Gran Premio de Italia de 1956

O Gran Premio de Italia de 1956 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 1 de setembro de 1956 no circuíto de Monza. Foi a oitava e derradeira carreira da tempada de Fórmula Un de 1956.

Gran Premio de Italia de 1956

Nome oficial	XXVII Gran Premio d'Italia
Nome na lingua orixinal	(it) Gran Premio d'Europa
Tipo	Gran Premio de Italia
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1956
Distancia do evento	50
Localización  e  Datas
Localización	Monza (Provincia de Monza e Brianza) Circuíto de Monza (Monza)
País	Italia
Data	2 de setembro de 1956
Competición
Primeiro posto	Stirling Moss Maserati
Pole position	Juan Manuel Fangio
Volta máis rápida	Stirling Moss

Informe

Ao chegar á carreira, Juan Manuel Fangio tiña unha vantaxe de oito puntos sobre o seu compañeiro de Ferrari Peter Collins e sobre Jean Behra, de Maserati.

Fangio retirouse cun brazo da dirección roto, e Behra tamén tivo que retirarse. Luigi Musso, que tamén pilotaba para Ferrari, ofreceulle o seu coche a Fangio para garantir ao arxentino o terceiro título consecutivo, pero el negouse. Collins, coa oportunidade de gañar o seu primeiro campionato mundial, deportivamente entregou o seu coche a Fangio durante un pit-stop rutineirio. Fangio terminou segundo, por detrás de Stirling Moss, logrando para si mesmo e para Collins a metade dos puntos do segundo lugar e a garantía do seu cuarto título.

A carreira viu o debut no Campionato do Mundo de Jo Bonnier, Les Leston e Wolfgang von Trips e a última aparición no campionato mundial de Hernando Silva dá Ramos, Toulo de Graffenried, Robert Manzon, Piero Taruffi e Luigi Villoresi. Ron Flockhart anotou os seus primeiros puntos no Campionato do Mundo (terminou no podio) e foi a primeira vez no Campionato do Mundo na que Luigi Musso liderou unha carreira.

Clasificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	36	Stirling Moss	Maserati	50	2:23:41.3	6	9
2	26	Peter Collins Juan Manuel Fangio	Ferrari	50	+5.7 segs	7	3 3
3	4	Ron Flockhart	Connaught-Alta	49	+1 volta	26	4
4	38	Paco Godia	Maserati	49	+1 volta	18	3
5	6	Jack Fairman	Connaught-Alta	47	+3 voltas	16	2
6	40	Luigi Piotti	Maserati	47	+3 voltas	15
7	14	Toulo de Graffenried	Maserati	46	+4 voltas	19
8	22	Juan Manuel Fangio Eugenio Castellotti	Ferrari	46	+4 voltas	1
9	12	André Simon	Gordini	45	+5 voltas	25
10	42	Gerino Gerini	Maserati	42	+8 voltas	17
11	44	Roy Salvadori	Maserati	41	+9 voltas	14
Ret	28	Luigi Musso	Ferrari	47	Dirección	3
Ret	46	Umberto Maglioli Jean Behra	Maserati	42	Dirección	13
Ret	18	Harry Schell	Vanwall	32	Transmisión	10
Ret	32	Jean Behra	Maserati	23	Magneto	5
Ret	48	Bruce Halford	Maserati	16	Motor	22
Ret	20	Maurice Trintignant	Vanwall	13	Transmisión	11
Ret	16	Piero Taruffi	Vanwall	12	Fuga aceite	4
Ret	24	Eugenio Castellotti	Ferrari	9	Pneumático	2
Ret	34	Luigi Villoresi Jo Bonnier	Maserati	7	Motor	8
Ret	10	Robert Manzon	Gordini	7	Chasis	23
Ret	30	Alfonso de Portago	Ferrari	6	Pneumático	9
Ret	2	Les Leston	Connaught-Alta	6	Suspensión	20
Ret	8	Hernando da Silva Ramos	Gordini	3	Motor	21
NTS	50	Wolfgang von Trips	Ferrari		Accidente na práctica

Posicións logo da carreira

	Pos	Piloto	Puntos
	1	Juan Manuel Fangio	30 (33)
2	2	Stirling Moss	27 (28)
1	3	Peter Collins	25
1	4	Jean Behra	22
	5	Pat Flaherty	8

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos. Só os cinco mellores resultados contan para o campionato. Os números sen paréntese son puntos do campionato, os números entre paréntese son a puntuación total obtida.