پادشاهی نوذر
From Wikipedia, the free encyclopedia
«پادشاهی نوذر» هشتمین داستانِ پادشاهان و هشتمین پادشاهی پیشدادی در شاهنامهٔ فردوسی است که دورانِ هفتسالهٔ پادشاهیِ نوذر را داستان میکند.
اطلاعات اجمالی پادشاهی نوذر, زبان ...
پادشاهی نوذر | |
---|---|
زبان | فارسی |
قالب | مثنوی |
از کتاب | شاهنامه |
پدیدآورنده | فردوسی |
سال آفرینش | سدهٔ چهارم و پنجم هجری قمری |
گونه (ژانر) | حماسه |
موضوع | جنگ |
سبک | خراسانی |
شمار ابیات | ۵۵۹ برپایهٔ ویرایش خالقی مطلق |
وزن | متقارب مثمن محذوف: فعولن فعولن فعولن فعول |
شخصیتها | نوذر، پشنگ، افراسیاب طوس، گستهم |
فضا | ایران پیشدادی |
بستن
نوذر، پسر منوچهر، یکی از شاهان پیشدادی در شاهنامه است. شاهنامه پادشاهی نوذر را هفت سال ذکر میکند. به دلیل بیتدبیری او ایران دچار وضعیت بحرانی شد. پشنگ پادشاه توران پس از اطلاع از مرگ منوچهر پسر خود افراسیاب را به کینخواهی تور به جنگ ایرانیان فرستاد. در جنگی که در پای حصار دهستان درگرفت نوذر گرفتار افراسیاب گشت و کشته شد. نوذر دو پسر به نامهای طوس و گستهم داشت که به تشخیص بزرگان ایران هیچیک لایق پادشاهی نبودند.