Victoria Benedictsson
escritora sueca From Wikipedia, the free encyclopedia
Victoria Benedictsson, nada en Domme o 6 de marzo do 1850 e finada en Copenhague o 21 de xullo do 1888, foi unha escritora sueca. O seu nome de nacemento é Victoria Maria Bruzelius, e escribiu baixo o pseudónimo de Ernst Ahlgren. Entre as súas obras, destacan Cartos (1885) e Fru Marianne (1887).[1]
 | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (sv) Victoria Bruzelius 1850 Domme |
| Morte | 21 de xullo do 1888 Copenhague |
| Causa da morte | suicidio, desangramento |
| Lugar de sepultura | Cemiterio Oeste (Copenhague) |
| País de nacionalidade | Sueca |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Literatura |
| Ocupación | Escritora |
| Período de actividade | Século XIX |
| Xénero artístico | Novela, teatro |
| Movemento | Realismo |
| Pseudónimo literario | Ernst Ahlgren |
| Lingua | Sueco |
| Familia | |
| Cónxuxe | Christian Benedictsson (1851–valor descoñecido) |
| Fillos | Hilma Margareta Segerstéen |
| Nai | Helena Sofia Bruzelius |
| Descrito pola fonte | Idun (en) , (vol:1888, p.1) Svenskt kvinnobiografiskt lexikon (en) , lang: lingua sueca, lingua inglesa Obálky knih, |
 | |
Traxectoria
Benedictsson naceu nunha granxa de Domme, unha vila da provincia de Skåne. Aos 21, casou cun viúvo de 49 anos de Hörby, Christian Benedictsson, co que tería dúas fillas.[2]
Logo de quedar encamada por unha enfermidade ósea, comezou a escribir, publicando a súa primeira escolma de relatos, Från Skåne, no 1884.[2][3] Benedictsson suicidouse no Hotel Leopold de Copenhague o 21 de xullo do 1888.[2][4] Foi soterrada no Cemiterio Oeste da capital dinamarquesa.[4]
Obra
Victoria Benedictsson é, xunto con August Strindberg, unha das principais figuras do realismo sueco. Nas súas novelas, describiu as desigualdades do matrimonio e reflexionou sobre os dereitos das mulleres. A crítica actual considéraa unha precursora do feminismo.[5]
Tamén escribiu obras de teatro, entre as que destaca I Telefon ("Ao teléfono"), que foi interpretada vinte e sete veces no Teatro Real de Estocolmo, con grande éxito.[6]
Traducións
- Cartos (2023). Tradución directa ao galego de Marta Dahlgren. Hugin e Munin. ISBN 978-84-126007-4-2.[2]
Notas
Véxase tamén
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.