Ácido conxugado e base conxugada son dous termos complementarios aplicados a compostos químicos dentro da teoría ácido-base de Brønsted-Lowry. Un ácido conxugado é un composto químico formado cando un ácido cede un protón (H+
) a unha base (esta última é a que se converte no ácido conxugado), ou expresado doutra maneira, é unha base cun ión hidróxeno engadido, xa que perde un ión hidróxeno na reacción inversa (como é característico dos ácidos). Por outra parte, unha base conxugada é o que queda unha vez que un ácido doou un protón durante unha reacción química. Por tanto, unha base conxugada é unha substancia formada pola eliminación dun protón dun ácido, xa que pode gañar un ión hidróxeno na reacción inversa. [1] Como algúns ácidos, chamados polipróticos poden ceder máis dun protón, a base conxugada dun ácido pode ela mesma ter carácter ácido.

En resumo, isto pode representarse como a seguinte reacción química na que o ácido inicial convértese na base conxugada, e a base inicial convértese no ácido conxugado:

Thumb
Thumb
Johannes Nicolaus Brønsted (esquerda) e Martin Lowry (dereita).

Johannes Nicolaus Brønsted e Martin Lowry presentaron a teoría de Brønsted–Lowry, que di que calquera composto que poida ceder un protón a outro composto é un ácido, e o composto que recibe o protón é unha base. Un protón é unha partícula subatómica do núcleo dun átomo con carga eléctrica positiva. Represéntase co símbolo H+
porque ten un núcleo de átomo de hidróxeno,[2] é dicir, é un catión hidróxeno, o que a IUPAC recomenda denominar hidrón.

Un catión pode ser un ácido conxugado, e un anión pode ser unha base conxugada, dependendo da substancia que está implicada e da teoría ácido-base que se está usando. O anión máis simple que pode ser unha base conxugada é o electrón libre en solución cuxo ácido conxugado é o hidróxeno atómico.

Reaccións ácido-base

Nunha reacción ácido-base, un ácido e unha base reaccionan para formar unha base conxugada e un ácido conxugado, respectivamente. O ácido perde un protón e a base gaña un protón. En diagramas que indican isto, o novo enlace formado entre a base e o protón móstrase por unha frecha que empeza nun par de electóns da base e acaba no ión hidróxeno (protón) que será transferido:

Thumb

Neste caso, a molécula de auga é a que funciona como o ácido conxugado do ión hidróxido básico despois de que este último recibiu o ión hidróxeno do amoníaco. Por outra parte, o amoníaco é a base conxugada do amonio ácido despois de que o amonio doou un ión hidróxeno para producir a molécula de auga. Ademais, o OH pode ser considerado como a base conxugada da H
2
O
, xa que a molécula de auga doa un protón para orixinar NH+
4
na reacción inversa. Os termos "ácido", "base", "ácido conxugado" e "base conxugada" non son fixos para unha certa substancia química senón que poden ser intercambiados se a reacción que está tendo lugar se inverte.

Forza dos conxugados

A forza dun ácido conxugado é proporcional á súa constante de disociación. Un ácido conxugado canto máis forte sexa máis facilmente se disociará nos seus produtos, "expulsará" os seus protóns hidróxeno e terá unha constante de equilibrio máis alta. A forza dunha base conxugada pode considerarse que é a súa tendencia a "atraer" os protóns hidróxeno cara a ela. Se unha base conxugada se clasifica como forte, "reterá" o protón hidróxeno en disolución e o seu ácido non se disociará.

Se un composto químico é un ácido forte, a súa base conxugada será débil.[3] Un exemplo deste caso sería a disociación do ácido clorhídrico HCl en auga. Como o HCl é un ácido forte (disóciase en gran proporción), a súa base conxugada (Cl
) será feble. Por tanto, neste sistema, a maioría dos H+
serán ións hidronio H
3
O+
en vez de estaren unidos aos anións Cl e as bases conxugadas serán máis débiles que as moléculas de auga.

Por outro lado, se un composto químico é un ácido feble, a súa base conxugada non será necesariamente forte. Consideremos que o etanoato, a base conxugada do ácido etanoico, ten unha constante de disociación (Kb) de aproximadamente 5,6 × 10-10, o que fai que sexa unha base débil. Para que as especies químicas teñan unha base conxugada forte teñen que ser un ácido moi débil, como a auga.

Identificación de pares de ácidos e bases conxugadas

Para identificar o ácido conxugado, debe buscarse o par de compostos cos que está relacionado. A reacción ácido-base pode verse examinando o antes e o despois. O antes é o lado dos reactantes da ecuación, o despois é o lado dos produtos da ecuación química. O ácido conxugado no lado de despois da ecuación gaña un ión hidróxeno, así que no lado de antes da ecuación o composto que ten un ión hidróxeno menos que o ácido conxugado é a base. A base conxugada no lado de despois da ecuación perde un ión hidróxeno, de tal xeito que no lado de antes da ecuación o composto que ten un hidróxeno máis que a base conxugada é o ácido.

Consideremos a seguinte reacción ácido-base:

HNO
3
+ H
2
O
H
3
O+
+ NO
3

O ácido nítrico (HNO
3
) é un ácido porque doa un protón á molecula de auga e a súa base conxugada é o nitrato (NO
3
). A molécula de auga actúa como unha base porque recibe o catión hidróxeno (protón) e o seu ácido conxugado é o ión hidronio (H
3
O+
).

