سید محمد خاتمی
پنجمین رئیسجمهور ایران (۱۳۷۶–۱۳۸۴) / From Wikipedia, the free encyclopedia
سیّد محمّد خاتمی (زادهٔ ۲۱ مهر ۱۳۲۲) سیاستمدار اصلاحطلب ایرانی است که از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ بهعنوان پنجمین رئیسجمهور ایران فعّالیت میکرد. در سال ۲۰۰۹، مجلهٔ نیوزویک، وی را چهارمین مرد قدرتمند در ایران نامید.[3]
او فرزند سید روحالله خاتمی است. خاتمی از ۱۳۴۱ به فعالیتهای سیاسی پرداخت و عضو انجمن اسلامی دانشجویان اصفهان بود. او در ۱۳۵۹ نمایندهٔ اردکان و میبد در مجلس شورای اسلامی بود و در همان سال به عنوان نمایندهٔ سید روحالله خمینی و سرپرست مؤسسهٔ کیهان منصوب شد.[4] او از ۱۳۶۱ تا ۱۳۷۱ ریاست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در طول جنگ معاون فرهنگی ستاد فرماندهی کل قوا و ریاست ستاد تبلیغات جنگ را نیز بر عهده داشت. خاتمی از سال ۱۳۷۱ مشاور رئیسجمهور و رئیس کتابخانهٔ ملی بود و در دانشگاه هم تدریس میکرد. او در سال ۱۳۷۵ با حکم سید علی خامنهای عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی شد. روز پیروزی او در انتخابات ریاستجمهوری ۱۳۷۶ با کسب بیش از ۲۰ میلیون رأی با هفتاد درصد آراء[5] به نامی برای جنبش اصلاحطلبی داخلی در ایران بدل شد. او از سوی بسیاری به عنوان رهبر جناح اصلاحات جمهوری اسلامی شناخته میشود.
خاتمی صاحب ایدهای به نام گفتگوی تمدنها بود که شهرت جهانی یافت و با نام او شناخته میشود. سازمان ملل متحد نیز سال ۲۰۰۱ را بر اساس این ایده، سال گفتگوی تمدنها نامید. او پس از پایان دو دوره ریاستجمهوری، بنیاد باران را پایهگذاری کرد.