دوره پنجم مجلس شورای اسلامی
From Wikipedia, the free encyclopedia
انتخابات پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی، در ۱۸ اسفند ۱۳۷۴ برگزار گردید. در این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی، علاوه بر جامعه روحانیت مبارز تهران و گروههای پیرو خط امام، حزب سیاسی تازه تأسیس جمعی از کارگزاران سازندگی ایران به رقابت پرداختند.
مجلس پنجم پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
نهاد قانونگذاری | مجلس شورای اسلامی | ||||
کشور | ایران | ||||
تجمعگاه | ساختمان پیشین مجلس (خیابان امام خمینی) | ||||
مدت دوره | ۱۲ خرداد ۱۳۷۵ – ۴ خرداد ۱۳۷۹ | ||||
انتخابات | انتخابات مجلس شورای اسلامی (۱۳۷۵-۱۳۷۴) | ||||
وبگاه | majlis | ||||
عضوها | ۲۷۰ نماینده | ||||
رئیس مجلس | علیاکبر ناطقنوری | ||||
حزب حاکم | جناح راست | ||||
زمان اجلاسها | |||||
۱ام: ۷ خرداد ۱۳۷۵ – |
مجمع روحانیون مبارز در اعتراض به رد صلاحیت گسترده شورای نگهبان از ارائه لیست خودداری کرد.
در تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۷۵ نخستین جلسه مجلس پنجم برگزار شد. رئیس مجلس پنجم علی اکبر ناطق نوری و نائب رئیسان وی، حسن روحانی و محمدعلی موحدی کرمانی بودند.
علی اکبر ناطق نوری با اختلاف ۱۱ رای بیشتر از عبدالله نوری توانست به ریاست مجلس پنجم برسد.[1][2]
محمدباقر نوبخت سخنگوی مجلس پنجم بود که در دولت یازدهم و دوازدهم معاون برنامهریزی و نظارت راهبردی و سرپرست معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیسجمهور در دولت حسن روحانی بود.
استیضاح عطاءالله مهاجرانی و برکناری عبدالله نوری در دولت محمد خاتمی توسط طیف اصولگرای مجلس پنجم صورت گرفت.[3]