Máis información Ecuación, Base ...
EcuaciónÁcidoBaseBase conxugadaÁcido conxugado
HClO
2
+ H
2
O
ClO
2
+ H
3
O+
HClO
2
H
2
O
ClO
2
H
3
O+
ClO
+ H
2
O
HClO + OH
H
2
O
ClO
OH
HClO
HCl + H
2
PO
4
Cl
+ H
3
PO
4
HClH
2
PO
4
Cl
H
3
PO
4
Pechar

Aplicacións

Un uso dos ácidos e bases conxugados é nos sistemas tampóns, os cales inclúen unha solución tampón. Nun tampón úsanse un ácido débil e a súa base conxugada (en forma de sal), ou unha base débil e o seu ácido conxugado, para limitar o cambio de pH durante un proceso de titulación. Os tampóns teñen aplicacións químicas orgánicas e inorgánicas. Por exemplo, ademais do uso dos tampóns en procesos de laboratorio, o sangue humano actúa como un tampón para mater o pH. O tampón máis importante na nosa circulación sanguínea é o tampón ácido carbónico-bicarbonato, que impide cambios drásticos de pH cando se introduce CO
2
. Isto funciona así:

Ademais, velaquí unha táboa dalgúns tampóns comúns.

Máis información Axente tamponante, pKa ...
Axente tamponantepKaRango de pH útil
Ácido cítrico3,13, 4,76, 6,402,1 - 7,4
Ácido acético4,83,8 - 5,8
KH2PO47,26,2 - 8,2
CHES9,38,3–10,3
Borato9,248,25 - 10,25
Pechar

Unha segunda aplicación común un composto orgánico sería a produción dun tampón con ácido acético. Se o ácido acético, un ácido débil coa fórmula CH
3
COOH
, se pon en forma de solución tampón, necesitaría combinarse coa súa base conxugada CH
3
COO
en forma de sal. A mestura resultante chámase tampón acetato, consistente en CH
3
COOH
acuoso e CH
3
COONa
acuoso. O ácido acético, xunto con moitos outros ácidos débiles, serven como compoñentes útiles dos tampóns en diferentes instalacións de laboratorios, cada un deles é útil dentro do seu propio rango de pH.

A solución de lactato de Ringer é un exemplo no que a base conxugada dun ácido orgánico, o ácido láctico, CH
3
CH(OH)CO
2
se combina cos catións sodio, calcio e potasio e anións cloruro en auga destilada,[4] os cales xuntos forman un líquido que é isotónico respecto ao sangue humano e utilízase como fluído de substitución despois dunha perda de sangue debido a un trauma, cirurxía ou queimaduras.[5]

Táboa de ácidos e as súas bases conxugadas

Velaquí unha táboa con varios exemplos de ácidos e as súas bases conxugadas correspondentes; nótese como difiren nun só protón (ión H+). A forza do ácido decrece e a forza da base conxugada aumenta conforme baixamos na táboa.

Máis información Base conxugada ...
Ácido Base conxugada
H
2
F+
ión fluoronio
HF fluoruro de hidróxeno
HCl ácido clorhídrico Cl ión cloruro
H2SO4 ácido sulfúrico HSO
4
ión sulfato de hidróxeno (ión bisulfato)
HNO3 ácido nítrico NO
3
ión nitrato
H3O+ ión hidronio H2O auga
HSO
4
ión sulfato de hidróxeno
SO2−
4
ión sulfato
H3PO4 ácido fosfórico H2PO
4
ión fosfato de dihidróxeno
CH3COOH ácido acético CH3COO ión acetato
HF ácido fluorhídrico F ión fluoruro
H2CO3 ácido carbónico HCO
3
ión carbonato de hidróxeno
H2S ácido sulfhídrico HS ión hidrosulfuro
H2PO
4
ión fosfato de dihidróxeno
HPO2−
4
ión fosfato de hidróxeno
NH+
4
ión amonio
NH3 amoníaco
H2O auga (pH=7) OH ión hidróxido
HCO
3
ión hidroxenocarbonato (bicarbonato)
CO2−
3
ión carbonato
Pechar

Táboa de bases e os seus ácidos conxugados

Como comparación, velaquí unha táboa de bases e os seus ácidos conxugados. De xeito similar, a forza da base diminúe e a forza do ácido conxugado increméntase conforme baixamos na táboa.

Máis información , ...
Base Ácido conxjugado
C
2
H
5
NH
2
etilamina
C
2
H
5
NH+
3
ión etilamonio
CH
3
NH
2
metilamina
CH
3
NH+
3
ión metilamonio
NH
3
amoníaco
NH+
4
ión amonio
C
5
H
5
N
piridina
C
5
H
6
N+
piridinio
C
6
H
5
NH
2
anilina
C
6
H
5
NH+
3
ión fenilamonio
C
6
H
5
CO
2
ión benzoato
C
6
H
6
CO
2
ácido benzoico
F
ión fluoruro
HF fluoruro de hidróxeno
PO3−
4
ión fosfato
HPO2−
4
ión fosfato de hidróxeno
OH ión hidróxido H2O auga (neutro, pH 7)
HCO
3
bicarbonato
H
2
CO
3
ácido carbónico
CO2−
3
ión carbonato
HCO
3
bicarbonato
Br
ión bromuro
HBr bromuro de hidróxeno
HPO2−
4
fosfato de hidróxeno
H
2
PO
4
ión fosfato dihidróxeno
Cl
ión cloruro
HCl cloruro de hidróxeno
H
2
O
auga
H
3
O+
ión hidronio
ión nitrito ácido nitroso
Pechar

Notas

Véxase tamén

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.