Centre Nacional Catalá

O Centre Nacional Catalá (en galego, Centro Nacional Catalán) foi un grupo político catalanista fundado en Barcelona o 3 de setembro de 1899^[1] promovido pola revista La Veu de Catalunya,^[2] creada ese mesmo ano, e por ex-membros de Unió Catalanista contraria ao apoliticismo^[3] e ao radicalismo verbal desta organización,^[4] que contrastaba coa falta de actuación pública ou organizativa.^[5] Finalmente, en 1901, acabarían integrándose na Lliga Regionalista.

Centre Nacional Catalá
Tipo	organización política
Ideoloxía	Catalanismo
Data de fundación	3 de setembro de 1899
Data de disolución	25 de abril de 1901
Presidente/a	Narcís Verdaguer i Callís (-)
País	España
[ editar datos en Wikidata ]

Traxectoria

Contexto

A crise en Cuba dende 1868 fixera perder o 60% do seu mercado á industria catalá. Para comezar, a renovación era indispensable deter o declive do Estado, e Prat de la Riba foise achegando ao xeneral Camilo García de Polavieja y del Castillo, que apostaba por unha descentralización como a ferramenta para acadar a modernización necesaria.^[6]

O seu programa político xa fora descrito nas Bases de Manresa de 1892, e definiu o nacionalismo catalán non como un partido político, senón como unha causa política nacional aberta a tódolos cataláns, independentemente da súa ideoloxía.

Creación

Entre os fundadores había conservadores como Ramon d'Abadal i Calderó, Lluís Domènech i Montaner, Josep Puig i Cadafalch, Lluís Duran i Ventosa, Francesc Cambó, Enric Prat de la Riba ou Narcís Verdaguer i Callís, e liberais e republicanos como Jaume Carner Romeu, Ildefons Sunyol ou Joaquim Casas i Carbó. O seu portavoz foi o xornal La Veu de Catalunya.^[1]

O presidente da CNC foi o avogado Narcís Verdaguer i Callís, vice-presidente Jaime Carner Romeu e o secretario Enric Prat de la Riba. Foi a expresión do movemento burgués catalán progresista, traídos polos industriais que se atopaban na periferia xeográfica dun imperio centralizador prisioneiro da oligarquía agraria conservadora, ben conectada coa administración central corrupta.^[6]

Disolución

Eses mesmos industriais que apoiaban o rexeneracionismo de Polavieja crearan en 1898 Unió Regionalista, un partido moderado e catalanista pero non nacionalista.^[2] Progresivamente, fóronse achegando até que o 25 de abril de 1901, o Centre Nacional Catalá, fusionouse co Unió Regionalista para forma-la Lliga Regionalista.^[3][7][8]