Menachem Begin

Menachem Begin, nado en Brest, Belarús o 16 de agosto de 1913 e finado en Xerusalén o 9 de marzo de 1992, foi un político israelí e 6º primeiro ministro de Israel en maio de 1977. Baixo o acobillo do entón presidente dos Estados Unidos, Jimmy Carter, Begin negociou en 1978 os acordos de Camp David co presidente de Exipto, Anwar Sadat, polos que Israel devolveu a península de Sinaí a Exipto. Por estes acordos Begin e Sadat recibiron o Premio Nobel da Paz en 1978.^[1]

Menachem Begin

(1978)
Nome orixinal	(he) מנחם בגין
Biografía
Nacemento	16 de agosto de 1913 Brest (Imperio Ruso)
Morte	9 de marzo de 1992 (78 anos) Tel Aviv, Israel
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Lugar de sepultura	Cemiterio xudeu do Monte das Oliveiras
Minister of Agriculture and Rural Development (en)
19 de xuño de 1983 – 10 de outubro de 1983 ← Simha Erlich (pt) – Pesah Grupper (pt)  → Gabinete ministerial: Nineteenth government of Israel (en)
Minister of Defense (en)
14 de febreiro de 1983 – 23 de febreiro de 1983 ← Ariel Sharon – Moshe Arens (pt)  → Gabinete ministerial: Nineteenth government of Israel (en)
Membro de Knesset
20 de xullo de 1981 – 13 de agosto de 1984 Lexislatura: 10th Knesset (en)
Minister of Defense (en)
28 de maio de 1980 – 5 de agosto de 1981 ← Ezer Weizman – Ariel Sharon → Gabinete ministerial: Eighteenth government of Israel (en)
6º Primeiro ministro de Israel
20 de xuño de 1977 – 10 de outubro de 1983 ← Yitzhak Rabin – Yitzhak Shamir → Gabinete ministerial: Eighteenth government of Israel (en) , Nineteenth government of Israel (en)
Minister of Communications (en)
20 de xuño de 1977 – 24 de outubro de 1977 ← Aharon Uzan (pt) – Meir Amit (pt)  → Gabinete ministerial: Eighteenth government of Israel (en)
Membro de Knesset
13 de xuño de 1977 – 20 de xullo de 1981 Lexislatura: 9th Knesset (en)
Membro de Knesset
21 de xaneiro de 1974 – 13 de xuño de 1977 Lexislatura: 8th Knesset (en)
Membro de Knesset
17 de novembro de 1969 – 21 de xaneiro de 1974 Lexislatura: 7th Knesset (en)
Minister without portfolio (en)
5 de xuño de 1967 – 6 de agosto de 1970 Gabinete ministerial: Thirteenth government of Israel (en) , Fifteenth government of Israel (en) , Fourteenth government of Israel (en)
Membro de Knesset
22 de novembro de 1965 – 17 de novembro de 1969 Lexislatura: 6th Knesset (en)
Membro de Knesset
25 de maio de 1965 – 22 de novembro de 1965 Lexislatura: 5th Knesset (en)
Membro de Knesset
4 de setembro de 1961 – 25 de maio de 1965 Lexislatura: 5th Knesset (en)
Membro de Knesset
30 de novembro de 1959 – 4 de setembro de 1961 Lexislatura: 4th Knesset (en)
Membro de Knesset
15 de agosto de 1955 – 30 de novembro de 1959 Lexislatura: 3rd Knesset (en)
Membro de Knesset
20 de agosto de 1951 – 15 de agosto de 1955 Lexislatura: 2nd Knesset (en)
Membro de Knesset
14 de febreiro de 1949 – 20 de agosto de 1951 Lexislatura: First Knesset (en)
Datos persoais
Relixión	Xudaísmo
Educación	Facultade de Dereito e Administración da Universidade de Varsovia
Actividade
Lugar de traballo	Xerusalén
Ocupación	político
Partido político	Likud Gahal (en) Herut
Carreira militar
Rama militar	Exército de Anders (pt)
Rango militar	cabo (pt)
Conflito	segunda guerra mundial Invasión de Polonia
Familia
Cónxuxe	Aliza Begin (1939–1982), morte
Fillos	Benny Begin
Pais	Zeev Dov   e Hassia Biegun
Premios
(1978)  Premio Nobel da Paz
Sinatura
Voz: Menachem Begin (lingua inglesa)
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Traxectoria

Beguin naceu en Brest-Litovsk (entón en Polonia, hoxe en Belarús), educado no sionismo polo seu pai. Estudou nun colexio hebreo e nun liceo polaco, e aos 16 anos entrou no movemento sionista Betar, creado por Vladimir Jabotinski. Dende 1939 foi líder da organización polaca de Betar.

Menachem Begin

Ao comezo da segunda guerra mundial refuxiouse en Vilnius, ata que en 1940 a NKVD soviética arrestouno e enviouno a un campo de traballo de Siberia. Liberado en 1941, despois do acordo Sikorski-Mayski, uniuse ás forzas polacas libres establecidas na URSS e baixo o mando de Wladyslaw Anders, en 1942 como soldado desa unidade chega a Palestina. Alí incorpórase ao Irgún, o brazo armado e clandestino do sionismo revisionista, converténdose no seu líder en 1947. Coma tal foi o máximo responsable da destrución do hotel Rei David, cuartel xeral das forzas británicas en Palestina, no que morreron case 100 persoas, así coma do ataque á aldea palestina de Dir Yassin. Trala creación do Estado de Israel funda o partido político Herut, que máis tarde se convertería no partido dominante do Likud, que quedou fóra da corrente xeral do sionismo, defendendo un Israel antisocialista e territorialmente máis grande.

