From Wikipedia, the free encyclopedia
Eleanro Geisman,[1] nada no Bronx o 7 de outubro de 1917 e finada en Ojai, California, o 8 de xullo de 2006, foi unha actriz estadounidense, coñecida como June Allyson, unha das actrices máis populares das décadas de 1940 e 1950.
 (1944)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (en) Eleanor Geisman 7 de outubro de 1917 Bronx, Estados Unidos de América |
| Morte | 8 de xullo de 2006 (88 anos) Ojai, Estados Unidos de América (pt)  |
| Causa da morte | doenza respiratoria |
| Lugar de sepultura | Forest Lawn Memorial Park |
| Educación | St. Catharine Academy (en) Theodore Roosevelt High School (en) |
| Actividade | |
| Ocupación | actriz de cinema, actriz de televisión, cantante, actriz de teatro, bailarina, actriz |
| Período de actividade | 1936 - |
| Partido político | Partido Republicano |
| Familia | |
| Cónxuxe | David Ashrow (1976–) Alfred Glenn Maxwell (1963–) Dick Powell (1945–1963) |
| Fillos | Richard Powell, Jr. (  ) Dick Powell |
| Pais | Robert Geisman e Clara Provost |
| Premios | |
| |
| Descrito pola fonte | Obálky knih,  |
| Páxina web | juneallyson.com |
            | |
Nada en Nova York, non pasou unha infancia doada. En abril de 1918 (cando Allyson tiña seis meses), o seu pai alcohólico, que traballaba de conserxe, abandonou a familia. Allyson quedou na pobreza, vivindo cos seus avós maternos.[2] A súa nai traballaba como telefonista e caixeira de supermercado e cando tiña cartos abondos reuníase coa súa filla. Porén, habitualmente Allyson estaba cos seus avós ou outros parentes.[2] Aos oitos anos, unha póla caeu sobre ela mentres montaba no seu triciclo co seu can.[3] Ela sufriu fracturas moi graves e o can morreu. Ata os doce anos tivo que realizar rehabilitación con terapias de natación e baile.
O seu primeiro papel foi como "inxenua" para Educational co cantante Lee Sullivan, os bailaríns cómicos Herman Timberg, Jr. e Pat Rooney, Jr., e a futura estrela Danny Kaye nunha serie de curtametraxes, incluídas Swing for Sale (1937), Pixilated (1937), Ups and Downs (1937), Dime a Dance (1938), Dates and Nuts (1938) e Sing for Sweetie (1938).[4]
Debutou en Broadway en 1938 como corista na obra Sing Out the News aos vinte anos e en 1943 apareceu no filme Best Foot Forward.[5] A súa carreira tivo grandes éxitos musicais como Thousands Cheer and Good News! (1947), e asinou un importante contrato con Metro Goldwyn Mayer que en 1949 a levou a interpretar entre outros filmes o papel de "Jo" March no filme Little Women, baseado no libro homónimo de Louisa May Alcott, que foi un grande éxito. Allyson era experta en chorar cando lle daban pé e moitos dos seus filmes incluían unha escena de bágoas. A súa colega en MGM Margaret O'Brien dixo que ela e Allyson eran chamadas "as choronas da vila".[6] Posteriormente dixo "chorei unha vez nun filme e dixeron 'fagámolo outra vez'. E chorei o resto da miña carreira".[7]
A partir da década de 1950 interpretou especialmente o papel de rapaza sensible e bondadosa, que lle permitiu destacar en filmes como The Girl in White (1952), The Glenn Miller Story (1954) ou Woman's World (1954), de Jean Negulesco. En 1951 gañou o Globo de Ouro á mellor actriz de comedia polo seu papel no filme Too Young to Kiss, en que interpretaba unha nena prodixio e a súa irmá máis vella.
