Apócritos

A dos apócritos (Apocrita) é unha suborde de insectos himenópteros que inclúe ás avespas, ás abellas e ás formigas.

Apócritos Apocrita
Vespa velutina
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Arthropoda Clase: Insecta Subclase: Pterygota Infraclase: Neoptera Orde: Hymenoptera Suborde: Apocrita Gerstäcker, 1867
Superfamilias
Véxase o texto

Características

Son as formas máis "avanzadas" (máis afastadas das basais) dos himenópteros, distinguidose dos manbros da outra suborde, a dos sínfitos, pola presenza dunha estreita "cintura" (pecíolo) formada polo dous primeiros segmentos do abdome; o primeiro segmento abdominal fúndese co tórax e chámase propodeo. Polo tanto, é práctica xeral, cando se fala do corpo dun apócrito nun sentido técnico, referirse ao mesosoma e ao metasoma (máis propiamente denominado gáster) en lugar de "tórax" e "abdome", respectivamente. A evolución dunha cintura estreitada foi unha importante adaptación biolóxica para o estilo de vida parasitoide do apócrito ancestral, permitindo unha maior manobrabilidade do ovipositor das femias.^[1] O ovipositor das femias é retráctil, e nalgunhas especies converteuse nun aguillón ou ferrete empregado como mecanismo de defensa. As larvas carecen de patas, e críanse nun niño ou como parsasitas dun hospedeiro.

A maioría das especies son pequenas, co ovipositor adaptado para perforar. Nalgúns hospedeiros, os parasitoides inducen a súa metamorfose prematuramente, mentres que outras prolóngana. Incluso hai especies que son hiperparasitos ou parasitoides noutros parasitoides.^[2]

Os do grupo dos parasíticos poñen os ovos dentro doutro insecto (no ovo, na larva ou na pupa) e as súas larvas medran e desenvólvense dentro ou sobre o hospedeiro, que case sempre morre. Moitos himenópteros parasitos úsanse como axentes de control biolóxico para combater pragas, como as provocadas por moitas eirugas de dípteros (como algunas moscas) e de escaravellos.^[3][4]

Taxonomía

Descrición

A suborde foi descrita en 1867 polo zoólogo alemán, especializado en entomoloxía, Carl Eduard Adolph Gerstäcker.^[5][6]

Etimoloxía

O nome científico Apocrita está tirado do grego antigo ἀπόκριτος apókritos, "separados", derivado do verbo ἀπoκρίνω apokrínō, "separar".^[7] Literalmente, "os do tórax e abdome separados".

Clasificación

Os apócritos dividíronse tradicionalmente en dous grupos sen rango taxonómico, os parasíticos (Parastica) e os aculeados (Aculeata).

Entre os prasíticos están a maioría dos himenópteros, composto por especies parasitoides doutros insectos.^[8][9] Realizan a posta dentro uo encima doutro insecto (sexa un ovo, unha larva ou unha pupa ou crisálide), e as larvas parasitoides crecen até llegar ao momento da metamorfose. Algunhas realizan a metamorfose no hospedeiro e emerxen como adultos, mentres que as larvas doutras especies completan a metamorfose fóra do hospedeiro. A maioría son de pequeno tamaño, e co ovipositor adaptado para a perforación e posta do ovo dentro do hospedeiro; nalgúns destes as larvas parasitoides inducen unha metamorfose prematura do hospedeiro, mentres que noutras a prolongan. O hospedeiro morre cando os parasitos se acercan á madurez. Hai especies que son parasitas doutros parasitos (hiperparasitismo). O himenóptero adulto vive libre fóra do hospedeiro. Moitos himenópteros parasitoides utilízanse como axentes de control biolóxico para controlar insectos considerados pestes, como é o caso de Torymus sinensis, avespa parasitoide específica da avespa do castiñeiro, Dryocosmus kuriphilus, produtora de bugallos nos castiñeiros.

Os aculeados son un grupo monofilético que inclúe as especies nas cales o ovipositor da femia transfórmase nun aguillón para inxectar veleno; inclúe a todos os himenópteros sociais, como as formigas, as abellas e as avespas.^[10] Entre os aculeados non parasitos e non sociais, as larvas aliméntanse con presas capturadas (normalmente vivas e paralizadas) ou poden alimentarse con pole e néctar.

