alto
From Wiktionary, the free dictionary
alto1
Etimoloxía: do galego-portugués alto, do latín altus.
Pronuncia: /ˈalto̝/ (AFI)
Adverbio
alto
- A moita distancia, considerada en dirección vertical, do chan ou doutra superficie.
- Exemplo: Subiu moi alto.
- Exemplo: Subiu moi alto.
- [Emitir son] con moita intensidade.
- Exemplo: Fala máis alto.
- Exemplo: Fala máis alto.
Adxectivo
alto (ms: alto; mpl: altos; fs: alta; fpl: altas)
- Que está a moita distancia, considerada en dirección vertical, do chan ou doutra superficie.
- Sinónimos: elevado.
- Antónimos: baixo.
- Que está a un nivel bastante superior ó da media ou ó que é normal e ordinario.
- Exemplo: Os prezos destes produtos son moi altos.
Houbo un alto número de participantes.
- Exemplo: Os prezos destes produtos son moi altos.
- Antónimos: baixo.
- [Son] de moita intensidade.
- Antónimos: baixo.
- De moita importancia ou categoría.
- Observacións: Colócase xeralmente diante do substantivo ó que acompaña.
- Antónimos: baixo.
- Próximo ó nacemento, principio ou orixe [dunha época histórica, do desenvolvemento dunha lingua, etc.].
- Exemplo: A alta idade media.
O alto alemán.
- Exemplo: A alta idade media.
- Observacións: Colócase xeralmente diante do substantivo.
- [Estación ou temporada turística] en que hai máis afluencia de xente.
- Antónimos: baixo.
- (Música) Que ten unha alta frecuencia de vibracións.
Traducións
Substantivo masculino
alto (sg: alto; pl: altos)
- Lugar elevado sobre a superficie da terra.
- (Música) Son que ten unha baixa frecuencia de vibracións.
Termos relacionados
Substantivo
alto
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.