شهرنشینی
From Wikipedia, the free encyclopedia
شهرنشینی (به انگلیسی: Urbanization) به انتقال جمعیت از مناطق روستایی به مناطق شهری، افزایش تدریجی نسبت افراد ساکن شهرها، و راههایی که هر جامعه خود را با این تغییرات وفق میدهد، گفته میشود.[1]
شهرنشینی، کلاً به مفهوم زندگی یک جمعیت در شهرها بهکار میرود ولی معمولاً به افزایش شمار ساکنان شهرها نسبت به ساکنان روستایی یک کشور یا منطقه اشاره دارد.
شهرنشینی و افزایش آن، بر اقتصاد و محیط زیست یک منطقه تأثیر زیادی دارد. همچنین روحیات و شیوه زندگی مردم شهرنشین، با گسترش شهرنشینی دستخوش دگرگونیهای نسبتاً زیادی میشود.
شهرنشینی بیرویه و گسترش پرشتاب پدیده شهرنشینی در بسیاری کشورها باعث بهوجود آمدن پدیدههایی همچون حاشیهنشینی، زاغهنشینی، تکدیگری، تشکیل شهرهای خوابگاهی، افزایش بیکاری و بزهکاری و مشکلات و ناسازگاریهای فرهنگی میشود.[2]