گویش تبریزی
From Wikipedia, the free encyclopedia
تبریزی یکی از گویشهای زبان ترکی آذربایجانی است و در شهر تبریز به آن صحبت میشود. روستاهای اطراف تبریز مانند خسروشهر و روستاهای دامنههای شمالی سهند و باسمینج، هئربی، بر، لیقوان، زینجناب، خلتدوکان و شهناز تبریز از جمله مناطقی هستند که گویش آنها با کمی تفاوت تبریزی است. این گویش شبیه به گویش شکی در جمهوری آذربایجان است. از خصوصیات گویش تبریز کشیدن صداهاست. در خود تبریز سه گویش با اندکی تفاوت وجود دارد.
- محلههای شمال غرب یعنی قراملک، شنب غازان، حکم آباد، منجم، قره آغاج.
- دوه چی، امیر خیز، لیلاوا، خطیب.
- ششگلان، باغمیشه، خیابان، مارالان و مناطق مرکزی.[3]
اطلاعات اجمالی ترکی تبریزی, زبان بومی در ...
ترکی تبریزی | |
---|---|
زبان بومی در | ایران استان آذربایجان شرقی |
منطقه | شهرستان تبریز |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | - |
گلاتولوگ | tabr1242 [2] |
بستن