نظامی گنجوی
شاعر و داستانسرای ایرانی (۵۳۵–۶۰۷/۶۱۲ هـ.ق) / From Wikipedia, the free encyclopedia
با نظامی عروضی اشتباه نشود.
جمالالدین ابومحمّد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد (۵۳۵ هـ. ق[4][5] – ۶۰۷–۶۱۲ هـ. ق) متخلص به نظامی و نامور حکیم نظامی، شاعر و داستانسرای ایرانی[persian-alpha 1] فارسیگوی در سده ششم هجری (دوازدهم میلادی)، که بهعنوان صاحب سبک و پیشوای داستانسرایی در ادبیات فارسی شناخته شدهاست.[12] آرامگاه نظامی گنجوی، در حاشیه غربی شهر گنجه قرار دارد. نظامی در زمرهٔ گویندگان توانای شعر فارسی است، که نهتنها دارای روش و سبکی جداگانه است، بلکه تأثیر شیوهٔ او بر شعر فارسی نیز در شاعرانِ پس از او آشکارا پیداست. نظامی از دانشهای رایج روزگار خویش (علوم ادبی، نجوم، فلسفه، علوم اسلامی، فقه، کلام و زبان عرب) آگاهی گستردهای داشته و این ویژگی از شعر او به روشنی دانسته میشود. روز ۲۱ اسفند در تقویم رسمی ایران روز بزرگداشت نظامی گنجوی است.[13][14]
اطلاعات اجمالی نظامی گنجوی, نام اصلی ...
نظامی گنجوی | |
---|---|
نام اصلی | جمالالدین ابومحمّد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد |
زاده | ۵۱۹ه.خ گنجه، ایران بزرگ |
درگذشته | ۵۸۷ه.خ گنجه، ایران بزرگ |
تخلص | نظامی |
پیشه | شاعر |
ملیت | ایرانی |
دوره | سلجوقیان و سلاریان شروانشاهان |
سبک نوشتاری | عراقی |
سالهای فعالیت | سده ششم ه. خ |
کتابها | مخزنالاسرار هفتپیکر خسرو و شیرین شرف نامه اسکندرنامه، لیلی و مجنون (نامور به خمسه یا پنجگنج نظامی) |
تأثیرپذیرفته از | فردوسی، فخرالدین اسعد گرگانی، خاقانی |
تأثیرگذاشته بر | جامی، امیرخسرو دهلوی، خاقانی |
همسر(ها) | آفاقبانو[نیازمند منبع] |
فرزند(ان) | محمد[1] |
پدر و مادر | یوسف نظامی (پدر)[2] رئیسه (مادر)[3] |
بستن