מידע נוסף ניתוח דקדוקי - פועל ...
סגירה
- לשון ימי הביניים (יש לשכתב פירוש זה): נעשה בו שינוי נפעל ע"י עצמו.
- עברית חדשה[עממי] התרשם לטובה מדבר מה.
- האם התפעלה מן העוגה שבנה הכין לה לכבוד יום הולדתה.
גיזרון
- מן השורש הכללי פעל. 2. הוא מקרה פרטי של 1
מידע נוסף ניתוח דקדוקי ...
ניתוח דקדוקי |
כתיב מלא | |
הגייה* | |
חלק דיבר | |
מין | |
שורש | פ־ע־ל |
דרך תצורה | |
נטיות | |
סגירה
- [דקדוק] הבניין השביעי של הפועל המתאפיין בתחילית הת- ובדגש חזק תבניתי בעי"ן הפועל.
- בלשון חז"ל, קרוי בניין התפעל גם "נתפעל".
מידע נוסף
- ישנן מספר תופעות המייחדות את בניין התפעל:
- כאשר פה"פ היא האות ז', אזי תשתנה ת' הבניין לאות ד' ויחול שיכול בין פה"פ לעה"פ, כך: שורש ז-ק-נ←התזקן←הזדקן.
- כאשר פה"פ היא האות צ', אזי תשתנה ת' הבניין לאות ט' ויחול שיכול בין פה"פ לעה"פ, כך: שורש צ-ל-מ←התצלם←הצטלם.
- כאשר פה"פ היא אחת משְלוש האותיות: שׁ, ס או שׂ, אזי יחול שיכול ביו פה"פ לבין עה"פ;
- כשפה"פ היא שׂ': שורש: שׂ-כ-ר←התשׂכר←השׂתכר.
- כשפה"פ היא ס': שורש: ס-ל-ק←התסלק←הסתלק.
- כשפה"פ היא שׁ': שורש: ש-א-י\ה←התשׁאה←השׁתאה.
- כאשר פה"פ היא אחת מהאותיות: ת', ט' או ד', אזי תחול הדמות מלאה עם ת' הבניין ובמקום האות שנשמטה יבוא דגש משלים, כך:
- כשפה"פ היא ט': שורש: ט-ל-פּ-נ←התטלפּן←הטּלפּן (גזרת המרובעים).
- כשפה"פ היא ת': שורש: ת-מ-ר←התתמר←התּמר.
- כשפה"פ היא ד': שורש: ד-פ-ק←התדפק←הדּפק.
- בבניין זה מתחוללת תופעת "תשלום הדגש", בה הניקוד של פה"פ משתנה עקב חוסר היכולת לקבל את הדגש התבניתי בעה"פ.
- בבניין התפעל התופעה מתרחשת רק כאשר האותיות הגרוניות א' ו-ר' מתפקדות כעה"פ, ואז תקבל פה"פ קמץ במקום פתח. לדוגמה:
- כאשר עה"פ היא א'; הִתְפַּאֵר←הִתְפָּאֵר, הִסְתַּאֵב←הִסְתָּאֵב, הִתְיַאֵשׁ←הִתְיָאֵשׁ וכו'.
- כאשר עה"פ היא ר'; הִתְפַּרֵק←הִתְפָּרֵק, הִתְגַּרֵשׁ←הִתְגָּרֵשׁ, הִצְטַרֵף←הִצְטָרֵף וכו'.
הערה
סעיף ד' (לעיל): אם פה"פ היא ד' גרידא, ניתן להשאיר את ת' הבניין ולהטות רגיל או להטות לפי הדמות מלאה,אלא שאם פ"הפ היא ת' או ט' תמיד תתחולל הידמות;
כך: "יִתְדַפֵק בִּדְמָמָה" ("הקיץ גוע", חיים נחמן ביאליק) או כך: "יִדּפק".
ובאותיות ט' ות' אך ורק בהידמות;
כך: שורש: ט-מ-ר←התטמר←הטּמר.
וכך: שורש: ת-מ-מ--התתמם←התּמם.