David Mella Boullón, nado en Espasande (Teo) o 23 de maio de 2005, é un futbolista galego que xoga como extremo, tanto esquerdo como dereito, no Deportivo da Coruña, da Segunda División.
| Mella | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Información persoal | |||
| Nome | David Mella Boullón | ||
| Nacemento | 23 de maio de 2005 | ||
| Lugar de nacemento | Espasande | ||
| Posición | Extremo esquerdo | ||
| Información de club | |||
| Club actual | Deportivo da Coruña | ||
| Número | 17 | ||
| Carreira xuvenil | |||
| –2016 | Bertamiráns | ||
| 2016–2022 | Deportivo da Coruña | ||
| 2017–2018 | → San Tirso | ||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 2021–2023 | Fabril | 38 | (4) |
| 2023– | Deportivo da Coruña | 33 | (7) |
| Selección nacional | |||
| 2020 | España sub-15 | 3 | (0) |
| 2021–2022 | España sub-17 | 15 | (4) |
| 2022 | España sub-18 | 2 | (1) |
| 2024– | España sub-19 | 10 | (0) |
|
Partidos e goles só en liga doméstica. Club: actualizado a 22 de xuño de 2024. Selección: actualizado a 20 de agosto de 2024.[ editar datos en Wikidata ] | |||
Traxectoria
Fillo da antiga baloncestista Chus Boullón (Autopistas Compañía de María, Pío XII)[1] e do antigo futbolista do Deportivo da Coruña Gonzalo Mella,[2] seguiu os pasos do pai, e con 10 anos ingresou na canteira do club coruñés, despois de destacar no Bertamiráns.[3][4] Foi subindo polas diferentes categorías inferiores do Deportivo e xogou cedido unha campaña no equipo infantil do San Tirso, ao tempo que as súas actuacións lle valían ser convocado habitualmente polas categorías inferiores da selección española.[3]
Na tempada 2020/21, aínda en idade cadete, militou no equipo xuvenil adestrado por Óscar Gilsanz, co que se proclamou campión da División de Honra e da Copa de Campións. No verán de 2021, con 16 anos, xogou un partido amigable co primeiro equipo do Deportivo, ante o Viveiro en Cantarrana.[5] Na seguinte campaña disputou a Liga Xuvenil da UEFA e marcou un gol na vitoria por 5-1 diante do Maccabi Haifa en segunda rolda.[6] Foi un dos xogadores máis destacados na seguinte eliminatoria, o histórico partido ante o Dynamo de Kíiv que congregou a 20.115 espectadores en Riazor, pero no que, con todo, o seu equipo caeu eliminado na quenda de penaltis.[7]
Á parte da competición europea, xogou a maior parte da tempada 2021/22 co Fabril, co que debutou xa na primeira xornada ante o Racing Vilalbés. Xogou un total de 24 encontros co filial, no que volveu ter como técnico a Gilsanz, e disputou sen éxito a fase de ascenso a Segunda División RFEF. Na tempada 2022/23 pasou varios meses lesionado, pero pechou a tempada dándolle ao Fabril o título de campión de Terceira, despois de marcar o gol da vitoria na derradeira xornada diante do Barco en Calabagueiros.[8][9]
Un mes despois do ascenso abríronselle as portas do primeiro equipo, co que debutou en partido oficial o 20 de maio de 2023, tres días antes de cumprir os 18 anos.[10] Foi na 37ª xornada da Primeira División RFEF, diante do Algeciras en Riazor, no regreso ao banco coruñés de Rubén de la Barrera trala destitución de Óscar Cano. Entrou ao campo na segunda parte, como substituto de Yeremay, nun partido que o Deportivo venceu por 4-0.[11] Na seguinte xornada, a derradeira da liga regular, foi titular no ataque coruñés.
Na tempada 2023/24 continuou con ficha do Fabril, pero pasou a formar parte do primeiro equipo. Na segunda xornada de liga marcou o segundo dos tres goles do seu equipo ante o Lugo no Anxo Carro, converténdose no segundo goleador máis novo da historia do Deportivo en categorías nacionais (con 18 anos, 3 meses e 10 días), só por detrás de Marcos Vales.[12] Aínda que perdeu varias xornadas por unha fractura no nariz e varios problemas físicos, as súas destacadas actuacións convertérono en peza fundamental do ataque do equipo coruñés e no novo ídolo da afección do Deportivo.[13][14] No mercado invernal pasou a ter ficha do primeiro equipo, co dorsal número 3. Pechou a súa primeira campaña completa no primeiro equipo cun total de 33 partidos e 9 goles, contribuíndo ao título de campións e ao ascenso á Segunda División.[15]
Selección nacional
Habitual durante anos nas categorías inferiores da selección galega,[16] en 2020 debutou coas inferiores da selección española, nun partido do equipo sub-15 diante de Irlanda.[17] Entre 2021 e 2022 xogou 15 partidos coa selección española sub-17 e participou no Campionato Europeo da categoría, marcando un gol ante Serbia.[18] En 2022 debutou coa selección española sub-18 contra Turquía en Karacabey.[19]
En xaneiro de 2024 debutou coa selección española sub-19, nun encontro amigable ante Italia en Manzano, na rexión de Friúl-Venecia Xulia.[20] Tras un segundo amigable ante Noruega, disputou a fase de clasificación para o Campionato Europeo sub-19, asinando boas actuacións.[21] Foi convocado por José Lana para a fase final do torneo, que se disputou en Irlanda do Norte, participando en todos os encontros da selección española e sendo titular en todos agás un. Repartiu dúas asistencias, unha delas na final que xogou contra Francia en Windsor Park, dando o pase que Iker Bravo converteu no primeiro gol. O equipo español gañou por 2-0 e proclamouse campión europeo sub-19 por 12ª vez.[22]
Palmarés
- Deportivo da Coruña
- Primeira Federación (1): 2023/24.
- Selección española sub-19
- Campionato Europeo Sub-19 (1): 2024.
Notas
Véxase tamén
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
