Repolo

O repolo (Brassica oleraceae var. capitata)^[1] é unha variedade de col, planta comestible da familia das brasicáceas. É unha herbácea bienal, cultivada como anual, cuxas follas poden ser ovais, oblongas ou lisas e forman unha cabeza moi característica.

Repolo
Repolos nunha leira
Clasificación científica
Reino: Plantae División: Magnoliophyta Clase: Magnoliopsida Orde: Brassicales Familia: Brassicaceae Xénero: Brassica Especie: B. olearacea
Nome trinomial
Brassica oleracea var. capitata L. (1753)

As diferentes variedades foron obtidas a partir da especie brava, coñecida xa desde hai séculos, a través dos cruzamentos e da selección para as adaptar a condicións climáticas diferentes.

Emprégase moito na gastronomía galega, especialmente polo inverno, en caldos e cocidos.

Cultivo

O seu cultivo como verdura destinada á alimentación humana e animal remóntase á antigüidade e estendeuse a partir de formas salvaxes orixinarias da Europa meridional.

O repolo ou col pode sementarse nun primeiro momento en interiores (en sementeiro ou alcouve) ou directamente no exterior. Como todos os membros da familia das Brassicaceae, ten a súa colleita nas épocas máis frescas do ano, aínda que preferentemente en outono.

O control dos parasitos dos cultivos é de grande importancia, en particular en relación ós ataques das eirugas de moitas bolboretas da familia das Pieridae.

Variedades

Existen dúas variedades principais de repolos: as de cedo (temperás) e as serodias.

• Repolo de cedo: as variedades temperás maduran en 50 días aproximadamente. Producen ollos pequenos e destínanse ó consumo inmediato, xa que non resisten o almacenamento.
• Repolo serodio: as variedades serodias maduran ós 80 días, producen ollos moito máis grandes e destínanse á provisión invernal.

Menú dun banquete:
C E N A
DADA POR AMIGOS E ADEMIRADORES, VELLOS
E RAPACES, A O PETRUCIO E INSINE
HISTORIADOR
M A N U E L   M U R G U Í A
PARA FESTEXALO NA NOITE D'HOXE
Zelme de garabanzos en caldo de repolo
Revoltixo de arroz con peixes, polos e froitos da terra
Peixota á cruñesa
Lombo de terneira asado.
LAMBETADAS:
A Coruña, 2 de marzo de 1909.

• 
  repolos comúns
  (B. oleracea var. capitata f. alba)
• 
  col de Filder
  (B. oleracea var. capitata f. acuta)
• 
  col lombarda
  (B. oleracea var. capitata f. rubra)
• 
  col de Saboya
  (B. oleracea var. sabauda).

Consumo

Consómese tanto cociñado como en ensalada e pódese conservar cocido, conxelarse tras escaldar primeiro e incluso preparalo como chucrut (col fermentada que se utiliza como condimento ou acompañamento).

Composición e propiedades

Repolo, cru

Valor nutricional por 100 g
Enerxía	103 kJ (25 kcal)
Carbohidratos	5.8 g
Azucres	3.2 g
Fibra alimentaria	2.5 g
Graxas	0.1 g
Proteínas	1.28 g
Vitaminas	Cantidade %DV†
Tiamina (B1)	5% 0.061 mg
Riboflavina (B2)	3% 0.040 mg
Niacina (B3)	2% 0.234 mg
Ácido pantoteico (B5)	4% 0.212 mg
Vitamina B6	10% 0.124 mg
Ácido fólico (B9)	11% 43 μg
Vitamina C	44% 36.6 mg
Vitamina K	72% 76 μg
Minerais	Cantidade %DV†
Calcio	4% 40 mg
Ferro	4% 0.47 mg
Magnesio	3% 12 mg
Manganeso	8% 0.16 mg
Fósforo	4% 26 mg
Potasio	4% 170 mg
Sodio	1% 18 mg
Cinc	2% 0.18 mg
Outros constituíntes	Cantidade
Fluoruro	1 µg
Ligazón á base de datos USDA
Units μg = microgramos • mg = miligramos IU = Unidades internacionais
†As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos. Fonte: Base de datos USDA Nutrient

O repolo é rico en vitaminas C e A, calcio e β-caroteno, ademais de ter un alto contido de fibra.

Notas

1. Manuel González González, Dicionario de alimentación e restauración - galego-castelán-inglès Arquivado 24 de maio de 2015 en Wayback Machine., Termigal. Real Academia Galega. Edita Xunta de Galicia, 2012. (Repolo: p. 211, 266)

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Repolo

Outros artigos

• Lombarda
• Verza
• Repolo do monte (cogomelo)