapest. Estrarano de HES antaŭmilite. Prop. precipe inter feministoj. Monsubtenoj por la movado.”

Források

• Magyarországi Eszperantó Szövetség archívuma -> tagnyilvántartás.
• Bleier Vilmos, Kökény Lajos: Eszperantó enciklopédia - eszperantóul
• Eszperantó emlékhelyek Magyarországon és néhány határon túli településen.
• DURA alapítvány.
• Eszperantó emlékfal
• Rátkai Árpád, A nemzetközi nyelv, a nemzetközi munkáseszperantista mozgalom előzményei és alakulása - 1972
• Rátkai Árpád, A szegedi munkáseszperantista mozgalom létrejötte és megerősödése - 1973 (Szeged : Magyar Szocialista Munkáspárt Csongrád megyei Bizottság Oktatási Igazgatóság, Szeged [Szegedi Ny.] pp. 51–69. ; Klny.: Magyar Szocialista Munkáspárt Csongrád megyei Bizottsága Oktatási Igazgatóságának évkönyve 1972)
• Rátkai Árpád, A munkáseszperantista mozgalom Hódmezővásárhelyen és Medgyesi János tevékenysége - 1974 ISBN (fűzött)
• Rátkai Árpád, A makói munkáseszperantista csoport története. - Kiadta: Makó város Tanácsa V. B. Müv. Oszt. - 1978 ISBN 963 030 527 5
• Rátkai Árpád, A csongrád megyei munkáseszperantisták nemzetközi kapcsolatai a húszas és harmincas években - 1983 (Szeged : MSZMP Csongrád megyei Bizottság, 1983 - 137-151 p ; 24 cm )
• Rátkai Árpád, Esperanto-kolektajxoj en Hungario - 1988 ( Szeged : Rátkai, 1988.- [8] p ; 21 cm)
• Rátkai Árpád, A Magyarországi Eszperantó Szövetség és a nemzetközi nyelvi mozgalom Magyarországon / összeáll. - Budapest : MÉSZ - 1991. 46 p.  ISBN 963 571 422 X
• Rátkai Árpád, A Magyarországi Eszperantó Szövetség nyelvpolitikájáról - 1990 ( Budapest : Magyar Eszperantó Szövetség, 1990 - 4 p ; 22 cm)
• Rátkai Árpád, A Magyarországi Eszperantó Szövetség Szervezeti és Működési Szabályzata - 1993 (Budapest : Magyar Eszperantó Szövetség, 1993.- 8 p ; 22 cm)
• Rátkai Árpád, A Magyarországi Eszperantó Szövetség szervezeti felépítése és az egyéb eszperantó szervezetek - 1994 (Szeged : [s.n.], 1994.- 4, 8 p ; 22 cm )
• Ivan Gennagyjevics Sirjajev – Kökény Lajos – Bleier Vilmos – Kalocsay Kálmán: Eszperantó Enciklopédia: Enkonduko. www.eventoj.hu (eszperantóul) (1933) (Hozzáférés: 2022. február 13.) „Manko en nia literaturo de informlibro, kie Esperantistoj, precipe kursgvidantoj kaj kursanoj, povus senpene kaj rapide trovi koncizajn kaj ĝustajn sciigojn, necesajn al ili pri kio ajn rilatanta al la Esperanto-movado, kie estus koncentrigitaj kaj eternigitaj biografiaj notoj pri kiel eble plej multaj memorindaj agantoj de la movado, kaj cet., igis min entrepreni tiun ĉi malfacilan taskon, al kies plenumo mi dediĉis tutajn jarojn da laborado.”
• edukado.net: Biblioteko: Panteono. edukado.net (eszperantóul) (Hozzáférés: 2022. február 24.)

További információk

• Magyar eszperantisták a Wikipédián
• Magyar eszperantisták az eszperantó Wikipédián
• Magyar eszperantisták az eszperantó Wikipédián 2
• Eszperantisták országonként