piano

From Wiktionary, the free dictionary

Substantivo masculino

piano (sg: piano; pl: pianos)

  1. (Música) Termo utilizado en música para indicar unha determinada intensidade no son, é dicir, un determinado matiz. É unha palabra italiana que significa suave.
  2. (Música) Instrumento musical clasificado como instrumento de teclado de cordas percutidas. Está formado por unha arpa cromática de cordas múltiples accionada por un mecanismo de percusión indirecta, á que se lle engadiron apagadores.

Termos relacionados

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.