From Wikipedia, the free encyclopedia
A haptocorrina tamén coñecida como transcobalamina-1 (TC-1) ou cobalofilina[1] é unha proteína transcobalamina que nos humanos está codificada no xene TCN1.[2] A función esencial da haptocorrina é a protección da vitamina B12, que é moi sensible á acidez, dentro do estómago, ata que é transportada ao duodeno.
| TCN1 | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Estruturas dispoñibles | |||
| PDB | Buscar ortólogos: PDBe, RCSB | ||
| Identificadores | |||
| Nomenclatura | Outros nomes
| ||
| Identificadores externos | |||
| Locus | Cr. 11 q12.1 | ||
| Ortólogos | |||
| Especies |
| ||
| Entrez |
| ||
| Ensembl |
| ||
| UniProt |
| ||
| RefSeq (ARNm) |
| ||
| RefSeq (proteína) NCBI |
| ||
| Localización (UCSC) |
| ||
| PubMed (Busca) |
| ||
A haptocorrina (HC), tamén chamada proteína R, factor R (nomes que tamén reciben outras proteínas) ou previamente transcobalamina I, é unha glicoproteína producida polas glándulas salivares en resposta á inxestión de comida. Esta proteína únese fortemente á vitamina B12 nun mecanismo intricado e necesario para protexer esta vitamina do ambiente ácido do estómago.[3]:44 A vitamina B12 é unha vitamina hidrosoluble esencial, cuxa deficiencia xera anemia macrocítica, unha diminución da produción de células na medula ósea (anemia, pancitopenia), problemas neurolóxicos, así como problemas metabólicos (acidose de metilmalonil-CoA).[3]:50–51
A vitamina B12 é, por tanto, unha importante vitamina que o corpo debe absorber. Porén, malia este papel vital, a vitamina B12 é estruturalmente moi sensible ao ácido clorhídrico que se encontra nas secrecións do estómago, e desnaturalízase doadamente nese ambiente antes de que teña tempo de ser absorbida no intestino delgado. A vitamina B12 únese á haptocorrina, que ten unha alta afinidade pola súa estrutura molecular.[4] Acoplada coa vitamina B12 forma un complexo chamado haptocorrina–B12, que é inmune á acidez gástrica, e pasa polo píloro ata o duodeno. No duodeno as proteases pancreáticas (un compoñente do zume pancreático) corta a haptocorrina, liberando a vitamina B12 na súa forma libre.
As mesmas células do estómago que producen o ácido clorhídrico gástrico, as células parietais, tamén producen unha molécula chamada factor intrínseco (IF), que se une á vitamina B12 despois de que esta se libera do seu complexo coa haptocorrina, e sen o cal só se absorbe o 1% da vitamina B12. O factor intrínseco é unha glicoproteína, cun peso molecular de 45 kDa. No duodeno, a vitamina B12 libre únese ao factor intrínseco para crear o complexo IF-vitamina B12. Este complexo viaxa despois polo intestino delgado ata a súa porción final (íleo). No íleo hai receptores especializados na superficie das súas células chamados cubilinas, que identifican os complexos IF-vitamina B12 e introdúcenos na célula por endocitose mediada por receptor.[5]
En resumo, a función esencial da haptocorrina é a protección da vitamina B12 dos ácidos mentres se move polo estómago. A haptocorrina tamén circula e únese aproximadamente ao 80% da vitamina B12 circulante, facéndoa non dispoñible para o transporte ás células pola transcobalamina II.[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
