یوشع بن نون
From Wikipedia, the free encyclopedia
یوشع بن نون (به عبری: יְהוֹשֻׁעַ) از شخصیتهای تنخ است. او در کتب دوم و چهارم تورات دستیار موسی و در کتاب یوشع جانشین اوست و فتح کنعان توسط بنیاسرائیل را رهبری کرد. همچنین مشابه همین داستان بدون ذکر نام یوشع در قرآن نیز آمدهاست.[1] تاریخپژوهان معاصر یوشع را شخصیتی افسانهای میدانند؛ بخشهای مربوط به یوشع در تورات را در نسخههای متاخر به آن افزودهاند و کتاب یوشع نیز روایت صحیح تاریخی نیست، زیرا بنیاسرائیل ریشه کنعانی داشتهاند و در همان سرزمین شکل گرفتهاند.
یوشع بن نون
יְהוֹשֻׁעַ בֶּן נוּן | |
---|---|
وصی | |
درگذشتۀ | ۱۴۰۵ قبل از میلاد کنعان |
تکریمشده در | یهودیت، مسیحیت، اسلام |
بزرگداشت |
|
نمادها | بهتصویر کشیده شده با کالب بن یوفنا در کنعان |
مطابق روایت تنخ، یوشع از نسل افرایم فرزند یوسف بود. نامش در آغاز هوشع بود اما موسی او را یوشع نامید. او جزء ۱۲ نفری بود که موسی برای بازرسی سرزمین موعود فرستاد.[2] و پس از بازگشت به همراه کالب بن یوفنا تنها کسانی بودند که برای فتح سرزمین موعود اعلام آمادگی کردند ولی بنیاسرائیل حاضر به جنگ و حمله به آن سرزمین نشدند. بعد از مرگ موسی، یوشع جانشین او شد و حمله اسرائیلیان به کنعان را رهبری و بعد از آن، سرزمینها را میان اسباط تقسیم کرد. کتاب یوشع مرگ او را در ۱۱۰ سالگی نوشتهاست. یوشع از شخصیتهای مورد احترام مسلمین است و برخی از مسلمانان او را همراه موسی در سفر به آخر جهان و دیدار با خضر میدانند. دهم نیسان به مناسبت عبور بنیاسرائیل از رود اردن به رهبری یوشع، در اسرائیل تعطیل رسمی است. ناصرخسرو و ابن بطوطه در کتابهایشان ذکر کردهاند، آرامگاه یوشع نبی در شش فرسخ نیم از شهر بروگرد یا بروجرد قرار دارد. در منطقهای از استان همدان نزدیک شهر بروجرد نیز همچین مقبره منسوب به یوشع ابن نون وجود دارد.