گسترش بیرویه شهر
From Wikipedia, the free encyclopedia
گسترش بیرویه شهری یا گسترش حومه شهر و نیز گستردهنشینی شهری[1] به رشد سریع مناطق مسکونی، تجاری و ارتباطی شهرها بدون توجه کافی به طراحی شهری اشاره دارد.[2] علاوه بر توصیف یک شکل خاص از شهرنشینی، این اصطلاح همچنین به عواقب اجتماعی و محیطی مرتبط با این توسعه مرتبط است.
اختلاف نظر گسترده در مورد آنچه که پراکندگی شهری نامیده میشود و چگونگی اندازهگیری آن وجود دارد. به عنوان مثال، برخی از مفسران، گسترش شهری را تنها با میانگین تعداد واحدهای مسکونی در هر هکتار در یک منطقه معین اندازهگیری میکنند. اما دیگران آن را مرتبط با عدم تمرکز (گسترش جمعیت بدون یک مرکز به خوبی تعریف شده)، انقطاع (گره گره حرکت کردن توسعه، به عنوان تعریف زیر)، تبعیض نژادی و مانند آن به کار میبرند.
اصطلاح «گسترش بیرویه شهری» به شدت سیاسی است و تقریباً همیشه متضمن مفاهیم منفی است. این موضوع به علت تخریب محیط زیست، تشدید جداسازی و تضعیف محیط زیست مناطق شهری و حمله به زمینههای زیبا شناخته شدهاست. این اصطلاح در مدیریت رشد شهر کاربرد دارد.[3]