Lu Ji (chinés tradicional: 陸機; chinés simplificado: 陆机; pinyin: Lù Jī; Wade-Giles: Lu4 Chi1), nome de cortesía Shiheng 士衡, nado no 261 e finado no 303, foi un xeneral, político, ensaísta e escritor chinés do período dos Tres Reinos e da dinastía Jin. A súa obra máis coñecida é o Wenfu 文赋, unha das grandes poéticas chinesas.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 261  Suzhou, República Popular da China |
| Morte | 303 (41/42 anos) |
| Causa da morte | decapitación |
| Residencia | China |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor, poeta |
| Obra | |
Obras destacables | |
| Familia | |
| Familia | Wujun Lu family (en)  |
| Fillos | Q18198331, Q18198332 |
| Pai | Lu Kang |
| Irmáns | Lu Yan Lu Jing Lu Xuan Lu Yun Lu Dan |
| Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Лу Цзи) Livro de Jin (pt) |
 | |
Lu Ji estaba emparentado coa familia imperial do reino Wu do oeste. Foi o cuarto fillo do xeneral Lu Kang, neto por vía materna de Sun Ce, o irmán máis vello e predecesor do fundador da dinastía Wu do oeste, Sun Quan.[1] O seu avó paterno, Lu Xun, foi un importante xeneral e estadista do reino. Tras a conquista dos Wu do oeste pola dinastía Jin no 280, dous dos seus irmáns foron asasinados, polo que Lu Ji tivo que fuxir a Hua Ting co seu irmán Lu Yun.[1] No exilio, escribiu un libro sobre a caída dos Wu.[1] No 290, Lu e mais o seu irmán trasladáronse á capital imperial dos Jin, Luoyang.[1] Alí, traballou como escritor para o goberno, e foi nomeado presidente da Academia Imperial.[1] No 296, recibiu tamén un posto militar.[1] As súas tropas foron derrotadas na batalla contra Sima Ai en novembro do 303, como parte da guerra dos oito príncipes.[1] Pouco despois, Lu Ji, os seus fillos e mais dous dos seus irmáns foron acusados de traizón e executados.[1][2]
Lu Ji escribiu moita poesía lírica, mais é recoñecido sobre todo polos seus fu, un xénero que destaca pola súa mestura de poesía e prosa. En concreto, a súa obra mestra é o Wenfu (Fu sobre a literatura), unha peza de crítica literaria que fala sobre os principios da composición poética. Este libro inspirou outra das grandes poéticas chinesas, o Wenxin diaolong, de Liu Xie.
Lu Ji é tamén autor da caligrafía chinesa máis antiga conservada, unha breve carta dirixida aos seus amigos, titulada pola tradición Pingfu tie 平復帖 (Carta de consolación).[3]
A obra de Lu Ji influenciou a multitude de poetas modernos, como Ezra Pound, Gary Snyder, Howard Nemirov, Eleanor Wilner ou Carolyn Kizer, entre outros.[1]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
