From Wikipedia, the free encyclopedia
Charles Péguy, nado o 7 de xaneiro de 1873 e finado o 5 de setembro de 1914, foi un escritor francés,[1] un destacado poeta, ensaísta e editor. As súas dúas filosofías principais foron o socialismo e o nacionalismo, pero non máis tarde de 1908, despois de anos de inquedo agnosticismo, converteuse nun católico crente pero non practicante.[2] [3] A partir dese momento, o catolicismo influíu fortemente nas súas obras.
 (1908)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (fr) Charles-Pierre Péguy 7 de xaneiro de 1873 Orleáns, Francia |
| Morte | 5 de setembro de 1914 (41 anos) Le Plessis-l'Évêque, Francia |
| Lugar de sepultura | Grande Tombe de Villeroy (Chauconin-Neufmontiers) (en)  |
| Relixión | Catolicismo |
| Educación | École Normale Supérieure Lycée Lakanal (pt) Collège Sainte-Barbe |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Literatura |
| Ocupación | escritor, filósofo, dramaturgo, militar, xornalista, poeta, ensaísta, crítico literario |
| Movemento | Filosofía política e personalismo (pt) |
| Pseudónimo literario | Pierre Deloire Pierre Baudouin |
| Carreira militar | |
| Lealdade | Francia |
| Rango militar | Tenente |
| Conflito | Primeira guerra mundial |
| Participou en | |
| Catholic literary revival (en) |
|
| Familia | |
| Cónxuxe | Charlotte Péguy |
| Fillos | Marcel Péguy, Germaine Péguy, Pierre Péguy |
| Premios | |
Sinatura .png) | |
| Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Пеги Шарль) Biblioteca dixital BEIC Obálky knih,  |
| Páxina web | charlespeguy.fr |
       | |
Péguy naceu pobre en Orleáns.[4] A súa nai Cécile, que ficou viúva cando el era neno, gañaba a vida reparando cadeiras. O seu pai, Désiré Péguy, era carpinteiro, e morreu en 1874 como consecuencia das feridas de combate. Péguy estudou no Lycée Lakanal de Sceaux, gañando unha bolsa para a École normale supérieure de París, onde asistiu ás conferencias de Henri Bergson e Romain Rolland, cos que se fixo amigo. Marchou formalmente sen graduarse en 1897, aínda que continuou asistindo a algunhas conferencias en 1898. Influenciado por Lucien Herr, bibliotecario da École Normale Supérieure, converteuse nun ardente Dreyfusard.
En 1897 Péguy casou con Charlotte-Françoise Baudoin; tiveron unha filla e tres fillos, un dos cales naceu despois da morte de Péguy. Arredor de 1910 namorouse profundamente de Blanche Raphael, unha nova amiga xudía; con todo, foi fiel á súa muller.
Dende os seus primeiros anos estivo influenciado polo socialismo. Ingresou no Partido Socialista en 1895. Desde 1900 até a súa morte en 1914, foi o principal colaborador e editor da revista literaria Les Cahiers de la Quinzaine, que inicialmente apoiou ao director do Partido Socialista Jean Jaurès. Porén, Péguy puxo fin a este apoio despois de que comezase a ver a Jaurès como un traidor á nación e ao socialismo. En Cahiers, Péguy publicou non só os seus propios ensaios e poesías, senón tamén obras de importantes autores contemporáneos como Romain Rolland.
O seu poema en verso libre, "Pórtico do misterio da segunda virtude", tivo máis de 60 edicións en Francia. Era o libro favorito de Charles de Gaulle.
Cando estalou a Gran Guerra, Péguy pasou a ser tenente na 19ª compañía do 276º Rexemento de Infantaría francés. Morreu na batalla, disparado na fronte, preto de Villeroy, Yonne, na véspera do inicio da Batalla do Marne.[5] Hai un monumento a Péguy preto do campo onde foi morto en combate.
Benito Mussolini referiuse a Péguy como unha "fonte" do fascismo. Durante a Segunda guerra mundial, tanto partidarios como opositores da Francia de Vichy citaron a Péguy. Edmond Michelet foi o primeiro dos moitos membros da Resistencia francesa en citar a Péguy; De Gaulle, familiarizado coa escritura de Péguy, citouno nun discurso de 1942. Os que se opuxeron ás leis antisemitas baixo o réxime de Pétain cítano a miúdo. En cambio, Robert Brasillach eloxiou a Péguy como un "nacionalsocialista francés", e os fillos de Péguy, Pierre e Marcel, escribiron que o seu pai foi unha inspiración para a ideoloxía da Revolución Nacional de Vichy e "sobre todo, un racista".[6] Foi escrito que Péguy, de estar vivo, probabelmente estaría horrorizado pola súa futura influencia no fascismo.[7] [8]
O novelista inglés Graham Greene aludiu a Péguy en Brighton Rock, mentres que The Heart of the Matter aparece epígrafe cunha cita de Péguy.[9] En The Lawless Roads Greene refírese a Péguy "desafiando a Deus na causa dos condenados".[10]
O teólogo suízo Hans Urs von Balthasar, ao describir a historia da arte como unha aproximación continua, ás veces máis ou menos exitosa á creatividade de Deus, sinalou que a Eva (Ève) de Peguy era unha "redención teolóxica do proxecto de Proust", o que significa que onde Proust estaba dotado de memoria e caridade, a Eva de Peguy -non necesariamente o propio Peguy- estaba dotada de memoria, caridade e coñecemento directo da redención de Deus.[11]
Geoffrey Hill publicou un poema en 1983 en honor de Péguy titulado O misterio da caridade de Charles Péguy.[12]
"O pecador está no corazón do cristianismo. Ningún é tan competente como o pecador en materia de cristianismo. Ninguén máis que o santo". Esta é a epígrafe da novela de Graham Greene The Heart of the Matter (1948).[13]
"Nunca saberás que actos de covardía se cometeron por temor a non parecer o suficientemente progresista". (Notre Patrie, 1905)
"A ética kantiana ten as mans limpas, pero, por así dicilo, en realidade non ten mans".[14]
"Que enloquecedor, di Deus, será cando non haxa máis franceses".[15]
"Haberá cousas que fago que ninguén entenderá". (Le Mystère des Saints Inocents)
"É imposible escribir historia antiga porque non temos fontes suficientes, e imposible escribir historia moderna porque temos demasiadas". (Clío, 1909)
"Todo comeza no misticismo e acaba na política". (Notre Jeunesse, 1909)
Ensaio
Poesía
Teatro
Varios
Obras Recollidas
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
