Ra (deus)

Ra, tamén chamado Rê segundo o nome copto reconstruído como *Rīʕu (ri-ah), tamén Phra e despois como Amon-Ra, significando literalmente "Sol". Foi a principal deidade na relixión do Antigo Exipto. Identificado inicialmente co Sol do mediodía, o centro principal de culto estaba en Heliópole ("Cidade do Sol"). Nas postreiras dinastías, Ra pasou a Horus. Estaba asociado cun falcón.

Ra
Deus do Sol
Nunha das súas moitas formas, Ra, deus do Sol, ten a cabeza dun falcón e o disco solar dentro dunha cobra descansando sobre a súa cabeza.
Nome en xeróglifos	ou ou
Centro de culto	Heliópole
Símbolos	Disco solar
Información persoal
Pais	Ningún (na maioría das fontes) Khnum e Neith (fontes alternativas) Hator (no ciclo do renacemento) Mehet-Weret (nalgunhas fontes)
Irmáns	Apep, Sobek e Serket (como fillo de Khnum e Neith)
Consorte	Hator, Sekhmet, Bastet e ás veces Satet
Fillos	Shu, Tefnut, Hator, Sekhmet, Mafdet, Bastet, Satet, Anhur, Ma'at, Mut
Equivalentes
Equivalente grego	Helios[1]

Iconografía

Posúe o corpo dun home con cabeza de falcón e represéntase co disco solar.^[2]

Historia

A principios do Imperio Antigo, Ra era só unha das varias deidades solares existentes, pero cara ao 2400 a. e. c. convertérase no deus oficial dos faraóns, que se consideraban a súa descendencia, e mesmo as súas encarnacións. Durante a dinastía V foi elevado a deidade nacional e posteriormente vencellado ao deus tebano Amón para converterse en Amón-Ra, a principal deidade do panteón exipcio.

Durante o período de Amarna, o faraón Akhenatón suprimiu o culto de Ra en favor dunha soa deidade solar Atón, o disco solar deificado, pero após a morte de Akhenatón restaurouse o culto a Ra como deus do sol.