سلیمان بن عبدالملک
هفتمین خلیفه اموی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سلیمان پسر عبدالملک (۵۴–۹۹ هجری/۶۷۴–۷۱۷ میلادی) نوادهٔ مروان حکم از امویان بود که از (۷۱۵ تا ۷۱۷ میلادی / ۹۶ تا ۹۹ هجری) خلافت کرد.
اطلاعات اجمالی سلیمان بن عبدالملک, هفتمین خلیفه اموی ...
سلیمان بن عبدالملک | |
---|---|
امیر سلیمان | |
هفتمین خلیفه اموی | |
خلافت | ۹۶-۹۹ ه.ق ۷۱۵ – ۲۲ سپتامبر ۷۱۷ |
پیشین | ولید بن عبدالملک |
جانشین | عمر بن عبدالعزیز |
زاده | ۵۴ ه.ق ۶۷۴ م |
درگذشته | ۹۹ ه.ق ۲۲ سپتامبر ۷۱۷ دابق |
دودمان | امویان |
پدر | عبدالملک مروان |
مادر | ولیده بنت عباس |
بستن
سلیمان برادر کوچکتر خلیفهٔ پیشین ولید پسر عبدالملک بود؛ در دوران خلافت سلیمان، گرگان و طبرستان به دست فرماندار مشرق، یزید بن مهلب، گشوده شد و قسطنطنیه به محاصره افتاد. او در رمله در فلسطین ماند و هنگام رسیدن به خلافت به دمشق نرفت؛ سلیمان میخواست به مرز امپراتوری بیزانس نیز حمله کند که در سال ۹۹ هجری/۷۱۷ میلادی فوت کرد. او پیش از مرگ، خلافت را به عمر بن عبدالعزیز واگذاشت.
رمله در سال ۷۱۶م به فرمان او بهعنوان پایتخت اداری فلسطین ساخته شد.[1]