Ireneu de Lión
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ireneu[1], ás veces tamén Ireneo[2][3][4] (en grego Εἰρηναῖος), nado na primeira metade do século II e finado cara ao 202, foi un apoloxista cristián e un dos primeiros Pais da Igrexa. Foi oínte de Policarpo,[5] quen segundo a tradición fora discípulo de Xoán o Evanxelista. Desde 189, foi bisbo de Lugdunum, Galia, entón parte do Imperio Romano (hoxe Lión, Francia). Considérase o adversario máis importante do gnosticismo do século II. A súa obra principal é Contra as herexías. Os seus escritos foron decisivos nos comezos do desenvolvemento da teoloxía cristiá. Tanto a Igrexa Católica como a Ortodoxa Oriental considérano santo. Na primeira a súa festa é o 28 de xuño,[6] na segunda o 23 de agosto. A Igrexa Luterana[7][8] conmemórao[9] tamén o 28 de xuño.
Nome orixinal | (grc) Εἰρηναῖος Λουγδούνου |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | c. 130 (Gregoriano) Esmirna |
Morte | c. 202 (Gregoriano) (71/72 anos) Lión |
Bispo de Lión | |
Diocese: Arquidiocese de Lyon (pt) | |
Bispo | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Asia |
Actividade | |
Ocupación | teólogo , presbítero , filósofo |
Período de tempo | Alto Imperio Romano |
Profesores | Policarpo de Esmirna (pt) |
Lingua | Grego antigo e lingua latina |
Enaltecemento | |
Día de festividade relixiosa | 28 de xuño |