ter

1. Ser parente en determinado grao de [alguén]. 2. Discutir con [alguén], enfrontarse a. / Ter a menos (a alguén). Menosprezalo. / Ter conta (a alguén) (unha cousa). Interesarlle, serlle de proveito, ser da súa incumbencia. Pola conta que lle ten, xa o fará.

ter v.t.

1. Estar en posesión de, ser dono de [certa cousa]. Ten unha casa na vila e outra na cidade. Disque ten unha gran fortuna. SIN. posuír.
2. Poder facer uso ou valerse de [algo ou alguén]. Non teño tempo para ler. Non teño quen me axude. ANT. carecer. CF. contar, dispoñer, dispor.
3. Experimentar [unha sensación que se expresa]. Teño frío. O rapaz ten febre. Tivo un presentimento.
4. Experimentar ou manifestar [un certo sentimento] [por algo ou alguén]. Tenlle moito respecto a seus pais. Tenlle un odio irracional. CF. sentir.
5. Dar existencia a [algo ou alguén]. Tiveches unha boa idea. Quería unha nena pero tivo un fillo.
6. Manter na actualidade con [outra ou outras persoas] unha relación [implícita na denominación que se lle dá a esa ou esas persoas]. Ten cinco fillos. Non ten pais, é orfo. Tes moitos amigos.
7. Manter [en determinada posición, estado ou lugar]. As plantas hai que telas en sitios onde lle dea o sol. Teño o sombreiro na man. O gando témolo na corte. Ten os fillos na aldea.
8. Impedir que caia, se solte, etc. [algo ou alguén]. Tenme un momento o bolso, mentres miro na axenda. SIN. aguantar, soster, suxeitar. CF. termar.
9. Considerar, xulgar. OBS. Vai sempre acompañado da preposición por. Tíñano por un excelente avogado. Tamén v.p. Tense por moita cousa. Teste por moi listo.
10. Concibir ou adoptar [unha idea, opinión...]. A diferencia de idade fai que teñan opinións diferentes sobre o tema.
11. Levar no seu interior. Tentou o garrafón para ver se aínda tiña viño. SIN. conter.
12. Comprender na súa masa ou extensión, ou incluír entre os seus constituíntes. Este caldo ten pouca verdura. CF. levar. Esta rexión ten os ríos máis caudalosos do país.
13. Estar formado ou composto por. ¿Cantos capítulos ten a novela? Esta banda ten os dous mellores gaiteiros do país.
14. Dar probas de. Ten unha saúde delicada. CF. gozar. Ten moi mal xenio. CF. manifestar. Tiveches moita sorte.
15. Estar dotado de. Ten os ollos verdes. Non imaxinaba que tiveses tanta forza. A piscina ten dez metros de longo.
16. Se-lo depositario de, ser digno ou merecedor de [certa cousa abstracta]. Ten todo o noso afecto. O seu proxecto terá todo o noso apoio.
17. Estar doente de, padecer [unha doenza]. Ten algo de catarro. Teño gripe.
18. Pasarlle, ocorrerlle [algo] [a alguén]. –¿Que tes?, ¿sénteste mal? –Non teño nada.
19. Pasar por. Tivemos algúns contratempos no camiño. Nunca tivo dificultades na súa vida. Non tiven ningún momento de dúbida.
20. Contar [certo tempo] de existencia. Terá uns setenta anos ou máis. v.p. 21. prop. e fig. Manterse [algo ou alguén] en determinada posición ou estado, sen caer, virse abaixo, etc. Non se ten de pé coa borracheira. Esa teoría non se ten. SIN. sosterse.
21. Reprimi-los impulsos. ¡Tente Xan que te perdes! SIN. conterse, dominarse. s Non se ter. Non poder manterse de pé. ¿Que máis ten (tiña, terá...)? [En enunciados interrogativos] é o mesmo, é igual, é indiferente. Escolle a que queiras, ¿a min que máis me ten? ¿Que máis terá un có outro? Tanto ten (tiña, terá...). É igual, é indiferente, non importa. Tanto che me ten que veñas coma que non. –¿Cal prefires? –Tanto me ten. Digo eu que tanto terá que vaia eu ou que vaias ti. SIN. dá (daba, dará...) igual, dá (daba, dará...) o mesmo, tanto dá (daba, dará...). Ter a ben. Decidir, optar por. Cando teñades a ben cumpri-lo acordado, xa falaremos. Ter algo con(alguén).

• Ter conta de. 1. Soster. 2. Encargarse de [algo ou alguén], coidalo. Ten conta do neno.
• Ter de + inf. Deber, estar obrigado a [realiza-lo expresado polo infinitivo]. Teño de obedece-las súas ordes, non podo facer outra cousa. SIN. ter que.
• Ter de man (a alguén). V. man.
• Ter de ollo (a alguén). 1. Espreitalo. 2. Estar pendente de [unha persoa] para ver se fai algo mal e atacala, sentir antipatía por [unha persoa].
• Ter en conta. Ter en consideración.
• Ter en moito (algo ou a alguén). Apreciar moito.
• Ter man de. 1. Soster. 2. Coidar.
• Ter man para (algo). Ter habilidade, darse maña para [algo]. Ten moi boa man para a cociña.
• Ter (alguén) para si que. Dar por seguro, coidar. Eu teño para min que el, querer, non quería volver. SIN. pensar.
• Ter + part. Expresa unha acción habitual ou que se repite. Téñolle dado moitas voltas na cabeza ó asunto. ¡Ten feito cada unha! OBS. Cando o participio concorda en xénero e número co complemento direito, non se trata dunha perífrase e o verbo conserva o seu significado. Ten feitos uns doces para a sobremesa. Tiña os ollos chantados nel.
• Ter por ou Ter como. Considerar, xulgar. Aquí témolo por un dos mellores deterxentes do mercado.
• Ter que + inf. 1. Deber, estar obrigado a. Teño que ir visitalo. Tes que face-lo que eu che diga. SIN. ter de. 2. Ser moi de desexar que [ocorra o expresado polo infinitivo]. Agora, para ben ser, tiña que chover uns días.

Conxugación

Verbo irregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	ter
Xerundio	tendo
Participio	tido, tidos, tida, tidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	teño	tes	ten	temos	tedes, tendes	teñen
	Copretérito	tiña	tiñas	tiña	tiñamos	tiñades	tiñan
	Pretérito	tiven	tiveches	tivo	tivemos	tivestes	tiveron
	Antepretérito	tivera	tiveras	tivera	tiveramos	tiverades	tiveran
	Futuro	terei	terás	terá	teremos	teredes	terán
	Pospretérito	tería	terías	tería	teriamos	teriades	terían
Modo Subxuntivo	Presente	teña	teñas	teña	teñamos	teñades	teñan
	Pretérito	tivese	tiveses	tivese	tivésemos	tivésedes	tivesen
	Futuro	tiver	tiveres	tiver	tivermos	tiverdes	tiveren
Modo Imperativo	Afirmativo		ten	teña1		tede, tende	teñan1
	Negativo		teñas	teña1		teñades	teñan1
Infinitivo conxugado		ter	teres	ter	termos	terdes	teren

1 Vostede(s)

Traducións

• Alemán: haben ^(de)
• Castelán: tener ^(es).
• Francés: avoir (sentido 1)
• Portugués: ter ^(pt).