artiodáctilos ruminantes pertencentes á familia dos bóvidos From Wikipedia, the free encyclopedia
Os ñus[1] son mamíferos artiodáctilos ruminantes pertencentes á familia dos bóvidos, subfamilia dos alcelafinos e tribo dos alcelafininos.
Ñus Connochaetes | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ñu negro (Connochaetes gnu)
| |||||||||||||||||||
Estado de conservación | |||||||||||||||||||
Pouco preocupante | |||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Especie tipo | |||||||||||||||||||
Antilope gnu Gmelin, 1788 = Antilope gnou Zimmermann, 1780 | |||||||||||||||||||
Especies | |||||||||||||||||||
|
Son grandes antílopes africanos que se integran no xénero Connochaetes, que comprende tan só dúas especies, o chamado ñu negro (Connochaetes gnou) e o ñu azul (Connochaetes taurinus).
O xénero Connochaetes foi descrito por primeira vez en 1812 polo explorador, naturalista, médico e zoólogo alemán Martin Lichtenstein, na páxina 162 dun traballo publicado no número 6 da revista Der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin Magazin für die neuesten Entdeckungen in der Gesammten Naturkunde (coñecida abreviadamente como Ges. Naturf. Freunde Berlin Mag.).[2]
O nome xenérico Connochaetes deriva das palabras do grego antigo κόννος kónnos, "barba", e χαίτη, chaítē, "pelo que flue", "melena".[3]
O nome común, ñu é a adaptación de t'gnu,[4] o nome que lle dan a estes animais os khoikhoi, pequeno grupo étnico nómade da África do suroeste, especialmente de Botswana e Namibia, que se separou da tribo dos hotentotes ou khoisan.
Existen dúas especies de ñus, distinguíndose nunha delas tres subespecies:[2][5][6]
Os ñus viven en grandes rabaños na sabana africana. Como ruminantes que son, son herbívoros, alimentándose de diversas plantas herbáceas.
Atopámolos sobre todo en Suráfrica, Namibia, Kenya e Tanzania.[7][8]
Para atraer ás femias, os ñus machos enfróntanse entre eles, trucando fronte contra fronte. Cando un macho é moi dominante, pode aparearse con ao redor de cento cincuenta femias.
Os ñus sofren o ataque de leóns, leopardos, hienas e licaóns. Os guepardos cazan os exemplares vovos, de menos de 6 meses. Cando migran, reúnense para cruzar os cursos de auga e daquela constutíen un representan un excepcional couto de caza para os seus depedadores, que compiten entre eles.
Ademais, durante a súa travesía polos ríos, moitos ñus perecen, vítimas de crocodilos.[9]
Os animais enfermos, ou os feridos, os individuos novos e as femias en avanzado estado de preñe, máis lentos, son os máis vulnerábeis paea os depredadores. Porén, os que están en boas condicións físicas, máis vigorosos, son moi áxiles e rápidos na carreira, e saben defenderse moi ben, ou mesmo atacar, e poden ser temíbeis cando actúan en grupo.
Os ñus son bastante sedentarios, a menos que a herba sa que se alimentan chegue a ser insuficiente. Daquela, realizan grandes migracións estacionais, de moitos quilómetros. Durante a viaxe son acompañados por cebras, gacelas e outros antílopes, formando grupos de máis de 2 millóns de cabezas.
Segundo a National Geographic a gran migración dos ñus entre o Serengueti e Masai Mara é a última das grandes migracións por vía terrestre que ocorre no noso planeta.
En novembro de 2006 esta gran migración foi cualificada como unha das "sete novas marabillas do mundo" por un grupo de expertos durante o popular programa da ABC "Good Morning America".[10]
Segundo a UICN, o status das dúas especies, na actualidade (2014), é de LC (pouco preocupante).[6][11]
A carne dos ñus é moi valorada polos pobos aborixes. É suave e lixeira. Os cornos utilízanse ás veces para tallar obxectos artísticos, ou aínda pola súa (suposta) calidade afrodisiaca.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.