Abū ʿAbdillāh Muhammad ibn Idrīs al-Shāfiʿī (en árabe: أَبُو عَبْدِ ٱللهِ مُحَمَّدُ بْنُ إِدْرِيسَ ٱلشَّافِعِيُّ), nado en Gaza en 767 e finado en al-Fustat o 19 de xaneiro de 820, foi un teólogo, escritor e estudoso musulmán árabe, primeiro contribuidor aos principios da xurisprudencia islámica (Uṣūl al-fiqh). Moitas veces denominado "Shaykh al-Islām", al-Shāfi‘ī foi un dos catro imáns, cun legado sobre asuntos e ensinanzas xurídicas que finalmente levaron á escola Shafi'i da fiqh (ou Madh'hab). Foi o estudoso máis destacado do imán Malik ibn Anas, e tamén actuou como gobernador de Najar.[1]
Datos rápidos Nome orixinal, Biografía ...
الجهمي (en) 
Al-Shafi‘i
|
| Nome orixinal | (ar) مُحَمَّدُ بْنُ إِدْرِيسَ الشَّافِعِيُّ المُطَّلِبيّ القُرشيّ |
|---|
|
| Nacemento | 28 de agosto de 767
Gaza (Abbásida)
|
|---|
| Morte | 20 de xaneiro de 820 (Gregoriano) (52 anos)
Fustat (Abbásida)
|
|---|
| Lugar de sepultura | Mausoleum of Imam al-Shafi'i (en) |
|---|
| Relixión | Islam |
|---|
|
| Campo de traballo | Fiqh e science of hadith (en) |
|---|
| Ocupación | alfaquí, ulema, cadí, muhaddith, poeta |
|---|
| Profesores | Malik ibn Anas, Muhammad al-Shaybani (pt) , Sufyan ibn `Uyaynah (pt) , Al-Layth ibn Sa'd (en) , Wakee ibn al-Jarrah (pt) , Muslim ibn Khālid al-Zanjī (en) , Ibrahim bin Saad al-Zuhri (pt) , Q106650836 , Ibn Abī Yaḥyá (en) , Q20415302 , Q108551574 , Q106956225 , Q106986510 , Ibn ʻAlīyah (en) e Abd-al-Wahhab ath-Thaqafí (en) |
|---|
| Alumnos | Ahmad ibn Hanbal, Ishaq Ibn Rahwayh (pt) , Al-Muzani (en) , Al-Buwayti (en) , Dawud al-Zahiri (en) , ar-Rabí ibn Sulayman al-Muradí (en) , Abou-Thawr (pt) e ʻAbd al-ʻAziz ibn Yahya Kinani (en) |
|---|
|
Obras destacables |
|
| Descrito pola fonte | Islamskiy enciklopedicheskiy slovar (en)
Encyclopædia Britannica |
|---|
 |
Pechar
A biografía de al-Shāfi‘i é difícil de seguir. Dise que Dawud al-Zahiri foi o primeiro que escribiu unha biografía del, mais o libro perdeuse.[2][3] A biografía máis antigo que se conserva é de Ibn Abi Hatim al-Razi (falecido en 327) e non é máis que unha colección de anécdotas, algunhas delas fantásticas. Un resumo biográfico escrito por Zakarīya b. Yahya al-Sājī foi reproducido posteriormente, mais mesmo entón, gran cantidade de lendas apareceran na historia da vida de al-Shāfi‘i.[4] A primeira biografía real é de Ahmad Bayhaqi (finado en 1066) e está chea dunha visión modernista que a cualificaría como lendas piadosas.
Al-Shafi'i escribiu máis de cen libros,[5] entre elas:
- Al-Risala, o libro máis coñecido de al-Shafi'i en que examinou os principios da xurisprudencia.
- Kitab al-Umm, principal texto sobrevivente da fiqh Shafi'i.
- Musnad al-Shafi'i (sobre o hadith), dispoñible con arranxos por Ahmad ibn Abd ar-Rahman al-Banna.
Ademais, al-Shafi'i foi un poeta elocuente que compuxo moitos poemas breves morais.
Al-Nawawi, Tahdhib al-Asma wal-Lughat, v. 1, páx. 82 Ibn Hajar al-Asqalani, Tawalli al-Ta`sis li-Ma'ali Muhammad bin Idris, páx. 26
Khadduri, Majid (2011). Translation of al-Shāfi‘i's Risāla – Treatise on the Foundations of Islamic Jurisprudence. Inglaterra: Islamic Texts Society. pp. 8, 11–16. ISBN 978 0946621 15 6. David Waines, An Introduction to Islam, Cambridge University Press, 2003, páx. 68
Bibliografía
- Burton, John (1990). The Sources of Islamic Law: Islamic Theories of Abrogation (PDF). Edinburgh University Press. ISBN 0-7486-0108-2. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 04 de xaneiro de 2020. Consultado o 21 de xullo de 2018.
- Ruthven Malise, Islam in the World. 3rd edition Granta Books, Londres 2006 ch. 4
- Majid Khadduri (trans.), "al-Shafi'i's Risala: Treatise on the Foundation of Islamic Jurisprudence". Islamic Texts Society 1961, reprinted 1997. ISBN 0-946621-15-2.
- al-Shafi'i, Muhammad b. Idris,"The Book of the Amalgamation of Knowledge" translated by Aisha Y. Musa in Hadith as Scripture: Discussions on The Authority Of Prophetic Traditions in Islam, Nova York: Palgrave, 2008
