A batalla de Cartaxena foi un enfrontamento militar naval que ocorreu o 13 de maio de 460 ou 461[1][2][3][4] entre a armada romana e a vándala, no contexto dos intentos do emperador Maioriano de reconquistar os territorios perdidos. O encontro, que tivo lugar fronte ás costas da provincia romana Cartaxinenese, saldouse cunha vitoria vándala.
En 457, Maioriano accedeu ao trono do Imperio Romano de Occidente, limitado territorialmente, naquel momento, á Península Itálica, Dalmacia e algunhas partes do norte da Galia. Partindo para restaurar as antigas fronteiras do imperio, invadiu o sur da Galia en 458 e derrotou aos visigodos de Teodorico II na batalla de Arelate (actual Arles, Francia). Despois de derrotar aos godos asentados en Hispania e Septimania e impoñer a condición legal de pobo federado, Maioriano comezou a montar unha frota en Portus Ilicitanus (Santa Pola), porto de Ilici (Elx), preto de Carthago Nova (Cartaxena), coa que pretendía invadir o reino vándalo do norte de África.
Na primavera de 460 ou 461, Maioriano tiña xa construídas 300 naves[4][3] e esperaba máis no outono. Os vándalos decidiron atacar antes de que o exército romano se convertese nunha forza insuperable. O 13 de maio, unha frota vándala ao mando de Xenserico atacou os romanos por sorpresa. Moitos dos capitáns romanos foran subornados, polo que case non houbo resposta. A mariña romana quedou totalmente destruída xunto con calquera esperanza romana de reconquistar o norte de África.
Mense Maio Majorianus Hispanias ingreditur imperator: quo Carthaginiensem provinciam pertendente, aliquantas naves quas sibi ad transitum adversum Wandalos praeparabat, de littore Carthaginiensi commoniti Wandali per proditores abripiunt. Majorianus ita sua ordinatione frustratus ad Italiam revertitur.Hidacio: Chronicon
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