Superfamilias

• Aculeata
  • Apoidea
  • Chrysidoidea
  • Vespoidea
• Parasitica
  • Ceraphronoidea
  • Chalcidoidea
  • Cynipoidea
  • Evanioidea
  • Ichneumonoidea
  • Megalyroidea
  • Mymarommatoidea
  • Platygastroidea
  • Proctotrupoidea
  • Stephanoidea
  • Trigonaloidea

Galería

• 
  Formica fusca
• 
  Formica rufa
• 
  Para protexer seu territorio, as formigas poden atacar ou defenderse doutras da súa mesma especie. Aquí dúas do xénero Plectroctena, quizais P. mandibularis ou P. strigosa. Foto tirada en Dar es Salaam, Tanzania
• 
  Abázcaro
  (Vespa crabro)
• 
  Avespa Agelia pallipes. Foto tirada na Estação Ecológica Santa Bárbara, Santa Bárbara, Minas Gerais, Brasil
• 
  Vespula germanica

Notas

1. Grimaldi, David; Engel, Michael S. (2005). Evolution of the Insects. Cambridge University Press. p. 414. ISBN 978-0-521-82149-0.
2. Sullivan, Daniel J. (2009): "Hyperparasitism". En Encyclopedia of Insects. Ámsterdam: Elsevier. ISBN 978-0-1237-4144-8, pp. 486–488.
3. "Parasitic Wasp", en Texas Cooperative Extension. Reproducido de Drees, Bastiaan M. and John A. Jackman (1999): A Field Guide to Common Texas Insects. Houston: Gulf Publishing Company. ISBN 0-8771-9263-4.
4. Roachell, Walter. "Parasitoid Host Selection: Host and Host Food-Plant Cues". Arquivado dende o orixinal o 23 de xullo de 2010. Consultado o 5 de xuño de 2021.
5. Apocrita Gerstäcker, 1867 no INPN.
6. Apocrita Gerstäcker, 1867 Arquivado 13 de maio de 2021 en Wayback Machine. en Fossilworks.
7. Etimología de Apocrita
8. Peters, Ralph S.; Krogmann, Lars; Mayer, Christoph; Donath, Alexander; Gunkel, Simon; Meusemann, Karen; Kozlov, Alexey; Podsiadlowski, Lars & Petersen, Malte (2017): "Evolutionary History of the Hymenoptera". Current Biology 27 (7): 1013–1018.
9. Heraty, John; Ronquist, Fredrik; Carpenter, James M.; Hawks, David; Schulmeister, Susanne; Dowling, Ashley P.; Murray, Debra; Munro, James & Wheeler, Ward C. (2011): "Evolution of the hymenopteran megaradiation". Molecular Phylogenetics and Evolution 60 (1): 73–88.
10. Branstetter, Michael G.; Danforth, Bryan N.; Pitts, James P.; Faircloth, Brant C.; Ward, Philip S.; Buffington, Matthew L.; Gates, Michael W.; Kula, Robert R. & Brady, Seán G. (2017):"Phylogenomic Insights into the Evolution of Stinging Wasps and the Origins of Ants and Bees". Current Biology 27 (7): 1019–1025.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Apócritos

Wikispecies posúe unha páxina sobre:  Apócritos

Bibliografía

• Alexandre P. Aguiar et al. (2013): "Order Hymenoptera". En Zhang, Z.-Q. (ed.): "Animal Biodiversity: An Outline of Higher-level Classification and Survey of Taxonomic Richness (Addenda 2013)". Zootaxa 3703: 1–82.
• John T. Huber (2009): "Biodiversity of Hymenoptera". Capítulo 12. En Robert G. Foottit & Peter H. Adler: Insect Biodiversity: Science and Society. Hoboken, Nova Jersey: Blackwell Publishing. ISBN 978-1-4051-5142-9.
• Michael J. Sharkey (2007): "Phylogeny and Classification of Hymenoptera". Zootaxa 1668: 521–548.
• Charles D. Michener (2007): The Bees of the World. Second Edition. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8573-0.
• Lard Vilhelmsen (2001): "Phylogeny and classification of the extant basal lineages of the Hymenoptera (Insecta)". Zoological Journal of the Linnean Society 131: 393–442.
• Sharkey, M. J.; Carpenter, J. M & Vilhelmsen, L. (2012): "Phylogenetic relationships among superfamilies of Hymenoptera". Cladistics 28 (1): 80–112.

Outros artigos

• Himenópteros

Ligazóns externas

• Taxonomy of Hymenoptera en Chrysis.net