یزید بن مهلب
از سرداران حکومت بنی امیه / From Wikipedia, the free encyclopedia
یزید پسر مُهَلَّب با نام کامل یزید بن مهلب ابن ابی صفره ازدی معروف به ابو خالد، از سرداران عرب در زمان امویان بود که برای مدتی امیر ولایت خراسان بود. از اعمال معروفش کشتار مردم گرگان، آسیابگردانیدن به خون ایشان و آرد کردن گندم به آن و خوردن نانش در جریان جنگ با فرخان بزرگ است.[4][5] اسپهبد فرخان بزرگ که عربها به او لقب ذوالمناقب داده بودند، از دودمان دابویگان طبرستان بود و سپاه یزید بن مهلب، در چند مرحله با او جنگید. سرانجام، یزید از فرخان شکست خورد و در بازگشت به عراق به زندان افتاد.[6] او نیا و بنیانگذار خاندان مهلبیان است که در اوایل خلافت عباسی نقش پر رنگی ایفا کردند. پسر او محمد بن یزید بن مهلب نام داشت.
اطلاعات اجمالی یزید بن مهلب, حاکم اموی خراسان ...
یزید بن مهلب | |
---|---|
حاکم اموی خراسان[1] | |
دوره مسئولیت ۷۰۲–۷۰۴ | |
پادشاه | عبدالملک بن مروان (حک. ۶۸۵–۷۰۵) |
پس از | مهلب بن ابیصفره |
پیش از | موفدّل بن مهلب |
حاکم اموی عراق[2] | |
دوره مسئولیت ۷۱۵–۷۱۷ | |
پادشاه | سلیمان بن عبدالملک |
پس از | یزید بن ابیکبشا |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۶۷۲ میلادی[3] |
درگذشته | ۷۲۰ میلادی[3] واسط، عراق[3] |
فرزندان | خالد معاویه محمد |
والدین | مهلب بن ابیصفره |
بستن