receptáculo funerario en forma de caixa From Wikipedia, the free encyclopedia
Un sarcófago ou sartego é un recipiente, xeralmente tallado en pedra, destinado a conter un cadáver. No Antigo Exipto, os sarcófagos da realeza albergaban polo menos un cadaleito, xeralmente de madeira, onde se custodiaba a momia do defunto que previamente era sometido a un proceso de embalsamamento.
Do latín sarcophagus, sendo este a transcrición de σαρκοφάγος, palabra grega composta σαρκος - φαγος, que en galego se traduciría como «o que devora a carne». A palabra provén da expresión lithos sarkophagos (λιθος σαρκοφάγος). A explicación do nome xorde con Eratóstenes e recóllea Plinio o Vello. Comentan que o nome debíase a que os gregos construíanos cun tipo de pedra calcárea moi porosa procedente das canteiras de Assos, na Tróade, que en pouco tempo consumía os cadáveres.[1][2]
Moitos sarcófagos foron construídos para permanecer en mausoleos, templos ou criptas visitables, e xa que logo adoitaban estar elaborados, tallados, ou adornados esmeradamente.
No Antigo Exipto o sarcófago estaba relacionado cos rituais de embalsamamento e momificación, tendentes a conseguir a vida eterna. Os sarcófagos eran depositados en mastabas, pirámides, hipoxeos, e outros tipos de sepulturas ou edificacións funerarias. Son destacables os sarcófagos antropomorfos elaborados en pedra, ouro, prata ou madeira policromada. É soado o de Tutankhamon, faraón da dinastía XVIII, descuberto por Howard Carter no Val dos Reis, fronte a Tebas. Estaba elaborado en cuarcita e albergaba tres cadaleitos e a momia, que portaba unha máscara funeraria de ouro e pedras preciosas.[3]
En Etruria, durante os séculos III e II a.C., elaboráronse sarcófagos de terracota (como o Sarcófago dos esposos, do século VI a.C.).
Os sarcófagos, tanto de metal ou xeso así como de pedra calcaria, tamén foron utilizados polos romanos ata que apareceu o costume cristián do enterramento en sepulcros, co que caeu en desuso o sarcófago.[2]
Exemplos de sarcófagos paleocristiáns:
Coa chegada da Idade Media, o costume de elaborar sarcófagos para os dignatarios e monarcas vestidos coas súas regalias máis suntuosas, tallándoos xacendo plácidamente coma se durmisen, cada vez aumentou máis. A finais da Idade Media, e coa chegada do Renacemento, unha serie de símbolos apareceron paulatinamente, onde leóns, cans e outros animais aparecián baixo os pés do defunto tallado, reflectindo a súa supremacía. Tamén xunto aos personaxes eclesiásticos e laicos, ánxeles sostiñan un manto por encima seu, ou sinxelamente portaban o escudo de armas da familia.
Estes ricos tallados nos sarcofágos funcionan como unha valiosisima referencia para coñecer as armaduras e a vestimenta da época, definir a heráldica e simbolismo ao redor desa persoa e a súa dignidade, e inclusive, atrevidamente para definir os trazos físicos, fisonómicos do personaxe histórico.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.