A serie The DuPont Show with June Allyson (1959–60) tivo dúas temporadas na CBS e foi descrita por Allyson como "a cousa máis dura que fixen nunca".[8] Tamén apareceu en programas como Zane Grey Theater, The Dick Powell Theatre e Burke's Law antes de retirarse varios anos tras enviuvar en 1963.[4]
Faleceu debido a un fallo respiratorio.[9]
Cando chegou a Hollywood, os directivos do estudio intentaron emparellala con Van Johnson obrigándoos a ter unha serie de "citas oficiais" moi publicitadas.[10] Aínda que tivo citas con David Rose, Peter Lawford e John F. Kennedy, Allyson estaba en realidade saíndo con Dick Powell, trece anos máis vello ca ela e que estivera casado con Mildred Maund e Joan Blondell.[11]
O 19 de agosto de 1945, Allyson provocou o enfado de Louis B. Mayer ao casar con Powell.[12] O matrimonio tivo dous fillos, Pamela Allyson Powell[13] (adoptada en 1948) e Richard Powell, Jr., nado o 24 de decembro de 1950.[14] A mediados da década de 1950 Allyson tivo un romance co actor Alan Ladd.[15]
Allyson solicitou o divorcio de Powell en 1961 por mor da obsesión polo traballo del. En febreiro dese ano recibiu 2,5 millóns de dólares e a custodio dos seus fillos.[16] Porén, antes de que se consolidase o divorcio reconciliáronse[17] e permaneceron casados ata a morte de Powell o 2 de xaneiro de 1963. A perda de Powell levou a Allyson a beber demasiado. En 1963 ía fugarse co barbeiro do seu marido, Glenn Maxwell, mais finalmente decidiu non facelo.[18] Ela e Maxwell casaron posteriormente e divorciáronse para volver a casar e divorciarse máis adiante.[15]
En 1976, Allyson casou con David Ashrow, dentista convertido en actor co que actuou ocasionalmente en teatros e nas xiras do transatlántico Royal Viking Sky.[19]
| Ano | Título | Personaxe | Notas |
|---|---|---|---|
| 1937 | Swing for Sale | Curtametraxe | |
| 1937 | Pixilated | Curtametraxe | |
| 1937 | Ups and Downs | June Daily | Curtametraxe |
| 1937 | Dime a Dance | Harriet | Curtametraxe |
| 1937 | Dates and Nuts | Wilma Brown, Herman's girl | Curtametraxe |
| 1938 | Sing for Sweetie | Sally Newton | Curtametraxe |
| 1938 | The Prisoner of Swing | Princess | Curtametraxe |
| 1938 | The Knight Is Young | June | Curtametraxe |
| 1939 | Rollin' in Rhythm | Curtametraxe | |
| 1940 | All Girl Revue | Mayor | Curtametraxe |
| 1943 | Best Foot Forward | Ethel | |
| 1943 | Girl Crazy | Specialty Singer | |
| 1943 | Thousands Cheer | Specialty Singer | |
| 1944 | Two Girls and a Sailor | Patsy Deyo | |
| 1944 | Meet the People | Annie | |
| 1944 | Music for Millions | Barbara Ainsworth | |
| 1945 | Her Highness and the Bellboy | Leslie Odell | |
| 1945 | The Sailor Takes a Wife | Mary Hill | |
| 1946 | Two Sisters from Boston | Martha Canford Chandler | |
| 1946 | Till the Clouds Roll By | Jane Witherspoon/Lou Ellen Carter | Segmentos Leave It to Jane e Oh, Boy! |
| 1946 | The Secret Heart | Penny Addams | |
| 1947 | High Barbaree | Nancy Frazer | |
| 1947 | Good News | Connie Lane | |
| 1948 | The Bride Goes Wild | Martha Terryton | |
| 1948 | The Three Musketeers | Constance Bonacieux | |
| 1948 | Words and Music | Alisande La Carteloise | |
| 1949 | Little Women | Josephine "Jo" March | |
| 1949 | The Stratton Story | Ethel | |
| 1950 | The Reformer and the Redhead | Kathleen Maguire | |
| 1950 | Right Cross | Pat O'Malley | |
| 1951 | Too Young to Kiss | Cynthia Potter | |
| 1952 | The Girl in White | Dr. Emily Barringer | |
| 1953 | Battle Circus | Tte. Ruth McCara | |
| 1953 | Remains to Be Seen | Jody Revere | |
| 1954 | The Glenn Miller Story | Helen Burger Miller | |
| 1954 | Executive Suite | Mary Blemond Walling | |
| 1954 | Woman's World | Katie Baxter | Tamén coñecido como A Woman's World |
| 1955 | Strategic Air Command | Sally Holland | |
| 1955 | The Shrike | Ann Downs | |
| 1955 | The McConnell Story | Pearl "Butch" Brown | |
| 1956 | The Opposite Sex | Kay Hilliard | |
| 1956 | You Can't Run Away from It | Ellen "Ellie" Andrews | |
| 1957 | Interlude | Helen Banning | Tamén coñecido como Forbidden Interlude |
| 1957 | My Man Godfrey | Irene Bullock | |
| 1959 | A Stranger in My Arms | Christina Beasley | Tamén coñecido como And Ride a Tiger |
| 1972 | They Only Kill Their Masters | Mrs. Watkins | |
| 1978 | Blackout | Mrs. Grant | |
| 2001 | A Girl, Three Guys, and a Gun | Joey's Grandma | |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
