piano
From Wiktionary, the free dictionary
Substantivo masculino
piano (sg: piano; pl: pianos)
- (Música) Termo utilizado en música para indicar unha determinada intensidade no son, é dicir, un determinado matiz. É unha palabra italiana que significa suave.
- (Música) Instrumento musical clasificado como instrumento de teclado de cordas percutidas. Está formado por unha arpa cromática de cordas múltiples accionada por un mecanismo de percusión indirecta, á que se lle engadiron apagadores.
Termos relacionados
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.