Remove ads
From Wikipedia, the free encyclopedia
Talía Teatro é unha compañía creada en 1988. Nas súas orixes era un grupo de teatro afeccionado que estaba vinculado á Asociación Cultural Domingo Antonio de Andrade, entidade organizadora da Mostra de Teatro de Cee. Nesta etapa, chegou a montar varios espectáculos entre os que destacan O rei aborrecido, de X. Pisón; e Ai, Carmela e Marsal Marsal, de J. Sanchis Sinisterra. Debido ás boas críticas e aos premios recibidos, convertéronse nunha compañía profesional en 1996.
Este artigo ou sección precisa dunha revisión do formato que siga o libro de estilo da Galipedia. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
Caracterízase por ser un grupo teatral estábel que utiliza a lingua galega na representación das obras. Alén diso, o seu repertorio conta con pezas dirixidas a diferentes tipos de público.
A súa actividade principal é a produción e exhibición de espectáculos, que os levaron a crear unha infraestrutura propia. Ademais, realizan outras actividades relacionadas co sector (creación de espectáculos temáticos, organización de obradoiros, etc.).
Título | Autor | Ano | Público |
---|---|---|---|
O Rei aborrecido | Xesús Pisón | 1988 | Adulto |
Aquí non paga ninguén | Darío Fo | 1989 | Adulto |
O crime de Aldea Vella | Bernardo Santareno | 1990 | Adulto |
Gaivotas subterráneas | Alfonso Vallejo | 1991 | Adulto |
Ai, Carmela | José Sanchis Sinisterra | 1993 | Adulto |
T.W.C. | Colectiva | 1994 | Xuvenil e adulto |
Fando e Lis | Fernando Arrabal | 1994 | Adulto |
Rezagados | Ernesto Caballero de las Heras | 1995 | Adulto |
A secreta oscenidade de cada día | Marco Antonio de la Parra | 1996 | Adulto |
Pedro e o capitán | Mario Benedetti | 1996 | Adulto |
Retén | Ernesto Caballero | 1997 | Adulto |
Marsal Marsal | José Sanchis Sinisterra | 1998 | Xuvenil e adulto |
Soños dun seductor | Woody Allen | 2000 | Xuvenil e adulto |
Menos lobos | Artur Trillo | 2000 | Infantil |
Dakota | Jordi Galcerán | 2001 | Adulto |
Supermáis | J. M. Benet i Jornet | 2001 | Infantil |
Xustiza Infinita | Cándido Pazó | 2002 | Xuvenil e adulto |
Eu así non xogo | Artur Trillo | 2003 | Infantil |
Bicos con lingua | VV. AA. | 2003 | Xuvenil e adulto |
Molière Final | Roberto Salgueiro | 2004 | Adulto |
A paz do Crepúsculo | Itziar Pascual | 2004 | Adulto |
Mundos contados | Paula Carballeira | 2005 | Infantil |
Esperando a Godot | Samuel Beckett | 2006 | Adulto |
O merlo branco | Cándido Pazó | 2006 | Infantil |
Quero ser grande | VV. AA. | 2007 | Xuvenil e adulto |
E ti, quen vés sendo? | Cándido Pazó | 2008 | Adulto |
Valentino Rufini e Akil Pillabán de viaxe a Milán e van sen un can | Roberto Salgueiro | 2008 | Infantil |
Palabras encadeadas | Jordi Galcerán | 2009 | Adulto |
Volpone | Ben Jonson | 2010 | Adulto |
Carta urxente para Máximo Toxo | Diego Rey | 2010 | Infantil |
Pelos na lingua | VV. AA. | 2011 | Xuvenil e adulto |
Pequena | Paula Carballeira | 2012 | Infantil |
O método Grönholm | Jordi Galcerán | 2012 | Xuvenil e adulto |
Xango, a moi extraordinaria historia do home que foi engulido por unha máquina | Diego Rey | 2013 | Infantil |
Sopa de sapo | Artur Trillo | 2014 | Infantil |
Demolición | Cándido Pazó | 2014 | Xuvenil e adulto |
Rosa Caramelo e outras historias | Adela Turín | 2015 | Infantil |
Foucellas | Cándido Pazó | 2016 | Adulto |
Ubú Rei | Alfred Jarry | 2017 | Adulto |
Os mortos daquel verán | Carlos Casares | 2017 | Adulto |
Tendo en conta o público albo, podemos afirmar, segundo esta táboa, que o 50% das obras son para adultos, o 22.5% para adultos e adolescentes e o 27.5% restante están dirixidas ao sector infantil.
Por outra banda, as obras de autoría galega son maioritarias (41%), seguidas das de autoría española que se corresponden co 27%. As adaptacións de pezas estranxeiras conforman o 22% da totalidade e, para rematar, aquelas realizadas por varios autores representan o 10% restante. Ademais, só o 7.5% das obras son de autoría feminina, fronte o 92.5% que son de autores varóns.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.