Delta E

O Delta E e a súa variante Delta E1 foron uns foguetes espaciais dos estadounidense en servizo entre 1965 e 1971.^[1][2][3][4]

Delta E / Delta E1
Función	Lanzador espacial lixeiro
país de orixe	Estados Unidos[1]
Tamaño
altura	28,0 m[1][2]
diámetro	2,44 m[1]
masa	69.023 kg[1] (Delta E) / 68.000 kg[2] (Delta E1)
Etapas	3[1]
Carga LEO
masa	540 kg[1][2]
Carga GTO
masa	150 kg[1][2]
foguetes derivados
Familia	Delta[1]
Lanzamento históricos
Estado	Retirados[1]
Sitios	Centro Espacial de Cabo Cañaveral / Base Vandenberg da Forza Aérea
Total de lanzamentos	23
exitosos	23
Voo inaugural	6 de novembro de 1965[1][3]
Último voo	1 de abril de 1971[1][4]
Acelerarores – Castor 2[1]
altura	6,04 m[1]
diámetro	0,79 m[1]
masa baleiro	695 kg[1]
masa cheo	4424 kg[1]
impulsado por	1 TX-354-3[1]
potencia máxima	258,915 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	232 s (a nivel do mar), 262 s (no baleiro)[1]
propelente	Propelente sólido[1]
Primeira etapa – Delta Thor TA[1]
altura	18,41 m[1]
diámetro	2,44 m[1]
masa baleiro	3175 kg[1]
masa cheo	49.442 kg[1]
impulsado por	1 MB-3-3[1]
potencia máxima	866,710 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	256 s (a nivel do mar), 290 s (no baleiro)[1]
propelente	Oxíxeno líquido e queroseno[1]
Segunda etapa – AJ10-118E[1]
altura	6,28 m[1]
diámetro	1,40 m[1]
masa baleiro	785 kg[1]
masa cheo	6009 kg[1]
impulsado por	1 AJ10-118E[1]
potencia máxima	35.098 kN (no baleiro)[1]
Impulso específico	278 s (no baleiro)[1]
propelente	Ácido nítrico e UDMH[1]
Terceira etapa – X-258[1] (para Delta E)
propelente	Propelente sólido[1]
Terceira etapa – FW4-D[1][2] (para Delta E1)
altura	1,48 m[1][2]
diámetro	0,46 m[1][2]
masa baleiro	25 kg[1][2]
masa cheo	300 kg[1][2]
impulsado por	1 FW4-D[3]
potencia máxima	24,997 kN (no baleiro)[1][2]
Impulso específico	287 s (no baleiro)[1][2]
propelente	Propelente sólido[1][2]
[ editar datos en Wikidata ]

Características

Os Delta E e Delta 1 foron uns foguetes lixeiros da familia de foguetes Delta que foron usados un total de 23 veces entre 1965 e 1971, sen ningún fallo. Diferenciábanse do Delta D no uso de etapas melloradas. O Delta E1 usaba unha etapa superior máis potente que a do Delta E. Eran capaces de situar 540 kg de carga en órbita baixa e 150 kg en órbita de transferencia xeoestacionaria.^[1][2][3][4]

Historial de lanzamentos

Voo[1][2][3][4]	Data[1][2][3][4]	Rampla de lanzamento[1][2][3][4]	Carga[1][2][3][4]	Resultado[1][2][3][4]	Variante[1][2][3][4]	Notas[1][2][3][4]
457/D-34	6 de novembro de 1965	Rampla LC-17A de Cabo Cañaveral	Explorer 29 (GEOS 1)	Éxito	Delta E	Primeiro voo dun Delta E.
460/D-35	16 de decembro de 1965	Rampla LC-17A de Cabo Cañaveral	Pioneer 6	Éxito	Delta E
461/D-37	28 de febreiro de 1966	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	ESSA 2	Éxito	Delta E
467/D-39	1 de xullo de 1966	Rampla LC-17A de Cabo Cañaveral	Explorer 33	Éxito	Delta E1	Primeiro voo dun Delta E1.
462/D-40	17 de agosto de 1966	Rampla LC-17A de Cabo Cañaveral	Pioneer 7	Éxito	Delta E1
463/D-41	2 de outubro de 1966	Rampla SLC-2E da Base Vandenberg	ESSA 3	Éxito	Delta E
464/D-42	26 de outubro de 1966	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	Intelsat-2 1	Éxito	Delta E1
468/D-44	11 de xaneiro de 1967	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	Intelsat-2 2	Éxito	Delta E1
472/D-45	26 de xaneiro de 1967	Rampla SLC-2E da Base Vandenberg	ESSA 4	Éxito	Delta E
470/D-47	23 de marzo de 1967	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	Intelsat-2 3	Éxito	Delta E1
484/D-48	20 de abril de 1967	Rampla SLC-2E da Base Vandenberg	ESSA 5	Éxito	Delta E	Último voo dun Delta E.
486/D-49	24 de maio de 1967	Rampla SLC-2E da Base Vandenberg	Explorer 34	Éxito	Delta E1
488/D-50	19 de xullo de 1967	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	Explorer 35	Éxito	Delta E1
442/D-52	28 de setembro de 1967	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	Intelsat-2 4	Éxito	Delta E1
480/D-54	10 de novembro de 1967	Rampla SLC-2E da Base Vandenberg	ESSA 6	Éxito	Delta E1
489/D-55	13 de decembro de 1967	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	Pioneer 8 / TTS 1	Éxito	Delta E1
454/D-56	11 de xaneiro de 1968	Rampla SLC-2E da Base Vandenberg	Explorer 36 (GEOS 2)	Éxito	Delta E1
479/D-60	8 de novembro de 1968	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	Pioneer 9 / TTS 2	Éxito	Delta E1
481/D-61	5 de decembro de 1968	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	HEOS 1	Éxito	Delta E1
485/D-65	30 de xaneiro de 1969	Rampla SLC-2E da Base Vandenberg	ISIS 1	Éxito	Delta E1
483/D-67	26 de febreiro de 1969	Rampla LC-17B de Cabo Cañaveral	ESSA 9	Éxito	Delta E1
482/D-69	21 de xuño de 1969	Rampla SLC-2W da Base Vandenberg	Explorer 41	Éxito	Delta E1
491/D-84	1 de abril de 1971	Rampla SLC-2E da Base Vandenberg	ISIS 2	Éxito	Delta E1	Último voo dun Delta E1.

Notas

1. Mark Wade (2011). "Delta E" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2012.
2. Mark Wade (2011). "Thor Delta E1" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2012.
3. Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "Delta-E" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2012.
4. Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "Delta-E1" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2012.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Delta E

Outros artigos

• Delta
• Delta A
• Delta B
• Delta C
• Delta D
• Delta F
• Delta G
• Delta J
• Delta K
• Delta L
• Delta M
• Delta N
• Delta P
• Delta 0100
• Delta 1000
• Delta 2000
• Delta 3000
• Delta 4000
• Delta 5000
• Delta II
• Delta III
• Delta IV