Parque Natural de Somiedo
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Parque Natural de Somiedo atópase na área central da Cordilleira Cantábrica. Ocupa unha totalidade de 39 164 hectáreas, correspondendo xeograficamente ao concello de Somiedo, que queda completamente incluído no parque, e aos de Miranda e Teberga, todos eles en Asturias (España).
 | Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
 | Este artigo ou sección precisa dunha revisión ortográfica e/ou de gramática (recurso útil: corrector ortográfico en liña de galego). Podes axudarte do revisor ortográfico, activándoo en: Preferencias → Trebellos → Navegación →  Ortografía: Activar o revisor ortográfico.Colabora connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |
| ||||
| Tipo | Reserva da biosfera Lugar de importancia comunitaria espazo natural protexido parque natural  | |||
|---|---|---|---|---|
| Localización | ||||
| División administrativa | Asturias, España | |||
| ||||
| Características | ||||
| Superficie | 291,64 km² 29.006,37101 ha | |||
| Categoría II da UICN: Parque Nacional | ||||
Reserva da biosfera  | ||||
| Identificador | Entrada: unesco.org… | |||
| World Database on Protected Areas | ||||
| Identificador | 151315 | |||
| Área protexida da rede Natura 2000 | ||||
| Identificador | ES0000054 | |||
| Historia | ||||
| Data de creación ou fundación | 10 de xuño de 1988 e 1988 | |||
| Sitio web | parquenaturalsomiedo.com | |||
.JPG?lang=gl)
Foi declarado Parque natural en 1988 e Reserva da biosfera no 2000.
Flora
Dentro desta gran reserva natural podemos distiguir tres tipos de vexetación:
Bosques
Os bosques ocupan case a cuarta parte da extensión do parque. Debido á existencia dentro da reserva de case todas as altitudes que existen en Asturias, temos mostras de todos os tipos de bosques asturianos. Abundan os bosques de faias, con zonas de grande importancia en Saliencia e El Vaḷḷe, carballos (Quercus petraea), freixos, pradairos e tileiros.
Noutras zonas abunda o acivro, o teixo, bidueiro, carballo carrasco, a carba -especie mediterránea só existente en Somiedo e o Cares dentro de Asturias-, e castiñeiro.
Prados e pasteiros
O parque tamén conta con amplas zonas de pastos cuxa superficie ocupa unha quinta parte do total do territorio da reserva. Dentro dos prados de montaña podemos destacar o narciso de trompeta e asturiano.
.JPG)
Matogueiras
É a terceira variedade vexetativa do parque, son frecuentes as de queiroa e carrascas. Noutras partes do parque son máis habituais as matogueiras de uz moura e arandeiras.
Vexetación subalpina
Nesta zona de difícil desenvolvemento debido ás inclemencias meteorolóxicas crecen as matogueiras de xenebreiro rastreiro, gayuba e lauréola (Daphne laureola), arando, brecina e xenciana.
Medios acuáticos e higrófilos
A fisionomía glaciar deu lugar a lagos, lagoas e turbeiras. Nesta zona podemos atopar o apio rastreiro. Dentro das turbeiras podemos atopar rocío de sol de folla longa, a lentibularia menor, a potentilla arbustiva, a cinta de auga e a cola de cabalo ariegada.SIAPA, Sistema de Información Ambiental do Principado de Asturias[Ligazón morta]
Fauna
A escasa densidade de poboación da zona e o abrupto do terreo que brinda aos animais abundantes zonas de refuxio dan ao parque unha gran riqueza faunística, de todas elas cabe destacar:
Mamíferos
O oso pardo (Ursus arctos subesp. cantabricus) do que segundo os últimos estudos habita no parque o 40/50 % da poboación total, lobo, xabaril, veado, rebeco, corzo, lebre de piornal, demán ibérico, lontra, raposo, marta, xeneta, gato montés, garduña e teixugo.
Aves
Habitan arredor de cento vinte especies de aves: pita do monte (Tetrao urogallus), aguia real, voitre branco, azor, falcón peregrino en perigo de extinción. O peto negro, e o peto mediano están entre as máis estrañas.
Edificacións de especial interese
Un dos emblemas de Somiedo son os teitos, cabanas con cuberta vexetal para o recollemento de persoas e gando que se remontan na súa orixe á época medieval, dentro das dinámicas de competencia polos pastos que fixeron parcelar os pastos de altura de Somiedo. Actualmente, a súa conservación é crítica, tanto que nalgunhas vilas e brañas desapareceron xa todas as construcións que existían deste tipo, e hoxe os visitantes e curiosos só poden contemplar as súas ruínas.
Outros aspectos de interese
Os habitantes do Parque están divididos en dous grupos cultural e socialmente totalmente diferenciados, estes dous grupos singulares, xa que non se parecen ao resto dos grupos étnicos da rexión, son os vaqueiros de alzada e xaldos. Os primeiros -dado o seu carácter nómade e de sociedade pechada- atesouran unha cultura mitolóxica e folclórica especial, o que lles outorga unha especial importancia desde o punto de vista das tradicións e da cultura.
Centro de interpretación
O centro de interpretación e recepción de visitantes do Parque Natural de Somiedo está situado en La Pola Somiedo. O edificio contén unha zona na que se mostran os diferentes aspectos do parque xa sexa sobre a fauna, flora, clima etc.
Existe tamén unha zona especial para o estudo e información sobre a xoia de Somiedo que é o oso pardo cantábrico.
Véxase tamén
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Parque Natural de Somiedo  |
Ligazóns externas
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
