Fernando González de Traba

Fernando González de Traba ou Fernão Gonçalves (fl. 1159–1165) foi un nobre galego e xefe da Casa de Traba durante o reinado de Fernando II. Era o primoxénito de Gonzalo Fernández de Traba e Elvira Rodríguez. Foi o alférez do reino desde abril de 1159 ata polo menos o 31 de xullo de 1160. Foi recoñecido como conde, o rango nobiliario máis alto do reino, o 13 de xaneiro de 1160 en Galiza, pero a corte real non o recoñeceu coma tal ata o 13 de febreiro de 1161. Ocupou as tenencias que tiña o seu pai: Aranga (1160–1161), Traba (1160–1161), Monterroso (1160–1163) e Trastámara (1161–1165), ata os catro simultaneamente (polo menos do 2 de xuño ao 20 de setembro de 1161). Apoiou con doazóns os mosteiros cistercienses de Sobrado (1162) e Monfero (1163). Que se coñeza, Fernando asinou a súa última carta o 26 de decembro de 1165. Existe unha carta datada por erro o 6 de xaneiro de 1165 pola que o seu irmán, Gómez González de Traba, fixo unha doazón a Xubia polo ben da súa alma. Non tiña muller nin fillos coñecidos.^[1]

ob remedium anime patris mei et fratris mei iam defuncti comitis Fernandi Gundisaluit "polo remedio das almas do meu pai e irmán, o xa falecido conde Fernando González"

Fernando González de Traba

Biografía
Morte	década de 1160
Conde de Traba
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino de Galicia
Familia
Familia	Casa de Traba
Pai	Gonzalo Fernández de Traba
Irmáns	Gómez González de Traba

Notas

1. Barton, Simon (1997). The Aristocracy in Twelfth-century León and Castile. Cambridge University Press. p. 238. ISBN 9780511585128.