Interleucina 4
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
A interleucina 4 (IL-4 ou IL4) é unha citocina do grupo das interleucinas que induce a diferenciación das células T colaboradoras virxes (células Th0) a células Th2. Unha vez que as células Th2 foron activadas pola acción da IL-4, estas producen cantidades adicionais de IL-4 nun bucle de retroalimentación positiva. A célula que produce inicialmente a IL-4, e que causou así a diferenciación da Th0, non foi aínda identificada con certeza, pero estudos recentes indican que estas células efectoras poden ser os basófilos.[1] A IL-4 está estreitamente relacionada coa interleucina 13 e ambas as dúas teñen funcións similares.
| Interleucina 4 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Análise da estrutura en solución da interleucina humana 4 determinada por técnicas de resonancia magnética nuclear tridimensionais. | |||||||||
| Identificadores | |||||||||
| Símbolo | IL4 | ||||||||
| Pfam | PF00727 | ||||||||
| Pfam clan | CL0053 | ||||||||
| InterPro | IPR002354 | ||||||||
| PROSITE | PDOC00655 | ||||||||
| SCOPe | 2int / SUPFAM | ||||||||
| |||||||||
Ten varias funcións biolóxicas entre as que están a estimulación da proliferación de células B e T activadas, e a diferenciación das células B en células plasmáticas. É un regulador clave nas inmunidades humoral e adaptativa. A IL-4 induce na célula B o cambio de clase ás IgE, e regula á alza a produción de MHC de clase II. A IL-4 fai diminuír a produción de células Th1, macrófagos, IFN-gamma, e IL-12 en células dendríticas.
A sobreprodución de IL-4 está asociada a alerxias.[2]
Os macrófagos dos tecidos xogan un importante papel na inflamación crónica e na curación de feridas. A presenza de IL-4 nos tecidos extravasculares promove a activación alternativa dos macrófagos en células M2 e inhibe a activación clásica dos macrófagos en células M1. O incremento de macrófagos reparadores (M2) está acoplado coa secreción de IL-10 e TGF-β que teñen como resultado a diminución da inflamación patolóxica. A liberación de arxinase, prolina, poliaminases e TGF-β por parte da célula M2 activada está ligada coa reparación de feridas e a fibrose.[3]
O receptor da interleucina 4 chámase IL-4Rα. Este receptor pode atoparse formando parte de tres complexos diferentes no corpo. Os receptores de tipo 1 están compostos da subunidade IL-4Rα cunha cadea γ común e únense especificamente á IL-4. Os receptores de tipo 2 constan dunha subunidade IL-4Rα unida a unha subunidade diferente chamada IL-13Rα1. Estes receptores de tipo 2 teñen a capacidade de unirse tanto a IL-4 coma a IL-13, dúas citocinas con funcións biolóxicas moi relacionadas.[4][5]
A IL-4 presenta un pregamento globular compacto (similar ao doutras citocinas), estabilizado por 3 pontes disulfuro.[6] Unha metade da estrutura está dominada por un feixe de hélices alfa con xiro levoxiro.[7] As hélices son antiparalelas, con dúas conexións colgantes, que caen formando unha folla beta antiparalela de dúas febras.[7]
Esta citocina foi codescuberta por Maureen Howard e William Paul[8] e a Dra. Ellen Vitetta e o seu grupo de investigación en 1982.
A secuencia de nucleótidos da IL-4 humana foi illada catro anos despois confirmando a súa semellanza cunha proteína de rato chamada factor-1 estimulador de célula B (BCSF-1).[9]
A IL-4 tamén favorece a mitoxénese, desdiferenciación, e metástases no rabdomiosarcoma.[10] A IL-4, xunto con outras citocinas de Th2, están implicadas na inflamación das vías aéreas observada nos pulmóns de pacientes con asma alérxica.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