Como primeiro ministro, Begin, foi o artifice do acordo de paz con Exipto que supuña a devolución do Sinaí a Exipto e do desmantelamento dos asentamentos xudeus da zona. A pesar do que o plan de paz establecera unha autonomía palestina, Begin non a aplicou, o que supuxo a dimisión dos ministros Moshé Dayán e Ezer Weizman.

En 1982 Begin autorizou a entrada das Forzas de Defensa Israelís no Líbano. Esta incrusión dividiu fondamente á opinión pública israelí, e propicióu a dimisión de Begin en agosto de 1983, xunto coa morte da súa dona, Aliza.

Notas

1. Páxina dos Premios Nobel

Véxase tamén

Outros artigos

• Conflito árabe-israelí.

  Conflito árabe-israelí  

Participantes	Persoeiros	Conflitos	Diplomacia / Propostas de paz
Primarios: Estados e autoridades: Exipto Iraq Israel Xordania Líbano Palestina/ Estado de Palestina Arabia Saudita Siria Iemen Organizacións: Liga Árabe Partido Baaz Al-Fatah Hamas Consello Lexislativo Hesbulá FPLP PIJ OLP Antigos participantes: Exército da Guerra Santa Man Negra Haganah Irgun Lehi Exército do Líbano do Sur Mandato de Palestina Outros: Estados: Canadá Francia Alemaña Irán Noruega Rusia Reino Unido Estados Unidos Organizacións: Unión Europea ONU Antigas organizacións: Unión Soviética República Árabe Unida	Lester B. Pearson Hosni Mubarak Gamal Abdel Nasser Anwar Sadat Joschka Fischer Mahmoud Ahmadinejad Ali Khamenei Mohammad Khatami Ruhollah Khomeini Faisal I de Iraq Saddam Husayn Ehud Barak Menachem Begin David Ben-Gurion Moshe Dayan Levi Eshkol Golda Meir Benjamin Netanyahu Ehud Olmert Shimon Peres Yitzhak Rabin Ariel Sharon Chaim Weizmann Abdullah II de Xordania Hussein I de Xordania Hassan Nasrallah Fouad Siniora Mona Juul Johan Jørgen Holst Terje Rød-Larsen Mahmoud Abbas Yasser Arafat Salam Fayyad Marwan Barghouti Ismail Haniya Amin al-Husayni Khaled Mashal Ahmed Yassin Folke Bernadotte Hafez al-Assad Bashar al-Assad Idi Amin Arthur Balfour Ernest Bevin Madeleine Albright Ralph Bunche George W. Bush Jimmy Carter Bill Clinton Henry Kissinger Dennis Ross Cyrus R. Vance	1920 Revoltas de Palestina 1921 Revoltas de Iafa 1929 Revoltas de Palestina 1936–1939 Gran Revolta Árabe 1947 Revoltas de Xerusalén 1948 Guerra árabe-israelí 1953 Operación Shoshana 1956 Guerra de Suez 1967 Guerra dos Seis Días 1968–1970 War of Attrition 1972 Masacre dos Xogos Olímpicos de Múnic 1972 Operación Cólera de Deus 1973 Operation Spring of Youth 1973 Guerra do Yom Kippur 1975–1990 Guerra civil libanesa 1976 Operación Entebbe 1978 Operación Lintani 1979 Revolución iraniana 1981 Operación Ópera 1982 Guerra do Líbano 1982–2000 Conflito do Líbano do Sur 1985 Operación Perna de Madeira 1987–1990 Primeira Intifada 1991 Guerra do Golfo 1993 Operación Contabilidade 1996 Operación Uvas da Ira 2000–2005 Intifada de Al-Aqsa 2002 Operación Defensive Shield 2004 Operación Arco da Vella 2004 Operación Días de Penitencia 2006 Conflito de Gaza e Israel 2006 Conflito do Líbano e Israel 2007 Batalla de Gaza 2008-2009 Operación chumbo fundido 2014 Operación Marxe Protectora Conflito israelí-palestino de 2023	Carta de Cambon Declaración de Balfour de 1917 Acordo Faiçal-Weizmann de 1919 Conferencia de San Remo de 1920 Libro Branco de Churchill de 1922 Libro Branco de 1939 Plan da ONU para a partición de Palestina de 1947 Declaración de independencia de Israel Resolución 194 da Asemblea Xeral da ONU de 1948 Acordos de armisticio de 1949 Carta Nacional Palestina de 1964 Resolución de Khartoum de 1967 Resolución 242 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Resolución 338 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Resolución 339 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Resolución 350 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Resolución 425 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Acordos de Camp David de 1978 Resolución 446 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Tratado de Paz exipcio-israelí de 1979 Resolución 452 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Resolución 478 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Resolución 497 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Acordos israelo-libaneses do 17 de maio de 1983 Conferencia de Madrid de 1991 Acordos de Oslo de 1993 Tratado de Paz xordano-israelí de 1994 Acordos de Wye River de 1998 Cume de Camp David de 2000 Cume de Taba de 2001 Iniciativa árabe de paz de 2002 Plan para a Paz de 2002 Resolución 1559 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Resolución 1583 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Cume de Sharm el-Sheikh Summit de 2005 Plan de retirada unilateral israelí Documento dos prisioneiros palestinos de 2006 Resolución 1701 do Consello de Seguridade das Nacións Unidas Resolución 67/19 da Asemblea Xeral das Nacións Unidas